Toerverslagen

Jubileumrit 13 april 2024

De Jubileumrit stond al een poosje op de kalender, want de Club bestaat dit jaar namelijk 50 jaar!

Onze voorzitter had al een en ander voorbereid qua bekendheid in de media, een stuk in de krant en zelfs  “Live” op ZO34!

Er was in aanloop naar de rit zelfs een expositie georganiseerd, met oude edities van het vroegere Clubblad, allerlei foto’s door de jaren heen die gepresenteerd werden  op een TV.

Dan de rit zelf, het was deze zaterdag een verschrikkelijke mooie dag om op de motor te stappen. Zonovergoten met 18-19 graden, was natuurlijk een teken aan de wand dat er een grote opkomst te verwachten was, mede om het feit dat na de rit ook nog de Jubileum BBQ aan werd gestoken !

Welgeteld verschenen er 21 ! motoren, sommige met passagier, zodat we in 2 groepen moesten vertrekken. Nadat Ben Korte e.e.a. had uitgelegd over de rit, die in het teken stond van de HONDSRUG, want we zouden de hele rit op en over de Hondsrug rijden. Alles in het teken van MTC De Hondsrug uiteraard.

Vertekkend vanaf ons nieuwe “honk”, Manege van de Esdalruiters, reden we dus eerst maar ff door de Rietlanden, waar de bochten in deze wijk al super leuk waren, links rechts links rechts links rechts.

Via Wilhelmsoord ging de tocht vervolgens achtereenvolgens door naar Erm, Benneveld, Zweeloo, Schoonoord, Wezuperbrug, Zuidveld, Elp, Schoonloo om in Grolloo onze welverdiende koffie met appeltaart te verorberen. Het was heerlijk genieten  in het zonnetje van Grolloo.

De rit werd na de koffie vervolgd over slingerende wegen, sommige wegen deden een beetje droge stof opwaaien op het moment dat wij er langs reden, de boeren waren ook al weer bezig op de landerijen en door het mooie weer was het beetje modder her en der al opgedroogd wat het stof deed opwaaien.

De rit gingen verder via de volgende plaatsjes:  Amen, Ekehaar, Eldersloo, Nijlande, Rolde, Gieten, Gasselte, Drouwen, Borger, Ees, Exloo, Odoorn, Valthe om uiteindelijk te eindigen bij Motorhuis Bakker te Nieuw-Weerdinge.

Daar was op het moment van aankomst de Kawasaki  Promo Tour reeds in volle gang. Het was er dus een drukte van belang met vele motoren, waar we dus allemaal konden genieten van  “Brommers Kieken”.

Eenieder ging vervolgens naar huis om later op de middag, zoals gezegd, aan te kunnen sluiten bij de Jubileum BBQ, mede mogelijk gemaakt door Uw Slager Veerbeek 🙂

Organisatie (Ben Korte & Jolanda Moes), bedankt! Op naar de volgende rit en de volgende 50 Jaar!

Iwan Veerbeek

Snertrit 29 oktober 2023

14 leden melden zich bij het OK tankstation, tegenover het NS station Emmen Zuid voor de laatste middagrit van dit seizoen, ongeveer 100km, of te wel de “snertrit” hierover later meer.

De weersverwachting was vooraf niet zo geweldig, harde wind, code geel en regen werd voorspeld, achteraf viel dit gelukkig allemaal mee. De eerste groep met als voorrijder Remko vertrok om 13.00 uur met zonnig weer, via “Loeksham” Erm, Benneveld, Oosterhesselen, Zwinderen, Nieuwlande en Hoogeveen kwamen we bij onze pauzeplaats in Zuidwolde, Zuudwoldiger Huuskamer, onder genot van koffie met het welbekende Appelgebak maar ook Spice Cake en Bananensoezen waren lekker.

De tweede groep met voorrijder Ben Korte zaten redelijk dicht achter ons zodat we gezamenlijk aan de koffie zaten. Na de koffie richting Linde, vervolgens Slagharen, Anerveen, Holthone, Coevorden Dalen, Zandpol, Nieuw-Amsterdam en dan richting Erica. Om 15.45 uur waren we op “Erica” bij het huis van Jannie en Remko, waar Jannie de snert al op het vuur had staan. Ook de andere groep roken de snert en kwamen vrij snel achter ons binnen. Een aantal andere leden die niet aan de rit hadden meegereden kwamen ook een bordje snert mee eten. We hebben gesmuld van de heerlijke snert, met roggebrood en spek die Jannie en Remko zaterdag al hadden voorbereid, hartelijk dank hiervoor.

Na de snert ging iedereen zo rond 17.00 uur richting huis. Bedankt ook Remko en Ben voor het uitzetten van deze middagrit. Hiermee zit het seizoen wat het rijden betreft erop.

Groet, Henk Duursma

Middagrit 8 Oktober 2023

‘s Morgens keek ik uit het raam en zag alleen maar regen. Ik dacht nog dat wordt goed aankleden vanmiddag. Het weer sloeg al gauw om en het zonnetje brak door. Gauw even de motor klaarzetten en op naar Klazienaveen.
Om 12:59 reed ik het terrein van Shell Station Pollux 1 op. Daar stond al een behoorlijke aantal motoren en in groepjes hun berijders. Sommigen keken mijn kant op en ik heel enthousiast mijn hand opgestoken. Dit gaf wat lachende gezichten en ik zag alweer aardig wat bekenden. Wel een beetje minder nieuws; Iwan heeft de vorige keer een ongeluk gehad. Hij heeft iets aan zijn hand en was er dit keer niet bij. Sterkte en beterschap Iwan.
Na de nodige uitleg gingen we in twee groepen op weg. Ik zat in de eerste groep bij Jan. Na vijf minuten op de motor droom je alweer weg in het mooie Drentse landschap. We Gingen via Erica, Coevorden, Steenwijksmoer, Ceesbrug(omleiding),Nieuw Balinge, Drijber, Wijster, Beilen.
We parkeerden onze motoren voor een groot Herenhuis aan de Markt in Beilen en namen buiten plaats op het terras van De Cafetaria Markt 9. Onze bestelling werd 6 keer opgenomen door een allervriendelijkste juffrouw en bij het afleveren bleek er toch nog een kopje koffie teveel te staan. De pauze was supergezellig en iedereen genoot van het aanwezige zonnetje. En dat in Oktober.
Na de inwendige mens versterkt te hebben gingen we verder naar Zwiggelte, Westerbork, Orvelte, Schoonoord, De Kiel, Odoorn, Valthe/Valthermond, Musselkanaal en in Ter Apel werd er een rookpauze ingelast.
Terwijl we daar gezellig aan het praten waren werd ik gestrikt voor het schrijven van dit stukje. Toen kwam er een witte olifant…. Met een grote snuit en deze blies het verhaaltje uit.

Al met al een mooie rit van Jan en Remko bedankt hiervoor. Helaas bijna de laatste dit jaar. Op 29 oktober wordt de snertrit verreden. Ook dat is natuurlijk weer een aanrader. Tot Dan!!!
Groet Arie Scholten

Gezelligheidsrit  10  september 2023

Om 11.50 uur was ik aanwezig op de startplaats bij de shell pomp in Klazienaveen, er stonden al een aantal mooi in de schaduw want het was erg warm die dag +/- 30 graden. Natuurlijk werd er gepraat over motoren er is zelfs door Iwan een proefritje gemaakt op een andere motor.

Tegen 12.15 u waren er 1 dame en 12 mannen om deze rit te gaan rijden. Ben besloot om in 2 groepen te rijden ook werd de route even doorgenomen en werd ons gewezen op de gevaarlijke plekken die we konden verwachten ( steenslag en weg kanten). De rit ging via Nw.Dordrecht langs het veenmuseum  in Barger Compascuum en door Emmer Compascuum langs het lawaai centrum de Pottendijk naar Nw.Weerdinge .Her en der was het even uitkijken met fietsers. Door de Valtherblokken reden we naar Exloo waar het erg druk was, vandaar doken we het bos in ( heerlijk in de schaduw ) naar Ees en Borger je weet wel bekend van het grootste hunebed ( D27 ) van Nederland. Vandaar achter langs door een stukje Nat. Park Drentsche A naar Annen  (waar een grasbaan races op de brink was volgens mij ) kwamen we in Zuidlaren. Bij de Gouden Leeuw was de 1^e stop gepland. Hier kwamen voor mij weer mooie herinneringen boven,  ben daar vroeger vaak uit geweest. Na een dik half uur en een heerlijke opkikker werden de motoren weer “aangetrapt” en ging de reis via Tynaarlo en Vries over mooie bochtige wegen naar Norg.

Met zijn zessen reden we langs Een en Veenhuizen waar de Koloniën van Weldadigheid met de werelderfgoed status van de Unesco is gevestigd. Met een mooi tempo op een rechte weg reden we richting  de Smildes en via Hooghalen kwamen we in Amen waar het uitkijken geblazen was , hier lag de steenslag wat ons was verteld.

Door het dorp van Cuby en de Blizzards Grolloo met een standbeeld van de zanger Harry Muskee gingen we naar Schoonoord het dorp van de rovers Ellert en Brammert om de benen te strekken en een ijsje te nuttigen. De legende van deze rovers op google is wel interessant voor de geïnteresseerden  die dit verhaal niet kennen denk ik.

Langs het museumdorp Orvelte over de mooie bochtige weg naar Wezup en Zweeloo, maar de snelheid moest aangepast worden door breed landbouw verkeer. JAMMER  Via Benneveld en de broeken kwamen we in Holsloot. Hier liet Iwan de jeugd die op de brug stond even schrikken. Hij draaide de gas handel even helemaal los en dan komt er toch een geluid!!! 😉.

Op het eindpunt bij van der Valk in Nw.Amsterdam moesten we nog even een vragen lijst invullen, die meetelde voor de wedstrijd punten .Over de uitslag kan niet gecorrespondeerd worden werd ons verteld. We horen wel hoe de uitslag was denk ik.

Al met al een mooie rit met weinig stoplichten ( wel heerlijk als het erg warm is.) ik heb in ieder geval genoten en bij thuis komst tegen zessen had ik 210 km meer op de teller.

Ben en Peter bedankt voor het organiseren.

 

Groet, Harm Elling

 

Middagrit 20 augustus 2023

Op deze mooie zondagmiddag hebben zich waarschijnlijk ook dankzij het prachtige motorweer, 22 rijders met twee duopassagiers zich verzameld bij de KFC in Emmen. Zoals aangekondigd zou het een bochtige route door het Drentse land richting Almelo gaan worden. We vertrokken vanaf 11.30 uur i.v.m. het grote aantal rijders in twee groepen. De eerste groep van 11 motoren met als voorrijder Bert Boelens. De tweede groep met ook 11 motoren  vertrok iets later met als voorrijder Jan Snippe. De route ging vervolgens via Achterste Erm richting Holsloot door Den Hool, De Haar naar Coevorden. Hierna ging het verder via Ane en Engeland (echt waar) naar restaurant De Bootsman in Stegeren. Hier houden we de eerste stop voor een lunchpauze en kunnen we even bijkletsen.  Na deze korte pauze gaan we verder via het mooie Vecht en Beneden Reggegebied. Onderweg reden we trouwens nog langs een wolf (het was wel een kleine). Via Eerde, Nieuwebrug, Dalmsholte gaan we over de Lemelerberg. De route gaat verder via mooie bochtige wegen binnendoor richting Hellendoorn en Almelo. In Langeveen aangekomen bij De Haarakkers (een blauwe bessen en bosbessenkwekerij) houden we onze tweede stop om even de benen te strekken en wat te drinken. Het laatste gedeelte van deze mooie tocht gaat via Kloosterhaar, Hoogenweg en Gramsbergen naar Coevorden. In Coevorden hebben de organisatoren nog een leuk traject gevonden om onze vering en schokbrekers te kunnen testen. Het eindpunt van deze geslaagde en mooie rit is deze keer bij van der Valk in Emmen.

Bert en Jan bedankt voor deze leuke dag.

Groet, Ake Babtist

Middagrit 06-08-2023

Zo het is Zondag 6 Augustus 2023, en het lijkt slecht weer te worden, dus ik heb alvast mijn regenbroek aangedaan.
We zijn gestart op de Wolfsbergenweg 8 in Emmen.
Met 1 stoere dame en 6 stoere heren, dus de opkomst was weinig voor deze motor rit.
We kunnen als 1 groep starten, en vanuit Emmen zijn we richting Siepelveen,en TerApel gaan toeren.
Daarna naar Ter Haar en Ter Wisch, en ja het is nog steeds droog en 20 graden hahaha lekker toch.
De wegen zijn kronkelig en redelijk schoon, het blijft in de bochten wel op letten voor modder en steentje.
Langs Sellingewarteveen,richting het Schildmeer voor onze eerste stop.
Wat een fijne route.
We hebben een andere locatie moeten zoeken omdat het restaurant nog niet open was.
Maar geen enkel probleem voor onze voorrijder na ongeveer 500 meter te hebben gereden was er nog een leuk restaurant aan het Schildmeer.
De Kaap in Steendam, heerlijke koffie en natuurlijk fijn gebak met veel slagroom.
Na ongeveer een klein half uurtje zijn we weer verder gereden, en ja ik heb mijn regenbroek maar uitgedaan.
En ja we zijn al in het mooie Groningerland, mensen zeggen vaak boven Groningen is er niks meer, maar dat zeker weten niet waar.
We zijn via heel veel mooie kleine dorpjes richting Huizinge ,Middelstum,Ouderdam,Vierhuizen naar Lauwersoog gereden.
Daar aangekomen, hebben we natuurlijk een fijn en lekker visje gegeten bij Visrestaurant Sterkenburg.
Na ongeveer een Drents half uurtje hebben we weer onze weg vervolgt.
We zijn richting Stiem,Dijkshoarne,Scharnehuizen,Lutjegast richting Roden gereden.
Halve wege hebben we nog even een strek pauze gehad, om daarna verder te rijden naar onze eindbestemming.
, Markplein15, bij de Bikbar te Emmen.
Daar was tijd om nog even bij bepraten. Daarna zijn we allen 7 naar huis gegaan
Het was weer een geweldige mooie route van 264 kilometer, en ja de hele route droog weer gehad.
Organisatie, Iwan en Jolanda bedankt voor deze geweldige tourrit.

Motor groet .
Remko Nijland.

Middagrit 23-07-2023

Een regenachtige morgen, met een beetje hoop op betere (drogere) tijden.
Nog even twijfel of we wel deelnemers zouden krijgen, maar dat was zeker het geval.
Bij vertrek om klokslag twaalf uur hadden we 10 motoren voor een leuke groep.
Wel nog een beetje miezers gehad onderweg, maar al met al niet echt nat en verder best een droge rit.
Via Erica en de kassen een stukje langs het diepje dat Nederland en Duitsland scheidt.
Een leuke blik op de originele ja-knikkers aan de Duitse zijde en de moderne op en neer pompen in Nederland.
Verder nog de landelijke geur opgesnoven van een welriekende varkensboerderij.
Een relaxte pauze bij de Mommeriete brouwerij. Gezellig even bijpraten.
Vervolg via allerlei echte binnenweggetjes en de Krim naar Nieuwlande waar we even een benenstrek pauze hadden.
Vanaf daar via o.a. dalen en dalerveel naar de finish bij de Viersprong in Nieuw Amsterdam.
Daar was het droog en best al weer warm, dus tijd voor een lekker softijsje.
Gezien de opmerkingen een best gemoedelijke en niet al te lange rit.

Tot de volgende keer.
Sjabbo van Timmeren

 

Dagrit 9 juli 2023

 De weersverwachting voor zondag 9 juli: 31 graden en later in de middag kans op zware onweersbuien. Iets met code oranje.
Altijd afwachten hoeveel deelnemers er dan komen. Uiteindelijk 14 motoren, waarvan 2 gastrijders, melden zich bij het vertrekpunt op de carpoolplaats.
In de aankondiging was dan ook een mooie route beloofd door Friesland.
Besloten werd om in 2 groepen te gaan rijden waarbij Jolanda de eerste groep meenam en Karst de tweede. Ikzelf sloot achteraan in de tweede groep. De eerste groep vertrok om 9:30 uur.

Om het totaal aantal van 315 kilometer vandaag te kunnen rijden, gecombineerd met een mooie route door Friesland, werd het eerste deel tot aan Wolvega gereden over de snelweg. Hierna werd de route binnendoor opgepakt. Na oponthoud voor het wachten bij een openstaande brug, altijd leuk met deze temperaturen, werd de rit vervolgd naar de eerste pauzeplaats bij De Zeven Wouden in het mooie plaatsje Sloten. Hierna werd de weg vervolgd via Sondel, Nijewirdum en Oudemirdum. Hier sloegen we linksaf over het Huningspad. Hierbij krijg je als uitzicht het IJsselmeer. Een hele bijzondere ervaring omdat het lijkt alsof je zo het water in rijdt. Hierbij werd de weg langs de dijk gevolgd om via Warns en Molkwerum de dijk weer verder te volgen richting het Noorden. Een voordeel van het langs het water rijden is dat de temperatuur daar meestal lager ligt. Met een graad of 26 was dat prima te doen. In Zurich werd nog een kleine tussenpauze ingelast waarbij we op de dijk nog een mooi uitzicht hadden over de Waddenzee. Daarna was het nog een kort stukje naar de tweede pauzeplaats in Franeker. Bij de Poort van Franeker draaiden we voor de openstaande bug de parkeerplaats op (pffff). Hier werd genoten van een lunch met hulde aan de vlotte bediening en het goede eten. Na Franeker vervolgde de route over bochtige weggetjes het binnenland in. Via Deinum, Weidum, Wirdum, Warga en Wartena reden we een stuk over de N31. De lucht begon hier behoorlijk donker te worden en de eerste regendruppels vielen naar beneden. De bui trok dwars over onze route en Karst besloot dan ook om de tankstop te vervroegen. Precies op tijd, want daarna gingen de hemelsluizen even open. We wachten de bui hier af. De zon brak weer door en de route werd via Drachten vervolg om uiteindelijk bij Donkerbroek de N381 naar Emmen te volgen. Hierbij reden we mooi evenwijdig aan een bui aan de rechterkant. Prima dus. Alleen liep de temperatuur hierbij op naar 31 graden. Bij Zweeloo werd de route verder binnendoor gevolgd, bekend terrein dus, naar de eindbestemming aan het Marktplein in Emmen waar we tegen 17.00 uur aankwamen. Prima te doen dus deze 315 kilometer met als voordeel dat je door een gebied rijdt waar je normaalgesproken niet zo snel komt.

Karst en Jolanda bedankt voor het organiseren van deze mooie rit.

Ben Korte

BBQrit 02-07-2023

Morgenrit en BBQ op 2 juli.

Deze rit werd ook wel de Veerbeek to Veerbeek rit genoemd, we starten bij slagerij Veerbeek in Angelslo om 9.45 uur waren er totaal 20 personen met 19 motoren opkomen dagen. De temperatuur was goed (20 graden) maar er stond een stevige bries. Er werd in 2 groepen gereden . Iwan ging voorop bij groep 1, we reden binnendoor via Klijndijk, Odoorn ( waar het al druk was met fietsers) Exloo ,Buinen naar Gasselternijveen , langs de aardappelmeelfabriek van AVEBE door naar Gieterveen. Hier was de weg afgesloten voor een of andere markt geloof ik. Iwan moest een alternatief bedenken wat ons langs de spoorlijn Stadskanaal-Veendam leidde . Er reed zowaar een stoomtrein van de STAR op dit traject. Door de hoge rookpluim kon je de windrichting goed bepalen overigens merkten we het ook wel op de kale vlakten. Via Nieuwe Diep kwamen we weer op het goeie “spoor”. We kwamen onderweg veel bordjes tegen met de tekst “van Haren naar Haren “  . Het bleek een fietstocht te zijn.

De weg leidde ons via een natuurgebied met veel ooievaars richting Zuidlaren, Midlaren naar Noordlaren waar we een koffiestop hadden bij Herberg de Blankehoeve, de koffie met appeltaart smaakte weer goed vond ik. Groep 2 onder leiding van Remko  was inmiddels ook gearriveerd, de motoren van groep 1 werden al snel weer gestart en de weg vervolgde zich door Glimmen richting Tynaarlo  langs de spoorbaan bij de Punt ( waar in 1977 bijna 3 weken een trein heeft “stil” gestaan) Door de mooie natuur bij Zeegse, Oudemolen  Anderen  en de bossen bij Gasselte kwamen we via Borger in Schoonoord aan bij slagerij Veerbeek.

Hier werd een BBQ genuttigd door een gedeelte van de groep. Een enkeling had zich alleen voor de rit opgegeven, waaronder ik. Ik ga er vanuit dat de bbq goed heeft gesmaakt en dat het erg gezellig is geweest.

Iwan en Remko bedankt voor de organisatie.

 

Harm Elling

Avondrit 17 juni 2023.

Op deze avond verzamelden zich bij het tankstation “De Pollux” weer een aantal motorrijders om de rit van vanavond te gaan rijden.

Langzaam aan druppelden de coureurs binnen en nadat er 13 deelnemers geteld waren kwam Peter nog op zijn groene Kawa aangescheurd. Hij moest zich nog haasten, waarschijnlijk was de verf nog niet snel genoeg droog bij zijn laatste klus 

De route was uitgezet door Herman Hemel en Bert Boelens en zou gaan, zoals vermeldt door een stukje Duitsland.

Maar omdat vroeg in de morgen deze nogmaals was voorgereden bleek dat er een kleine aanpassing noodzakelijk was omdat de grensovergang op de N 382 was afgesloten, geen Duitsland dus, dan maar via de oude NAVO depots naar Gramsbergen….

Dus goed voorbereid zijn de 14 rijders vertrokken na een kort voorwoord van Herman, Bert voorop en Herman als sluitpost. Het weer was ons goedgezind en via de dorpen Erica, Zandpol en de stad Coevorden volgde de omleiding naar Gramsbergen en Hardenberg.

Eigenlijk allemaal wel bekend, maar toch weer oppassen zoals bleek met het vele grit op de straat in Hardenberg.

Via de mooie toeristische route langs de Oldemeijer, de vistrapstuw bij Diffelen, via de bossen van Beerze naar de stuw bij Junne gereden, hetgeen ons liet zien dat voor een mooie omgeving we helemaal niet zover hoeven te rijden.

Even verder in Stegeren was het tijd om de inwendige mens ook van brandstof te voorzien bij restaurant “De Bootsman” en hoewel het druk was konden we toch nog lekker buiten zitten en werd er lekker gekletst en genoten van de versnapering.

Na het verlaten van het restaurant werd het zaak richting eindpunt te gaan rijden en het grensgebied Drenthe / Overijssel definitief weer in te ruilen voor Drenthe.

Via Kerkenveld, Alteveer, Hollandseveld ( waar veel aan de weg werd gewerkt en waar , ik weet niet of het nog meer rijders is opgevallen, bij het tijdelijke verkeerslicht kwam een tegenligger aangereden met veel lawaai en het bleek dat deze met een lekke voorband reed), Elim, Nieuwlande, Geesbrug , Zwinderen kwamen we aan in Oosterhesselen.

Vanaf hier  vervolgden wij onze weg via de mooie Schaapstreek naar Sleen, lekker rond de 80 km/h  over de lange slepende bochten. Even een oversteek naar Noord Sleen en dan op herhaling met het bochtenwerk via de Emmerstraat en de Slenerweg naar Westenesch. Aangekomen in Emmen bij het eindpunt is nog even de deelnamelijst ingevuld en kon daarmee ook deze geslaagde avondrit worden afgesloten en ging een ieder tevreden naar huis. Al met al een leuke korte rit van zo’n 135 km zonder oponthoud en bijzonderheden en netjes qua tijd zoals gepland.

Organisatie bedankt!

Middagrit 4 juni 2023

Op naar de middagrit van 4 juni 2023, O nog even aftanken en verder naar startplaats Hotel de Oringe markt in Odoorn.
De opkomst was weer goed 15 stuks motoren met 1 opzittende.
Bennie Grimbergen heeft twee gastrijders meegenomen.
Na nog even te hebben gekletst zijn we in twee groepen vertrokkken.
De eerste groep om 12 uur, met voorrijder Jan Vos,en de tweede groep om 12.15 uur met als voorrijder Henk Duursma.
Via Klijndijk, Sleen richting Geesbrug, heerlijk over de binnenwegen.
Vanaf Geesbrug ging de route weer verder naar Kerkenveld, Zuidwolde, Ijhorst,Staphorst,Zwartsluis , Wannerperveen, richting Nijeveen.
In Nijeveen hadden we de eerste pauze bij Brasserie Meulenplein.
Ook de tweede groep kon leuk aan 1 grote tafel zitten, en wat niet verwacht was we bestelden alle 7 personen een toasti ham Kaas.
Na een Drents half uurtje zijn we weer verder gereden, de eerste groep was alweer vertrokken.
Richting Westerveld,Ruinerwold,oosteinde,Ruinen,en langs de Boerenveensche plassen.
Laat ik zeggen het ging mooi.
Op een carpoolplaats hebben we even onze benen gestrekt, samen in het fietsen hokje.
Want de zon was heftig aanwezig.
Op dat fietsenhokje landen regelmatig ooievaars, je kon dat zien aan de grote deuken in het dak van het fietsenhokje.
Daarna zijn we onze weg vervolgd, via Zweeloo,Noordsleen,Haatje naar ons eindpunt bij Luchlokaal Joost in Odoorn.
En ja daar hebben ze heerlijk Eis.
Nog even napraten, over weer een geslaagde motor rit, zijn we elk weer naar huis gereden.
Jan en Henk bedankt voor deze mooie rit.

Motor Groet Remko Nijland.

 

Dagrit 21 mei 2023

Zondag 21 mei was het weer tijd voor de eerste dagrit van MTC de Hondsrug dit jaar.
Jaap en Karst kwamen om 9.30 bij mij langs , om zo samen naar het beginpunt te rijden.
Echter kwam Iwan aangelopen met de mededeling dat zijn motor niet wilde starten, en of we hem even wilden aanduwen.
Zo gezegd zo gedaan, en na een paar meter sloeg de gifblauwe Kawasaki aan.
Snel de helm op, en konden we met ons vieren richting de Wilhelmsweg rijden waar de rit zou gaan beginnen.
Daar aangekomen zagen we al een mooie opkomst, in totaal waren er 17 rijders.
Nadat Iwan en Ben klaar waren met het voorwoord, vertrok de eerste groep onder leiding van Ben, Herman sloot de groep af.
Nadat de eerste groep was vertrokken, vertrok onze groep een dik kwartier later onder leiding van Iwan, Remco sloot de groep af.
Remco had deze keer een camera op zijn helm gemonteerd, en beloofde mooie opnames te maken onderweg.
Via Achterste Erm, Dalen , Steenwijksmoer, Anerveen, Lutten, Dedemsvaart ging het binnendoor richting Ommen om vervolgens in Vilsteren te stoppen bij Herberg de Klomp voor een welverdiende koffiepauze.
De koffie, cappuccino en appelgebak smaakten bij iedereen weer goed.
Via Lemelerveld en Raalte kwamen we uit in Wijhe, waar we met de pont de IJssel overstaken.
Eenmaal van de pont af vervolgden we onze route richting Wapenveld, Wezep, Oosterwolde, om zo via leuke dijkweggetjes via Zalk en Zwolle richting Hasselt te rijden waar we zouden gaan lunchen bij Restaurant Ad Vundum.
Toen we daar aankwamen, was ook de eerste groep net gearriveerd.
Nadat de buikjes weer gevuld waren vervolgden we de route.
Via Meppel ging het via Ruinen richting Pesse.
Onderweg heeft Iwan nog even een kleine rook- en plaspauze ingelast.
We vervolgden de route weer via Mantinge, Meppen, Aalden, Zweeloo, Noord-Sleen enWestenesch.
Bij ijssalon Toscane in Emmen was na een zonnige en droge rit van 240 kilometer dan weer de finish.
Nadat we allemaal nog even hadden nagepraat over deze geweldig mooie route vertrokken we allemaal weer huiswaarts.
Iwan en Ben bedankt voor het uitzetten van deze mooie route.

Michel de Vries

 

Vroegevogelrit 07-Mei-2023. 

Zondagochtend 5:45 uur. De wekker gaat in huize Korte. Terwijl de rest van de familie nog op 1 oor ligt “sluip” ik door het huis en het huis uit om mij om 6:45 uur te kunnen melden bij het vertrekpunt aan de Wolfsbergenweg in Emmen. Het is namelijk weer tijd voor de jaarlijkse vroege vogelrit van MTC De Hondsrug.
Nog 15 andere motorrijders waren het huis ook ontvlucht en hadden zich gemeld voor vertrek.

Er werd besloten om in 1 groep te vertrekken naar Café Hotel Popken in Ekehaar om te gaan ontbijten. Emmen uit richting Schoonloo, Grolloo naar Ekehaar. Hierbij passeerden we nog enkele velden met in bloei staande tulpen. Aan het Oranjekanaal was nog iemand aan het nachtvissen, ieder zijn hobby. Hotel Popken had een prima ontbijt voor ons hongerige motorrijders klaarstaan.Na het ontbijt vertrokken we in 2 groepen om verder te rijden naar de volgende pauzeplaats in Dwingeloo. Via het TT circuit in Assen nam onze voorrijder Remko ons als toetje, ontbijt was blijkbaar nog niet genoeg, mee over een stukje A28. Daarna ging het via Witterzomer en Canada (ja echt) naar Appelscha om via Diever in Dwingeloo aan te komen. Na ons tegoed te hebben gedaan aan koffie (met gebak) ging de route verder door het mooie Drenthe om via Oranjekanaal, Westerbork en Gees uiteindelijk tegen 12:30 uur in Emmen aan te komen. Een mooie rit van 173 km, waarbij het weer ons ook goed gezind was, door Drenthe en een stuk van de Friese Wouden.

Harm en Remko bedankt voor het organiseren van deze mooie rit.
En? Sta ik volgend jaar weer om 5:45 uur op voor de vroege vogel rit?………….. zeker wel.     

Ben Korte

 

Middagrit 16 April – 2023

De 2e rit van 2023 werd georganiseerd door Remco Nijland en Jans Heine, echter schitterde Jans al door afwezigheid.. De rit zou richting Termunterzijl gaan, om daar een visje te gaan eten.
De opkomst was, met 18 motoren en een enkele bijrijder, zeer goed te noemen, zeker gezien de weersvooruitzichten, die best redelijk te noemen was, droog maar wel wat kil met zo’n 13 graden.
Nadat Remco een voorwoordje had gedaan vertrokken de 1e 9 motoren van groep 1 ietwat verlaat, mede door de “vishengel” die Remco op zijn motor had gezet (lees: 360 graden camera) en eenieder er het fijne van wilde weten.
De rit van vandaag ging in 1e instantie nog door een stukje Drenthe: Nieuw Dordrecht, Klazienaveen-Noord, Emmer Compascuum, om daarna door te rijden naar het mooie Groninger Westerwolde met haar perfecte motorwegen, goed asfalt, lange doordraaibochten etc. Hier deden we Ter Apel, Sellingen, Jipsinghuizen, Vlagtwedde en Wedde aan.
Door naar Vriescheloo, Oudeschans, Ulsda en Woldendorp om aan te meren in Termunten en Termunterzijl, waar eenieder zich tegoed deed aan een bakkie Kibbelingen, Broodje Hollandse Garnalen en wat nog niet meer..
Ake lag tijdens de pauze nog ff te slapen, want groep 1 vertrok alweer, en U raadt het al: Ake hoorde bij groep 1, hij kon nog net tijdig op stappen om weer met zijn groep mee te gaan .
Na de welverdiende pauze, kost wat energie hoor al die bochtjes draaien, ging de route verder richting Delfzijl, om daarna af te buigen richting Meedhuizen, Tjuchem, Siddeburen, Schildwolde, Slochteren en Hoogezand.
In Siddeburen, de naam zegt het al een beetje: Moest Jan Snippe nog even Sidderen bij de Buren, want de plaatselijke rode kater stak plots over en ging bijna tussen Jan zijn voor- en achterwiel door..
In Hoogezand reden we verder richting Foxhol, Kropswolde, De Groeve om vervolgens ons “benen strek momentje” te pakken in Zuidlaren.
Op De Brink in Zuidlaren is het altijd een drukte van belang, we konden nauwelijks een Parkeerplekje vinden voor onze 18 motoren, maar ook dat is uiteindelijk ook iedereen gelukt.
Na de stop reden we door naar onze eindbestemming: IJssalon Toscane in Emmen. De volgende plaatsjes werden daarbij aangedaan, wat vooral veel Venen waren: Spijkerboor, Nieuw-Anerveen, Eexterveen, Gieterveen Gasselternijveen, Drouwenerveen, Buinerveen, Exloo, Odoorn en Klijndijk.
Het was een mooie rit en we kwamen weer langs wegen waar menigeen van ons nog nooit geweest waren, wat altijd leuk is.
Organisatie Remco en Jans bedankt !

Middagrit 26 maart 2023

 

Eerste middagrit 26 maart 2023
Op 26 maart was het dan eindelijk weer zover.
De eerste rit van de MTC stond weer te gebeuren.
We hielden al een paar dagen de weersvoorspelling in de gaten want we hoopten natuurlijk wel op
redelijk weer om te rijden.
Het startpunt voor deze rit ( 135 km) welke was uitgezet door Remko Nijland en Jolanda Hemel was
bij huize Hemel.
De start was om 12.15 uur maar Remko wou graag op tijd zijn en was om 10 uur al aanwezig
Bij huize Hemel was de ontvangst met koffie en cake ( de cake hadden we nog te goed van de
ledenvergadering).
Tevens had Karst van Oosten hier allerlei shirts liggen om te passen en eventueel te bestellen.
Op deze shirts komt uiteraard het logo en de naam van de club.
Na de koffie en de cake deed Remko een klein toespraakje voor de 12 motorrijders die voor deze rit verschenen.
We vertrokken in 1 groep richting Schoonebeek waar we de grens overstaken om door Duitsland bij Denekamp Nederland weer binnen te rijden.
De organisatie had bedacht om bij eetcafé De Zaak te Denekamp te pauzeren. Ze hebben hier van allerlei lekkere broodjes welke we ons goed lieten smaken.
Na de pauze vertrokken we voor het tweede deel van de rit. Dit deel ging door het Salland ,
Ootmarsum, Tubbergen, Hardenberg en Coevorden.
Het eindpunt was ook in Klazienaveen bij Shellstation Pollux waar we zo rond 16 uur aankwamen en waar nog even nagepraat werd.
We hebben het wat betreft weer betreft wel getroffen, want op de soms wel harde wind na was het goed te doen.

Organisatie bedankt voor deze mooie eerste middagrit.

Herman Hemel

 

 

Snertrit 30 oktober 2022

30 Oktober was het dan toch echt tijd voor de laatste, de Snertrit en dat betekent dat het motorseizoen er weer op zit maar niet voordat we een mooie tocht hebben gereden van ongeveer 100 km door Duitsland richting Ootmarsum.

In Klazienaveen stonden 18 motoren te trappelen van ongeduld om op pad te gaan. Daarom wilden er heel graag 9 motoren achter die van Jan Snippe aan.

Even later mochten de 7 andere motoren achter die van Remco aan, ze waren bijna niet te houden zo graag wilden ze via alle mooie wegen richting Ootmarsum want hier konden de motoren uitrusten (dachten ze)
Nu zijn het net makke schapen die achter Remco aan wilden dat zelfs een paar borden werden genegeerd. Om verdere escalatie te voorkomen werd er besloten dat we doorreden naar Vasse. Eindelijk hadden onze stalen rossen even pauze. Na een half uurtje begonnen er enkele bikes te morren dat ze graag verder wilden, op naar Klazienaveen, op naar de Snert van Jan en Ester.

Alle motoren hebben zich prima vermaakt op de Duitse en Nederlandse wegen maar ze waren ook weer blij om even te kunnen afkoelen in Klazienaveen terwijl de baasjes van de Snert genoten. Wat heerlijk was en de roggebrood met spek viel ook in de smaak.

Jan en Remco bedankt voor de organisatie.

Ik ga verhuizen naar Limburg dus dit was ook mijn laatste, ik ga het missen maar ik mag ook een nieuw gebied ontdekken met mijn trouwe bike.
Wees welkom maar laat het wel ff weten😃 Bedankt

Groet, Ineke Salomons

Middagrit 9 oktober 2022

Het was deze zondag in oktober prachtig herfstweer: een lekker zonnetje, weinig wind en rond de 15
graden dat is zo ongeveer het beste weer om op de motor een rit te maken.
We hadden dus echt zin in een mooie motorrit met MTC de Hondsrug.
De startplaats was bij de KFC op de Nijbracht in Emmen. Toen wij aankwamen rijden, stonden er al een flink aantal motoren te wachten. Er ontstond enige verwarring toen bleek dat er nog een andere groep motorrijders toevallig op dezelfde locatie en tijd aan het verzamelen waren. Maar toen deze groep vertrokken was, waren wij met 14 motoren (16 personen) klaar om de route te gaan rijden. De groep werd opgedeeld in tweeën. De eerste groep vertrok even voor 13 uur. Bij het vertrek van de
tweede groep bleek 1 motor er geen zin te hebben, zelfs met aanduwen lukte niet. In overleg zijn we daarom met 6 motoren vertrokken. En kon de weigerende motor zich gelukkig weer bij de eerste koffiestop bij de groep voegen. Met behulp van startkabels was het gelukt hem weer aan de praat te krijgen.
De route voerde ons over gevarieerde kleine landweggetjes, soms asfalt, soms klinkers. We keerden en draaiden veel waardoor we hemelsbreed in verhouding maar een kleine afstand aflegden. Maar na ongeveer anderhalf uur bereikten we de eerste stopplaats bij het Boomkroonpad in Drouwen.
Hier kwamen we bijna tegelijk aan met de eerste groep. Blijkbaar hadden wij er iets meer de gang in.
Het was gezellig druk bij het Boomkroonpad. Gelukkig was er nog wel een plekje buiten, hier genoten we in de zon van koffie of thee en voor de meesten ook nog wat lekkers erbij.
Na de pauze werd de route op vergelijkbare weggetjes voortgezet. Dus bijna geheel over kleine
landweggetjes richting Westerbork. Na ongeveer een uur kwamen we aan bij Bert’s Snackcorner in Westerbork. Een gecombineerde kroeg/snackbar waar je kon genieten van bier tot Wiener schnitzel en shoarma. De meesten namen een frisje en een kleine snack.
Ook na de tweede tussenstop blijft de route onveranderd over kleine weggetjes. Ik geloof zelfs dat ik mijn zesde versnelling de hele route niet gebruikt heb! Het blijft toch bijzonder om altijd weer over weggetjes in de buurt te rijden waar je eerder niet geweest bent. Dat is wat mij betreft ook het leuke van het rijden van deze routes.
Rond kwart over vijf komen we aan op de eindplek bij KFC in Emmen. Na het invullen van de
presentielijst is iedereen tevreden naar huis gegaan.
Hartelijk dank aan de organisatoren voor het uitzetten van deze mooie route.

Wil van der Voort

Dagrit 25 september 2022

 

In de aankondiging van deze dagrit stond dat we de provincie Overijssel aan gingen doen met de nodige bochtige dijkweggetjes. Dat beloofd veel goeds 😊. Op deze zonovergoten zondagochtend de motor vol getankt en op naar de verzamelplaats. Gezien de weeromstandigheden was ik vooraf in de verwachting dat het wel eens druk zou kunnen worden. Aangekomen op de verzamelplaats was ik nummer 2 en uiteindelijk vertrokken we met 6 motoren. Niet helemaal wat ik verwacht had dus.

Via Zwinderen, Slagharen en Balkbrug ging het naar onze eerste pauzeplaat in Dalfsen. Hierbij toch nog weer op veel wegen gereden waar ik nog niet eerder langs was geweest. In het Grand Café Het oude station, dat inderdaad nog deze sfeer uitstraalt, lieten we ons de koffie en appelgebak goed smaken.
Hierna vervolgden we onze weg via Heino, Wijhe en Olst naar Deventer. Hier reden we aan de Oostkant langs de IJssel om daarna de oversteek naar de andere kant en de dijkweggetjes te maken.
In deze tijd van het jaar is het blijkbaar niet erg druk op de dijk en afgezien van een aantal auto’s, fietsers en wandelaars was het lekker rustig. De dijkwegen liepen door totdat we in Genemuiden het Zwarte Water met de pond over moesten steken. Van het rijden van de nodige bochtige dijkweggetjes in de aankondiging was dus niets teveel gezegd.
Om ongeveer 14.00 uur kwamen we aan in Zwartsluis bij Brasserie de Albatros voor de 2^e pauzeplaats. Naar daar heerlijk gegeten te hebben ging de route via Meppel, Koekange, Echten en Hoogeveen terug richting Emmen. Het asfalt was op sommige plekken natgeregend, maar op een paar regendruppels na hebben wij hier verder geen last van gehad. Tegen 5 uur kwamen we bij het eindpunt de Bikbar in Emmen. Daar werden we welkom geheten door een bandje dat speelde op het marktplein. Gezelligheid alom.  Jolanda had het daarentegen met haar motor gedurende de dag wat minder gezellig, want problemen met het starten. Zoals het een goede motor betaamd ging het goed tot het eindpunt. Een gevalletje van doe het zelf maar. Nadat Karst de auto had gehaald voor startkabels startte de motor weer. Volgens de “deskundigen” zou het aan de accu kunnen liggen. Aan de motor ligt het natuurlijk niet, als Brad Binder op Motegi 2^e wordt in de MotoGP dan moet een KTM wel een goede motor zijn 😊  

Al met al een hele leuke route die, volgens ons, voor de club zeker nog een keer het herhalen waard is.

Met uiteraard dank voor Herman en Karst voor het uitzetten van deze mooie route.

Ben Korte

 

Verslag gezelligheidsrit 04 september 2022

Voor een gezelligheidsrit zit het weer alvast mee, een heerlijk zonnetje en temperatuur tot wel 28C. Rond 10:00u verzamelen we bij de Praxis aan de Wolfsbergenweg te Emmen.
Met 14 motoren kunnen we 2 leuke groepen maken van elk 7 motoren. Jolanda en Karst hebben de organisatie stevig in handen. Karst spreekt ons nog even toe dat we een niet al te lange rit hebben. Onderweg gaan we nog picknicken en wat andere activiteiten doen. Na afloop gaan we dan Formule-1 met Max kijken bij de familie Hemel.
De eerste groep vertrekt, redelijk snel gevolgd door de 2e groep, zodat we tijdens de stops gezamenlijk de activiteiten kunnen doen.
Via een mooie route langs het Oranje kanaal, Orvelte, Oranje en Hoogersmilde is de eerste stop op de parkeerplaats bij de N381 en N371. Daar moeten we met een balzak om de middel geknoopt en slingerend tussen de benen 4 flesjes water omver tuimelen. Best hilarisch om te zien en te doen. En daarna vinden de nog volle flesjes water gretig aftrek na de gedane inspanningen. Ook kwam er via de omroep installatie van de bouw beveiliging nog de melding dat we weg moesten wezen en dat de politie reeds was gewaarschuwd. Maar verder niets meer gezien.
Dan de weg vervolgen via Oude Willem, Diever, Dieverbrug naar de parkeerplaats Oude Postweg bij Spier. Dit ook weer via mooie weggetjes.
Daar hebben we picknick met broodjes en drinken. Als iedereen op krachten is moeten we nogmaals een inspanning leveren. Met drie tegelijk krijgen we een doosje (met opening) op de rug met daarin 4 pingpong ballen. Die moeten we eruit zien te wippen door vanuit de heupen de goeie moves te maken. Ook dit geeft weer aanleiding tot lachen en de nodige opmerkingen. Maar we hebben ons zeker vermaakt.
Na een uurtje is het tijd om weer op de brommers te stappen en ons, via alweer een mooie binnendoor route, te begeven naar huize Hemel voor het spektakel met MAX op een groot scherm.
Helaas heb ik de route verlaten in Nieuw Amsterdam.
Maar misschien kan iemand die wel mee is geweest hierover meer vertellen.

Sjabbo

Bij huize Hemel werd genoten van koffie met appelgebak met slagroom. Hier werd tevens nog een poll ingevuld voor de race.
Na de race werden de punten opgeteld en de winnaar bekend gemaakt.
Op de eerste plaats stond Henk Velema
Op de tweede plaats stond Jan Vos
De derde plaats was voor Harm Elling

Middagrit 28 augustus 2022

 

Dagrit 14 augustus 2022

Aangezien het de hele week al bloedje warm was (30 graden of meer) stond ik in twijfel om de rit wel of niet mee te gaan.
Het beloofde ook deze dag weer zonovergoten te worden.
Zondagmorgen toch maar besloten om mee te gaan, dus vroeg opstaan ,doorwaaikleding aan en gaan.
Eerst nog even tanken dacht ik.
Onderweg naar de benzinepomp voelde de motor een beetje wiebelig aan de achterzijde. Ik zal ook de bandenspanning maar eens controleren dacht ik, dus zo gezegd zo gedaan .
Hier blijkt dat mijn achterband nog maar 1,7 Bar lucht bevat (normaal 2.8 Bar).
Na controle van de band blijkt hier een schroef in te zitten (een 4*30) .
Dus dat is flink balen en dacht dan ga ik maar naar huis om dit te repareren. Ik ging bij het tankstation weg en zag dat eersten al aanwezig waren bij de Shell .
Ik ben nog bij hun langs gereden om het voorval te melden en zeg dat ik weer huiswaarts keer om de boel weer te repareren en dus niet meerijd.
Thuisgekomen heb ik mijn reparatie setje tevoorschijn gehaald en eerst maar eens gekeken hoe het allemaal moest, want ik heb t al jaren maar gelukkig nog nooit hoeven gebruiken.
Achteraf ging t allemaal sneller als dat ik had gedacht en binnen no-time had ik de band weer gerepareerd en weer op spanning gebracht.
Ik keek op de klok en zag dat het nog geen 10.30 uur was en dacht dat red ik nog om mee te gaan en ben met iets meer snelheid dan toegestaan alsnog naar t startpunt gereden.
Daar aangekomen waren ze helaas net vertrokken.
Ik had de route zelf ook op de Garmin dus dacht ik, ik vang ze wel weer ,wat bij het treinstation bij Emmen-zuid het geval was en ben van daar aangesloten bij de 8 andere rijders.
De heren hadden een mooie route uitgezet om van Klazienaveen over mooie binnenwegen naar Meppel te gaan om bij herberg ’t Plein de lunch en een verkoelend drankje te genieten.
Na de lunch ging het verder over voor mij toch wel weer onbekende plekken vanaf Meppel via de Weerribben richting Dwingeloo te gaan voor de 2e pauze van deze rit.
Bij de Zaagkoele werden weer verfrissende drankjes en ijsjes besteld.
Van hier uit ging de rit weer verder door het Drentse land om via Hooghalen, Grolloo en Exloo in Emmen bij Toscane te eindigen.
Na een voor mij slecht begin was t een hele mooie rit van ongeveer 225 kilometer en mijn achterband is niet weer leeggelopen.

Iwan en Ben bedankt voor het uitzetten van deze rit.

Groet, Herman Hemel

 

Middagrit 24 juli 2022

Middagrit MTC de Hondsrug 24 juli 2022.

Op deze zeer warme zondagmiddag is er toch nog een groep van 9 leden en 1 gastrijder onder de parasol vandaan gekomen om samen een mooie motorrit te maken. Voor deze middag stond er een rit gepland over mooie slingerwegen door de bosrijk omgeving van Drenthe en een klein stukje Friesland. Deze rit is uitgezet door Jaap en Michel de Vries (ik heb trouwens uit betrouwbare bron vernomen dat Jaap een wat kleinere bijdrage heeft geleverd). We vertrokken mooi op tijd op de afgesproken tijd van 12.30 uur en in een lekker tempo reden we o.a. door de volgende plaatsen: Sleen, Oosterhesselen, Gees, Mantinge, Wijster. Lhee en Diever. In Appelscha stond bij Café Hulst onze eerste pauze gepland. Mede door het erg warme weer nu geen koffie maar wel een aantal koude drankjes en uiteraard wel een lekker stuk gebak.Na deze lekkere en gezellige pauze ging de rit verder (zonder gastrijder trouwens) richting Haulerwijk, Langelo, Bunne, Eelde naar de Brink in Zuidlaren. Nadat we hier onze tweede pauzes hadden gehouden gingen we verder via o.a. Eexterzandvoort, Drouwenerveen, Valthe naar ons eindpunt van deze rit in het centrum van Emmen.

We hebben door deze rit weer eens kunnen zien hoe mooi onze eigen provincie is.

Jaap en Michel bedankt voor deze leuke middag.

Ake Babtist

 

Dagrit 03 juli 2022

Dagrit 3 juli 2022
Op zondag 3 juli stond een dagrit gepland. Om 10.00 uur verzamelen we ons bij de Praxis aan de Wolfsbergenweg in Emmen. Inmiddels een bekende startplaats. Het weer die dag, tussen 20 en 25 graden, droog en een mooi zonnetje, kon niet beter en het werden uiteindelijk 13 motoren. Mijn dochter Jessica reed als gastrijder mee. Ze was al een keer eerder mee gereden, met de Vroege Vogeltocht. Besloten werd in 2 kleine groepen te rijden. Groep 1 met Harm Elling voorop en groep 2 met Henk Duursma voorop. Wij reden met 7 motoren mee in groep 1.
Via een aantal mooie Drentse dorpjes slingerden we ons richting de eerste stopplaats in Diffelen, bij hotel-restaurant De Gloepe. Daar werd op het terras genoten van een heerlijk kopje koffie of cappuccino met een warm stuk appelgebak (met kaneelijs) of een uit de kluiten gewassen aardbeiensoes. Dit was al eerder een stopplaats. Ook een keer tijdens een nachtrit. De bedoeling van een nachtrit is dat je het ochtendgloren meemaakt. Helaas waren wij al toen al voor donker terug. Dat was zeker geen doorslaand succes en we hebben ook weinig van de omgeving gezien. Herman heeft er later een dagrit van gemaakt en kreeg als reactie: wat een mooie rit is dit toch..
Groep 2 was inmiddels ook aangekomen bij De Gloepe. Tijd voor ons om weer op het zadel te klimmen. Verder ging het langs mooie, soms bochtige, soms snelle wegen door het prachtige Twenteland.
De lunch was gepland in Zenderen, bij Restaurant & Pannenkoekenhuis Smikkel. Daar hadden ze bedacht ons op een paar picknickbanken op het gras in de zon te zetten. Maar door een paar mensen vriendelijk te vragen een tafeltje op te schuiven lukte het ons wonderwel een mooie plek te krijgen op het terras onder de parasol. Over de lunch waren (bijna) allen eensgezind: brood met 2 kroketten, behalve voor Jessica en voor mij dan: een pannenkoek. Dat had ik achteraf beter anders kunnen doen, want de pannenkoek viel slecht bij mij. Niet getreurd, we bestegen het stalen ros weer en vervolgden onze weg. Uitgezwaaid door groep 2, die zich inmiddels en masse aan de pannenkoeken had gezet, zij wel dus.
We reden een stuk door Duitsland. Schützenfest is hier over de grens een bekend begrip. Ik weet niet meer in welk dorp het was, maar op een gegeven moment konden we op een kruispunt niet verder en was het verplicht meegenieten van een heuse optocht met vele hoempa-pa-muzikanten, die ons de doorgang belette. Met meer mensen in de optocht dan publiek langs de kant. Het is inderdaad maar waar je van houdt. Volgens René waren we ‘te laat’ in dit dorp aangekomen. Dat had naar mij idee ook ‘te vroeg aangekomen’ kunnen zijn. Denk daar maar eens over na….
Er kon nog voor de grens in Twist iets goedkoper worden volgetankt en toen bleek dat Ab er niet meer bij was. Herman was hem onderweg kwijt geraakt. We moesten onderweg ergens een NAM weggetje rechtsaf inslaan, en dat was voor Ab kennelijk een bocht teveel. Hij reed gestaag rechtdoor. Tja, Herman koos eieren voor zijn geld en zag af van een kamikaze actie. We hebben Ab die dag helaas niet terug gezien, maar hij zal vast goed zijn thuis gekomen. Zover was het niet immers meer.
Vlak voor Schoningsdorf werd de lucht waarheen we reden ineens heel erg donker. Gelukkig kwamen we iets na 16:00 uur helemaal droog aan in Klazienaveen, bij De Witte Olifant. In Emmen had het wel stevig geregend. Eindpunt Klazienaveen bleek achteraf een goede keuze te zijn geweest. Nog even gezellig na gekletst, ook met de rijders van groep 2, en de lijsten ingevuld voor de punten, ging ieder zijns weegs.
Het was weer een mooie (zon)dag met dank aan Harm en Henk voor de organisatie en het uitzetten hiervan.

Bennie Grimberg

 

Avondrit 11 juni 2022 

Op 11 juni stond de traditionele avondrit gepland. Om 18.00 uur verzamelen bij De Pollux in Klazienveen. Mede door het mooie weer, zonovergoten en 21 graden, verzamelden zich uiteindelijk 14 motoren en een duo passagier om door “ons” mooie Drenthe te gaan rijden. Besloten werd om 1 groep te maken. Na wat problemen met het navigatiesysteem van Jolanda nam Karst de voorrijdersrol over en werd de route in Emmen opgepakt en vervolgd richting allerlei dorpjes zoals Klijndijk, Odoorn, Eext, Borger, Gasselte en Gieten richting Zuidlaren waar we het standbeeld voor de bekende paardenmarkt passeerden. Ook het kinderliedje Berend Botje spookt dan door mijn helm, maar dat kan ook aan mijn leeftijd liggen 😊 . Daarna via Tynaarlo, Oude Molen en Taarlo naar Loon onze pauzeplaats. Inmiddels hadden Jan en Fenna en Henk zich gaandeweg de route bij ons aangesloten. Bij de Herberg van Loon werden we gastvrij onthaald en was er op het terras plek voor ons gereserveerd. goed geregeld. Na ons tegoed te hebben gedaan aan koffie met gebak werd de route vervolgd richting Assen. Hierbij reden we de “oude” weg rondom het TT Circuit van Assen naar Hooghalen. Hier waan je je toch een beetje Valentino Rossi of Marc Marquez. Gelukkig kunnen we met twee weken weer genieten van de TT. Via Hooghalen vervolgden we de route langs het Oranjekanaal. Van Schoonoord naar Noord-Sleen en via Erm en Nieuw-Amsterdam, met nog een kleine omleiding omdat de weg afgesloten was, kwamen we tegen 22.00 uur aan bij het eindpunt in Klazienaveen.

Een leuke rit door onze mooi provincie met dank aan Herman en Jolanda voor de organisatie en het uitzetten hiervan.

Ben Korte

 

Dagrit 15 mei.

Rondje Tecklenburg.

De organisatie van deze rit(ongeveer 270 km) was in handen van twee dames , te weten Jolanda Hemel en Ineke Salomons.

Het verzamelpunt was in Schoonebeek waar 20 motorrijders en 3 passagiers begonnen aan deze zonovergoten rit.

De dames namen ieder een groep van 10 rijders op sleeptouw over mooie wegen richting Bad Bentheim waar bij backerei Voss de eerste pauze was . iedereen liet zich hier de koffie met kuchen goed smaken.

Van hieruit werd de rit vervolgd naar  Tecklenburg waar we onderweg mooie vergezichten hadden . Heel veel landerijen stonden al in bloei. In Tecklenburg hebben we genoten van een lekkere lunch bij café Rabbel

Vanuit Tecklenburg werd de rit vervolgt om in Haselune nog een tank/plasstop te houden en voor sommigen om nog even te roken. Na deze korte stop werd de rit voortgezet  naar het eindpunt bij Kiek in de Panne. Hier werd de presentielijst nog afgetekend.

Dames bedankt voor de mooie rit en tot ziens bij de volgende rit op 29 mei

Herman Hemel

 

Vroegevogelrit 1 mei 2022

Zondagochtend 6:45 een frisse ochtend staan de eerste vroege vogels al te wachten bij de Praxis (wolfsbergenweg), al keuvelend met elkaar komen er steeds meer motoren aan gereden.  13 stuks in totaal met 2 gastrijders.

Klokslag 7.00 uur worden de motoren gestart en gaan we in 1 groep binnendoor richting Ter Apel waar een heerlijk ontbijt wacht bij hotel Boschhuis.  Nadat de buik gevuld en de rest opgewarmd is wordt er na een kort overleg besloten om de lange route te gaan rijden. We komen niet vaak in deze hoek dus waarom niet.

De groep wordt opgesplitst en we gaan.

Binnendoor richting Bad Nieuweschans om daar de grens over te gaan Duitsland in. Je ziet bijna gelijk dat we in de richting van de kust rijden, veel water en haventjes, onder de dijk door richting Emden daar een korte koffiestop met koffie en ja gebak.

Langzaam verandert het landschap en komen oude houtwallen met stukjes grasland vol met paardenbloemen en orchideeën afgewisseld met vaarten vol plompenbladen.

Na vele mooie bochten en soms werd de vering goed getest kwamen we bij Bike hotel Zur Schanze aan en daar kon iedereen wat eten en vele motoren bekijken.  Het was gelukkig wat warmer geworden.

Na een poos ging iedereen zich weer klaar maken voor de laatste 60 km. Deze reden we in 1 groep. Net voor de grens nog even de tank volgooien,  er waren er bij die wel heel erg veel dorst hadden.

Om 15.00 uur waren we bij het eindpunt in Ter Apel aangekomen .

Wat was het een mooie tocht , iedereen was blij dat we de 70 km extra hebben gereden.

Herman en Karst bedankt voor de organisatie.  Het was top.

Ineke Gerrits

 

---

De 2^de rit van het seizoen werd aangekondigd als “een rondje Drenthe Overijssel”, een tocht van 150 km.

Om 12.45 uur samenkomst bij de Tango tankstation aan de Verl.Herendijk in Nw. Amsterdam in de volksmond bij van der Valk, wat door sommigen ook zo werd opgevat. Tegen 13.00 uur was iedereen op de goeie plek en vertrokken we om precies 13.00 uur in één groep met 12 motoren, waarvan 25 % vrouwen was. Het blijkt wel dat motorrijden een hobby is voor iedereen. Jan Snippe ging voor de meute aan en Gerard Kuper sloot de rij. Het weer viel mee, droog maar wel een frisse wind, +/- 10 graden.

Ik had me goed aangekleed en met de handvatverwarming op 50 % was het prima te doen. Via Nw.Amsterdam, Zandpol langs het Stieltjeskanaal richting Coevorden over het industrieterrein bij  het buurtschap “klooster” doken we Overijssel in. Over allerlei binnen weggetjes, waar het soms even uitkijken was i.v.m zand/modder reden we langs de vele recreatie parken rond Hardenberg. Bij Diffelen gingen we de Vecht over (het is daar toch echt wel een mooie omgeving).  Onderweg reden we een paar keer rustig langs een verdwaalde ruiter, we willen niet weggezet worden als een stelletje race monsters (prima gedaan rijders). Over de N36, ook wel doden weg genoemd reden we veilig richting “witte palen” vandaar ging het op Dedemsvaart aan waar we bij/in Grand Café ’t Dorp na 60 km een pauze hadden. De warme chocolade melk en de koffie met een versnapering viel er goed in. Lekker opgewarmd stapten we onder zonnige omstandigheden na een dik half uur weer op de motor richting De Wijk. Onderweg zaten de ooievaars al op de uitkijk om ons te “verwelkomen”. Langs ’t Huus met de Belle in Echten reden we naar Drijber. Bij de spoorovergang stond  fam. Flodder met opa in de rolstoel al zwaaiend met zijn spiegelei ons al op te wachten. Met het sein op groen konden we al zwaaiend en toeterend passeren. Net voor Mantinge nog even een beenstrek/rook stop en na het zwaaien naar collega rijders gingen we verder langs het mooie Mantinger zand richting Geesbrug. Onderweg roken we steeds waar ons voedsel wordt geproduceerd ( eieren, melk en karbonades) met op het eind nog meer.

Langs mooie binnen weggetjes, die me steeds weer verrassen reden we richting het eind punt. Door de geur van een bakker/broodfabriek wisten we dat we weer in Nw.Amsterdan waren aangekomen. Na enkele bochten te hebben genomen waren we om 16.50 uur bij het tankstation gearriveerd. Na dat Jolanda de administratie had bijgewerkt keerden we tevreden huiswaarts.

Jan en Gerard bedankt voor het uitzetten van deze rit, op naar de vroege vogelrit van 1 mei a.s.

Een vriendelijk geurrijke motorgroet,

Harm Elling

 

 

 

 

Dagrit 18 juli 2021

De aankondiging van deze dagrit was als volgt: een intensieve rit van 265km met zeer mooi bochtenwerk en omgeving. Dus dat beloofd wat. Qua weer (droog en zonnig met 20-25 graden) zou het een mooie dag worden om motor te rijden. Ik was dan ook mooi op tijd om aan deze rit mee te doen. Uiteindelijk verzamelden zich 16 motoren. Jan Jeuring had zich aangemeld als lid van onze club en was voor het eerst aanwezig, welkom Jan.
Jan Snippe bracht ons op de hoogte van de bijzonderheden in de route en er werd besloten om in 2 groepen te gaan rijden. De 1^e groep bestond uit 9 motoren en de 2^e groep uit 7 motoren. In onze groep was Iwan de voorrijder en ik gaf mezelf op om als laatste rijder in de groep aan te sluiten. Dit initiatief werd direct beloond doordat Jolanda mij vroeg om dan ook maar een stukje over de rit te schrijven. De pauzeplaatsen waren zo ingedeeld dat we de eerste 2 stukken ongeveer 80km zouden rijden en de laatste 2 50km.
We vertrokken vanaf de Wolfsbergenweg richting Weerdinge. Na ongeveer 10km draaiden we de N391 op, de autoweg van Emmen naar Ter Apel hmmmm. Gelukkig namen we de 1^e afslag naar Roswinkel en vervolgden we onze weg naar Ter Apel. In Ter Apel gaven alle navigaties voor het Klooster linksaf aan, maar Iwan besloot rechtsaf te gaan. Terwijl ik mij al afvroeg of ik een cursus navigatie bij MrGPS zou moeten volgen bleek dit een bewuste keuze te zijn van Iwan. En terecht. Via allerlei leuke bochtige weggetjes reden we bovenlangs Ter Apel naar Sellingen. Vervolgens door Vlagtwedde, Blijham richting Finsterwolde. Uiteindelijk kwamen we bij de eerste pauzeplaats in Nieuw Statenzijl aan. Bij Bakje Doen deden we ons tegoed aan een kop koffie met appelgebak of gevulde koeken.
Na de inwendige mens versterkt te hebben en de benen gestrekt werd de rit vervolgd door leuke Groningse plaatsjes met namen als Kostverloren, Doodstil (iets minder toen wij erdoorheen reden) etc. Via Delfzijl en over mooie bochtige weggetjes kwamen we aan bij onze 2^e pauzeplaats in Noordpolderzijl. De groep voor ons was ook net gearriveerd en de bestellingen werden geplaatst. Hierbij waren de uitsmijters de grote favoriet. En dit bleek een probleem te geven in de keuken. De kippen hadden blijkbaar ook een vrije dag, dus eieren tekort. Verzocht werd dan ook om een aantal bestellingen om te zetten. Flexibel, en hongerig, als wij motorrijders zijn was dit uiteraard geen probleem. Door de eigenaar van Cafe ‘t Zielhoes werd ons voor het ongemak nog een gratis drankje aangeboden, hulde. Het eten was trouwens prima.
Iwan gaf aan nu verder de route te volgen. We kwamen in een groep met Porsches terecht die Groningen blijkbaar ook ontdekt hadden. Iwan hield zich aan zijn woord om ons nog een stukje Baflo te laten zien waarna we de route verder vervolgden via o.a Ezinge en Loppersum richting Stad, zoals de Groningers Groningen noemen. Via Haren, Noord- en Midlaren ging het naar onze volgende pauzeplaats in Zuidlaren. Nu kwam ook het grote verschil met het rijden in Groningen naar voren. Daar bijna geen ander verkeer en nu weer volop auto’s, fietsers en andere motorrijders. Bij vertrek zagen we dat de eerste groep nog bij het tankstation stond. Bij navraag bleek dat er iets mis was gegaan bij het tanken, iets met Diesel en Benzine. Wij besloten om de route door te rijden naar onze eindbestemming in Emmen. Net toen we op het punt stonden om huiswaarts te keren kwam de 1^e groep vol adrenaline aan rijden. Wat bleek, ze hadden ongepland een stukje offroad gereden. De schrik zat er dus goed in, maar gelukkig is alles goed gegaan. Dat een stukje off the road rijden blijkbaar ook met een Honda Goldwing en niet met, om maar een willekeurige andere motor als een Honda African Twin te noemen, gedaan kan worden werd door Bert maar weer eens onderstreept.       

Iwan en Jan bedankt voor het uitzetten van deze mooie route. De aankondiging werd meer dan waargemaakt.

Ben Korte

 

 

Gezellige BBQ  04 juli 2021

Op 4 juli werd de jaarlijkse BBQ georganiseerd door Jan en Ester Snippe en de huisslager Iwan Veerbeek die een goed stuk en niet te vergeten veel vlees leverde.

Wat begon als een zonnige start met een temperatuur van pak ‘m beet 25 graden, werden we verrast door een pittige regenbui met af en toe gerommel. De anderhalve meter kon daarbij niet gehandhaafd worden in de tent. De opkomst was 17 mannen en vrouwen. Ondanks het weer was het een gezellige boel. Jan die het vlees bakte, gaf nog een kleine striptease weg omdat hij het niet droog kon houden onder de parasol. Tegen half zeven was een ieder verzadigd en werd er nog nagepraat over van alles en nog wat. Een uurtje later ging iedereen weer met een voldaan gevoel huiswaarts.

Bedankt Iwan, Jan en Ester.

De redactie

Middag 20 juni 2021

20 juni 2021 toch wel flink bewolkt maar wel droog ook al had ik mijn twijfels dat het droog zou blijven. Op deze Vaderdag was de opkomst niet zo hoog  8 motoren. De rit was georganiseerd  door Jans en Rita  we starten bij de Witte Olifant in Klazienaveen waar het terras flink vol zat met mensen die ons gade sloegen en vanuit mijn ooghoek zag ik 2 kinderen die ons uitzwaaide. De route ging via de bladderswijk richting Oranjedorp en van daar naar de Kleine Rietplas om bij Achterste Erm uit te komen, Toen richting Coevorden waarbij Bert er een treeplank aan de grond zette door onder andere een krappe bocht en nog iets maar dat laat ik er maar buiten, Bert hield de motor in de benen en dat was maar goed ook want het zou zonde zijn als je schade rijdt. Vandaar uit richting  slingerende weggetjes naar Gramsbergen en door naar Hardenberg via Rheeze en Diffelen naar Mariënberg waar er een koffiepauze stond gepland, Ondergetekende had bij de koffie een lekkere slagroomsoes met verse aardbeien en niet alleen ik had zo’n lekkere soes, ook waren er een paar die het bekende appelgebak met slagroom er op nahielden. Tijdens het 2e bakkie begon het een beetje te druppelen maar die kon je op 1 hand tellen. Na te hebben afgerekend vervolgde we onze weg richting Beerze om in Ommen uit te komen en waar het weer zeer druk was met andere weggenoten. Van daaruit naar Balkbrug richting Koekange naar Ruinen waar de 2e pauze was bij “De Burgermeester”, al moesten we even wachten op Iwan. Hij reed 50 meter door om daarnaar terug te keren en met een brede grijns ons in te lichten dat hij naar wat ik hoorde de 35,000 km op de teller had gezet, na dat dit werd vastgelegd via een foto op de telefoon konden we een tafel opzoeken. Na wat te hebben gedronken vervolgde we onze weg richting Dwingeloo en Lhee om daarna door te gaan naar Spier en Wijster. Ondertussen kwam de zon ook vaker te voorschijn, dit gaf het gevoel dat het rijden steeds leuker werd omdat er dan geen regen zou vallen. Via Mantinge, Gees door naar Hesseln ( op zijn plat Drents ) door naar Sleen naar de eindbestemming bij de Toscane in Emmen waar we nog even te hebben nagepraat over de rit die heel goed in de smaak viel.

 Jans en Rita Bedankt voor het uitzetten van de mooie middag rit,

Jan Snippe 

Avondrit 12 juni 2021

Zaterdag 12 juni was het weer tijd voor een avondrit.
Om 18.00 was het verzamelen bij de Shell pomp in Klazienaveen.
Het weer was ondanks de sterke wind zeer goed.
Met 20 motoren hadden we een goede opkomst.
Ña een korte briefing van organisator Bert Boelens vertrok de eerste groep.
Bert Boelens reed voorop, en Jolanda Hemel was deze keer de achterrijder.
Na een tijdje gewacht te hebben kwam Iwan nog snel aangereden, na een dag werken had hij nog mooi de tijd om mee te rijden.
Groep 2 vertrok onder leiding van Karst van Oosten, die voor deze keer zijn Honda VTR mee had genomen.
We reden via Oranjedorp naar Veenoord, Erm, Diphoorn, Kibbelveen en kwamen in  Odoorn uit.
De route liep parallel langs de N34 richting Ees en Westdorp om in Rolde uit te komen.
Via mooie slingerwegen reden we door Nationaal Park Drentsche Aa, om vervolgens via Nijlande, Eldersloo, Ekehaar, Amen richting Grolloo te rijden.

Van daar uit stuurde de navigatie ons naar de pauze plek bij Cafe Restaurant Hegeman in Schoonloo.
Daar konden we genieten van koffie/ cappuccino en appelgebak met slagroom.
Nadat de eerste groep weer was vertrokken, vertrok ook groep 2.
De rit ging via Elp, het altijd mooie museumdorp Orvelte richting het prachtige dorpje Wezup.
Ook Zweeloo en Benneveld werden doorkruist.
In de buurt van Oosterhesselen doken we het bos in om  via mooie landweggetjes richting Holsloot te rijden, om uiteindelijk in Zandpol uit te komen.
Langs het Dommelskanaal ging het richting Erica en Klazienaveen.
De finishplaats was deze keer bij  De Witte Olifant in Klazienaveen.
Na te hebben bijgepraat ging iedereen weer huiswaarts.

Bert bedankr voor het uitzetten deze mooi route.

Michel de Vries

Middagrit 30 mei 2021

30 mei 2021 was een mooie dag om een rit te gaan maken. Eindelijk was het dan ook wat warmer. 

Jan en Jans hadden een mooie route uitgestippeld.  

Voor de verandering was het verzamelpunt bij van der Valk Emmen.

De opkomst was mede door het weer en de promotie op sociale media door Jolanda erg goed te noemen. Er waren maar liefst 36 motoren en 39 personen die van start gingen.  Waaronder 16 gastrijders. Dit is natuurlijk fantastisch.  

We gingen van Emmen via westenesch richting het Haantje naar Odoorn waar het lekker druk was richting de eerste stop. Dit was in Stadskanaal, na een half uurtje pauze zijn we verder gegaan richting kopstukken, Mussel, Jipsingbourtange, Lammerweg. (Zulke leuke namen) naar Ter Apel naar Klazinaveen waar Ester en Jan ons trakteerden op koffie met gebak dit nog ter ere van Ester haar verjaardag. Het was heerlijk. Na deze geweldige pitstop gingen we verder achterlangs naar Coevorden en door via Steenwijksmoer richting Nieuwlande weer terug naar Emmen. Ongeveer 170 km verder  kwam Herman Hemel erachter dat zijn nummerplaat niet geweldig vast heeft gezeten op zijn motor. Dus wie deze weet te liggen kan terecht bij Herman. 

Ik vond het wederom een geslaagde middag en zie uit naar de volgende rit.

Deze staat gepland voor zaterdagavond 12 Juni.

Groeten 

Ineke Gerrits 

Dagrit 09 mei 2021

Ongeveer 17 rijders kwamen opdagen op deze moeder dag voor een rit door het mooie Twentse land. Het weer was prima  en we starten in 2 groepen, de temperatuur was bijna 20 graden hoger dan  een week geleden toen de reis naar Lauwersoog ging. Vanaf Klazienaveen ging de reis binnen door langs Schoonebeek richting Coevorden, langs het  kanaal naar Gramsbergen. We reden door de plaatsen Kloosterhaar ,Geesteren en in de mooie omgeving langs Ootmarsum. Onderweg konden we genieten van verschillende agrarische luchtjes. Na even door rijden kwamen we rond 12.00 uur  in Denekamp aan voor de eerste stop .Er werd naast de kerk geparkeerd om in eetcafé de Zaak een lekker broodje gezond, beenham of zalm te nuttigen. Het viel er goed in. Na al dit lekkers ging de reis verder langs vliegveld Twente ( ik zag in een flits nog een Boeing staan) en door de Twentse dorpen Deurningen, Saasveld , Zenderen en Bornebroek naar Nijverdal. Hier werd de eerste groep ,door de tweede groep ingehaald. Of groep 2 te snel of groep groep 1 te langzaam reed  is niet bekend gemaakt. 🙂  Samen ging de reis verder door Hellendoorn langs mooie kronkel wegen richting Ommen, alwaar we een heerlijk ijsje hebben genomen. Na al dit lekkers reden we door de bossen en over binnen wegen richting Slagharen ( Ook werd er nog een haas gespot die het hazenpad waarschijnlijk nam) , langs motorzaak Anbergen via Elim, Nieuwlande kwamen we weer in Drenthe.  We reden door de dorpen Geesbrug, Zwinderen, Gees Aalden/ Zweeloo via Nrd.Sleen en Westenesch en kwamen rond 16.30 uur bij Toscana in Emmen aan, waar Jan de “boekhouding” nog even moest bijwerken. Al met al een geslaagde rit van ruim 250 km onder prima weersomstandigheden, keerden we voldaan huiswaarts .Jolanda en Karst bedankt.

 

Harm Elling

 

Vroege Vogelrit – 02-05-2021

Brrr.
Een frisse goedemorgen, zeg maar gerust een koude goedemorgen!
14 Diehards staan klaar aan de Wolfsbergenweg om de Vroege Vogelrit te gaan rijden, een rit naar het Noorden van het land uitgezet door Karst van Oosten en Herman Hemel
We verdelen ons in twee groepen waarvan de eerste wordt voorgereden door Herman en de tweede groep door Karst.
De rit brengt ons via diverse Drentse dorpen zoals Klijndijk, Odoornerveen en Eeserveen.
Bij de zandwinning bij Ellertshaar wordt al snel duidelijk dat de regen en de kou de rit gaan beïnvloeden.
De zand- / watergaten en de wind drukken de temperatuur direct nog verder naar beneden.
De route zelf is super, dwars door de Drentse bossen zoals het Drouwenerveld, Gasselterveld en langs het Balloerveld komen we uit bij onze eerste stop, tankstation Plantinga Tynaarlo.

We zien dat het koude weer al een slachtoffer heeft gemaakt en bij de stop besluit een tweede rijder het voor gezien te houden. Zelfs de warme koffie doet zijn besluit niet veranderen.
Voor mijzelf zet ik de handvatverwarming en zetelverwarming maar een standje hoger. 

Vanaf de stop vervolgen 12 rijders de rit verder naar Lauwersoog.
Via mooie wegen en door leuke dorpjes is het fijn om te rijden hoewel door de regen en natte wegen het oppassen blijft.
De eerste groep moet nog even wachten bij de nieuwe brug bij Aduard, een hefbrug constructie die in zijn geheel omhoog gaat, fijn stukje techniek.

In het Groningse is het lekker cruisen over de wegen zonder al teveel drempels en met de lange bochten waar je lekker “in kunt hangen”. Het laatste stuk voor Lauwersoog rijden we achter de dijk langs waar we een gehele voorraad shoarma zien huppelen.
Het maakt menig rijder hongerig, hoewel we nu voor vis of kibbelingen gaan.

 

Aangekomen in Lauwersoog schijnt de zon volop.
Hahaha, niet dus, gure koude wind, daarmee worden we verwelkomd.
Dus snel naar binnen, voor een kibbeling en koffie of warme chocolademelk, die op het terras buiten genuttigd moet worden .

Na de middagstop gaan we weer richting het thuisfront.
Via de Friese plaatsen Anjum en Kollum gaan we bij Visvliet de Groningse provinciegrens weer over.
Het lijkt zelfs iets droger te worden… en we rijden soepeltjes door.
We gaan via Grootegast, Doezum, Noordwijk ( nee niet aan zee Harm), Marum en stoppen nog kort even bij de Bakkeveense Duinen.
Hier bij de ingang van It Mandefjild praten we nog snel even bij, iets over koeien die elkaar behulpzaam naar de stal duwen aldus Herman en Harm.

Na een paar kilometer Drenthe vervolgen we via de Friese plaatsen Haulerwijk, Fochteloo en Appelscha onze rit. Om vervolgens de Drentse provinciegrens weer over te steken en via Oranje, Hijken, Zwiggelte, Westerbork, Wezup, Zweeloo, Noord-Sleen bij ons eindpunt in Emmen aan te komen.

Al met al een te koude dag, maar een mooie route die zoals werd gezegd voor herhaling vatbaar is met een iets aangenamer temperatuur.

Bedankt Karst en Herman.

Bert Boelens

 

Middagrit 18 april 2021

Vandaag verzamelden 23 motoren waarvan 3 gastrijders zich bij de Mc Donalds in Emmen.

De weersverwachting was veelbelovend voor de middagrit, S’morgen dacht ik het winterpak moet weer aan maar dat viel gelukkig weer mee perfect weer om te rijden. Bij vertrek werd ons gemeld door Jan dat de route was aangepast i.v.m. met de corona regels in Duitsland. Jan en Ester moesten op het laatste moment nog een nieuwe route maken. De route werd verkend door Jan om een slechte nachtrust te verkomen want ja, je wil natuurlijk dat het allemaal lekker loopt. Deze tocht gaat naar Assen en omstreken en in de tocht is voor 97 % de oude TT route in opgenomen een leuke tocht door het Drentse landschap.

Voor de start gaf het nog wat gerommel met die tomtommetjes Ik was blij dat ik een Zumo had. een ramp? Welnee!! Gewoon volgen en alles komt goed.

Het eerste deel ging via Emmen naar Assen prachtig al die binnendoor weggetjes.
De pauze was bij BP tankstation een mooi plekkie om ons de koffie waar we naar verlangden te nuttigen en natuurlijk om even aftewateren (Voor ons mannen kunnen wij het boompie wel vinden voor dames blijft het altijd lastig, de organisatie heeft hier goed rekening mee gehouden dank hiervoor). De rit werd weer vervolgt en we kwamen langs het TT circuit dacht even ja we gaan links af maar helaas dit stond niet in de route. Nog eventjes een korte stop gemaakt want het blijft lastig op de klinkerstraatje je blaas goed in bedwang te houden.
Tweede groep was ook gearriveerd konden nog eventjes bij kletsen tot Jan weer riep groep 1 we gaan jaja het is niet anders! De rit werd vervolgt naar Emmen waar het eindpunt was.

Toch kwam er nog een verrassing net voor iedereen na huis wou, de twee gastrijders die ik had meegenomen zijn lid geworden van de club. Welkom Jacob en Corwin veel rij plezier bij Mtc de Hondsrug.

Jans Heijne

 

Middagrit 28 maart 2021

Daar was hij dan, eindelijk de eerste rit van het nieuwe seizoen. Het was gelijk een leuke opkomst van 14 motoren met 3 onbekende gezichten en 1 bekende die heeft vorig jaar al 1x meegereden en werd gelijk lid van onze o zo gezellige club. We hebben in 2 groepen gereden en de rit ging een stuk door Duitsland, bij Tubbergen reden we weer Nederland binnen. Helaas bij de eerste pauze bij een benzinepomp in Geesteren begon het te regenen maar de meeste waren voorbereid en trokken het regenpak aan. Tijdens de pauze kregen de nr’s 1, 2 en 3 van het toerkampioenschap 2020 hun prijs uitgereikt. Ondergetekende mag de beker poetsen in huis want manlief is eerste geworden. Na een regenachtig vervolg van de rit hebben we nog een snack/plas/rookpauze gehad in Ommen. En na vele weggetjes door het platteland van ons mooie Drenthe kwamen we weer terug bij de grote gele M waar we ook gestart zijn vanmorgen. De gastrijders waren erg enthousiast en hebben de intentie om ook lid te worden dus de secretaris stuurt ze de info toe. Al met al een succesvolle eerste rit met dank voor Iwan en Remko voor het uitzetten van de rit.

Tot de volgende keer groet Ester

 

Middagrit 11 Oktober 2020

Nadat ‘s morgens de regen met bakken uit de lucht kwam, toch maar besloten om met de rit van deze dag mee te gaan.
Karst en Michel hadden moeite genoeg gedaan om deze rit twee keer uit te zetten.
De eerste poging voor deze rit ging deels door Duitsland wat door nieuwe Coronaregels geen doorgang kon vinden( bleek later wel mee te vallen). Ze hebben de route opnieuw gemaakt en nu alleen door Nederland.
Bij vertrek thuis(11:30 uur) direct maar het regenpak aangedaan en bij aankomst bij de startplaats(PRAXIS Emmermeer) waren Jolanda en ik de eersten.
Al snel kwamen er nog meer die-hards opdraven. 10 stuks in totaal.
Bert van Boven kwam ook weer in de auto en had Remco Nijlands jongste broer meegenomen.
Er werd in 1 groep gereden met Karst als voor(op)rijder.
De rit ging vanuit Emmen richting Coevorden om van daaruit het Dinkelland onveilig te maken
De rit ging via Hardenberg, Sibculo, Saasveld naar Denekamp alwaar een pauzeplek was gereserveerd bij ‘Het Wubbenhof’.
Hier werd het bekende recept genuttigd(koffie met appelgebak) .
Sommigen sloegen het appelgebak over en namen een gehaktbal.
Tijdens de pauze kwam de regen weer met bakken uit de lucht vallen maar gelukkig zaten we binnen.
Na de pauze de regenpakken maar weer aangetrokken om de rit weer te vervolgen door het Dinkelland.
Bij vertrek van de pauzeplek werd bij 1 motor een bijna lege voorband geconstateerd welke bij het nabijgelegen pompstation werd opgepompt.
De route werd vervolgt via Ootmarsum en Kloosterhaar om bij Hardenberg de N34 op te gaan om iets sneller bij het eindpunt te zijn( snackbar De Viersprong te Nieuw Amsterdam).
Na dat iedereen de presentielijst had ingevuld ging iedereen naar huis voor een warme douche na toch wel een koude dag.
Toch was het ondanks het weer wel een mooie route,
Bedankt Michel en Karst

Herman Hemel

 

Dagrit 20 september

Het was een mooie ochtend, beetje fris.
We gingen van start met 18 motoren vanaf de Mac Donalds in Emmen.
De eerste groep vertrok om 9.45, de tweede moest nog even wachten op een laatkomers.
Eenmaal van start gingen we richting Coevorden, via het Klooster en wat binnendoor weggetjes richting Balkbrug. Vanaf hier was het niet zover meer naar Nieuwleusen waar de koffie met appelgebak op ons stond te wachten.
Na een welverdiende pauze vertrokken we richting Zwolle, via de oude IJsselbrug gingen we over een mooie dijk naar Kampen. Hier staken we weer de IJssel over en wederom een mooie weg met veel bochten naar Blokzijl. Daar aangekomen was het even wachten voor de sluis. Ja altijd druk daar. Gauw verder , het laatste stuk richting Ossenzijl om linksaf te slaan naar paviljoen “de Driewegsluis “.
Hier een heerlijke lunch gehad, heerlijk op het terras met veel gezelligheid. Nadat iedereen uitgegeten was de motoren weer gestart en op pad voor de laatste etappe.
Vanaf de Driewegsluis ging het richting Steenwijk, via Onna ging het naar Havelte, naar Ruïnen.
Fluitenberg zijn we ook gepasseerd en in Hoogeveen kregen we te maken met pech. Maar dit was ook gauw opgelost door de deskundigheid van enkele leden.
Of mijn mederijders nog bij de Oosterhesselerbrug zijn gestopt voor een ijsje weet ik niet, ik ben vanaf Hoogeveen naar huis gegaan.
De route ging vanaf Hoogeveen via Oosterhesselen richting het Haantje weer naar Emmen.
Al met al was het een prachtige dag om te toeren en er was een mooie rit van 250 km uitgezet.
Bedankt iedereen voor de gezellige dag, ik heb genoten.
Ineke Gerrits.

 

Opentoerrit 12 september

Een balende duopassagier.🏍

Eindelijk gingen Jan en ik zaterdag 12 september weer eens met de club op pad.

Na de corona stop hadden wij nog geen behoefte om gelijk weer mee te rijden.

Wij hadden natuurlijk wel te maken met onze ouwe moeders, een zoon waar we voorzichtig voor wilden zijn en natuurlijk niet te vergeten  mijn oppaskinderen. 

Mijn moeder werd voor de zomervakantie opgenomen in de Holdert voor nood opvang. Het ging thuis niet meer. In onze vakantie kreeg ze daar een appartement toegewezen. Dus inrichten en verhuizen. En ja een huis vol spullen die we moesten ruimen. Waren we daar bijna klaar mee, is Jan zijn moeder plotseling in haar slaap overleden.

Zaterdag 12 september hebben we de draad weer opgepakt. 

De rit die Henk en Jan zondag 20 september organiseren zat bij mij al goed in het koppie. Volgens mij een goed koffie adres en een mooie lokatie voor de lunch. 

Helaas ik mag niet mee. Afgelopen dinsdagavond begon ik te niezen. De volgende morgen een snotneus.  Een dag aankijken en denken wat moet ik nou.

Donderdagmorgen gaan bellen voor het maken van een afspraak voor een coronatest. Ik kan pas zaterdag in de namiddag getest worden in Assen. 

Was wel spannend, je hoort er zoveel wild west verhalen over. Voor mij stelde het niet zoveel voor. Nu mag ik niet van huis totdat de uitslag bekend is. 

Het is flink balen. 

Heb in ieder geval mij nog wel wat nuttig gemaakt door jullie wat leesvoer toe te sturen over hoe ik mijn zonnige dag beleef.

Hoop dat er een goede opkomst is en dat jullie allemaal genieten.

Groetjes Fenna.

P.s. ik ben negatief getest.😷

 

Middagrit 23 Augustus

Op 23 augustus hebben we de derde rit van de toerkalender van 2020 gereden. Het was helaas geen zonovergoten dag zoals bij de tweede rit maar dat mocht de pret en zeker niet de opkomst drukken. Om 12 uur stonden er maar liefst 18 motoren en een dikke vette Ferrari aan de start bij Mac Donalds van een mooie rit.

Nadat de heren van de organisatie hun praatje hadden gehouden scheurde eerst de Ferrari er van door en gevolgd door de twee groepen motoren. Een enkeling had het regenpak al aan voordat de rit van start ging. En daar vertrouwde de rest op met de hoop dat het dan wel droog zou blijven. Hoewel de meeste ritten richting Hoogeveen in het water vallen, viel het deze dag nog mee met een enkel buitje. Bij Ruinen een korte benenstrek/rook pauze konden we even schuilen onder de dikke bomen tegen de regen die er viel. Om daarna onze weg te vervolgen via het Nationaalpark de Weerribben richting Blokzijl. Bij café restaurant Sluiszicht kon gegeten en gedronken worden en een sanitaire stop te doen.

De route ging verder langs het water over dijkjes via Zwartsluis richting Hoogeveen waar de eerste groep motoren net na dat ze waren afgestapt toch nog even een buitje kregen. Na even te hebben geschuild hebben we genoten van een ijsje van Toscana.  Om 17.15  arriveerde de eerste groep weer bij de Mac Donalds in Emmen en even daarna volgde ook de tweede groep en de Ferrari.

Ondanks de regenbuitjes was het weer een mooie rit!

Bedankt Remko & Iwan.

 

Geschreven door Jolanda Hemel

 

 

Contactmidag MTC De Hondsrug 17 november 2019

De orginisatoren van deze middag hebben gekozen voor het thema: BIER
Voordat we met het hoofdthema van deze middag beginnen hebben we eerst het sponser-
geld overhandigd aan: Stichting Personal Service Dogs uit Tweede Exloermond
Mynouk van Service Dogs, en Mevr. Will Bodeus, met hulphond Cayen waren deze middag
bij ons om een demonstratie te geven van wat deze hulphonden kunnen betekenen voor
mensen met een beperking.
Huissleutels van een gladde ondervloer oppakken, (Bert van Boven had volgens sommige
mensen de vloer extra gepoetst voor deze demonstratie) maar de hond Cayen was Bert
te slim af, jassen en handschoenen uittrekken zonder het te beschadigen, heel bijzonder.
Na deze demonstratie werd het inschrijfgeld wat tijdens de open tourrit werd opgehaald,
en met een aanvulling van de MTC overhandigd, totaal een bedrag, € 450,00.
Na een spontane actie van “nog even met de pet rond” werd nog een bedrag toegevoegd.
Mynouk van Service Dogs was hier erg blij mee en bedankte ons hiervoor.
Op naar het Bier:
Na demonstratie van Servie Dogs, op naar het Bier, Anneginus, amateur bierbrouwer met
behulp van Janna gaf ons een presentatie van bier in het algemeen.
In heel Duitsland zijn er momenteel nog ongeveer 1500 bierbrouwerijen actief.
Bier bestaat voor 90% uit water, graan, hop en gist.
Anneginus had voor ons 7 soorten Noord Duitse bieren meegenomen en tijdens de
presentatie werden de bieren door de aanwezige kenners (???) gedronken en beoordeeld.
Er kwamen diverse kreten langs zoals ondergisting, bovengisting, toevoegingen etc.
Het viel de andere aanwezigen op, dat nadat er meerdere bieren waren geproeft
de stemming vrolijker en luidluchtiger werd, en het toilet wat vaker is bezocht.
Wij bedanken de organisatoren, Jans Heijne en Anneginus Veendijk voor deze
leerzame en gezellige middag. Ook bedanken we Bert van Boven dat we gebruik
mogen maken van deze accommodatie voor de contactmiddag.
Het bestuur van de MTC De Hondsrug bedankt iedereen voor de aanwezigheid en wenst
wenst alle leden goede en gezellige feestdagen en tot ziens op het nieuwjaarsfestijn
van 5 januari 2020.

Henk Duursma

 

 

Verslag Snertrit 10 nov 2019

 

Aan alle goede komt een eind dus ook aan het toerseizoen 2019 van MTC de Hondsrug.

Het is 10 november 13:00 uur aan de start staan 13 motoren en 14 personen klaar om het seizoen van 2019 af te sluiten met het fenomeen de Snertrit ook deze keer is er een gastrijder komen op dagen.

We vertrekken in een groep met Jans Heijne voorop vanaf de parkeerplaats Mac Donalds Emmen. De weer goden zijn ons goed gezind het is droog en zonnig maar met 7 graden wel aan de frisse kant. We komen door of langs de volgende plaatsen Valthe, Drouwnerveen, Gieterveen, Veendam. In Oude Pekela bij ijs Frituurzaak Feicko gaan we even opwarmen sommigen van ons hebben het toch we koud gekregen. Een warme bak koffie gaat er wel in en in tegen stelling van de gebruikelijke appeltaart is iets uit de frituurpan populair. De handvat verwarming en winterhandschoenen en de winterbeurt zijn onderwerp van gesprek. Na weer opgewarmd te zijn gaan we richting de Snertpan en doen we de volgende plaatsen aan Wedde, Sellingen, Ter Apel, Emmer Compascuum. Om ongeveer 16:00 zijn we in Klazienaveen bij huize Heijne waar Rita de Snert en broodjes rookworst al warm heeft. De snert smaakt heerlijk ook zijn er een aantal leden naar huize Heijne gekomen die het toch te koud vonden om te rijden maar wel zin hadden in snert ( de zwakkelingen). Rond 17:00 uur net voor het donker wordt gaat iedereen weer naar huis.

 

Jans en Rita Bedankt voor de mooie rit en de lekkere Snert.

Terugkijkend op het seizoen hebben wij een mooi seizoen gehad met mooie ritten waar het nog nooit geweest ook regelmatig aanbod kwam. Ook over de opkomst mogen we niet over klagen bij veel ritten waren er gast rijders aanwezig en sommigen van hun zijn ook lid geworden.

 

Ik wil dan ook iedereen bedanken voor de gezelligheid en tot volgend jaar

 

Met vriendelijke Groet,

De ToerCommissaris

Karst van Oosten

 

 

Toerverslag Dagrit 20 Oktober 2019

 

Met deze rit hadden we alweer de laatste dagrit van het seizoen voor de boeg.

Aangezien de weergoden half oktober nogal onvoorspelbaar kunnen zijn, was de opkomst voor deze rit ook totaal niet in te schatten.

Koud (graad of 13C) en nat waren namelijk de voorspellingen.

De opkomst was echter uitermate goed te noemen met maar liefst 15 motoren, het zal wel aan het aantal graden Celsius hebben gelegen, wat precies gelijk was aan het aantal motoren…. We startten dus ook met z’n allen in 1 groep, alle 15 motoren tegelijk en niet in 2 aparte groepen, zoals Karst nog voorstelde.. Wat wel opviel was dat de groep van vandaag grotendeels bestond uit Kawasaki ‘s, met maar liefst 4 Kawa’s in de gelederen (30%) (Remco, Herman, Ben, Iwan).Van tevoren werden we allemaal wel even gewaarschuwd voor het weer, afgevallen bladeren en natte wegen (wat wil je ook vol in de herfst .van 2019.)

Startend vanuit Klazienaveen (Shell pomp), vertrokken we om een uur of 10:00 am. Wetende dat we richting Duitsland zouden gaan was het dus niet vreemd dat we bij Zwartemeer ons vertrouwde kikkerlandje zouden gaan verlaten. Toerend richting Haren (Dld) met droog weer, om vanuit Haren via Lathen richting Sogel te rijden waar de 1^e tussenstop al stond gepland.Uiteraard werd dit een koffie stop op z’n Duits!Kaffee, Torte und Kuchen, de keuze was reuze en eenieder liet het zich goed smaken.

Dat nog niet iedereen echt goed wakker was bleek wel uit het feit dat Remco en Iwan eerst nog hun nicotine gehalte op peil moesten brengen, dat Jans zijn probeerde “in te breken” in een koffer van een andere motor (wel toevallig zelfde kleur en merk en type), maar je herkent toch wel je eigen motor Jans? Na deze stop reisden we verder richting Ramsloh en Nordloh, over vrij grote wegen, we vermeden de boeren “achterlangs” weggetjes uit voorzorg (Veel stakende boeren en modder op de wegen), maar dat mocht de pret niet drukken. Onze weg vervolgend richting de lunch in Apen, inmiddels was het iedereen wel duidelijk dat we een groot gedeelte van de Deutsche Fehroute aan het rijden waren, werden de remmen ingeknepen en de motoren uitgezet bij Biker Hotel Zur Schanze.Daar gingen we natuurlijk eerst “Brommers kiek’n” om vervolgens naar binne te gaan om onze inwendige mens te laten verwennen.

Aangezien we in Duitsland waren, nam Jan en Alleman uiteraard een “DIKKE SCHNITZEL” mit Pommes und Mayo (een enkeling uitgezonderd?)Nadat we allemaal “ t lief vol hadd’n” en een rookpauze voor de Smokers onder ons, vervolgden we onze route. Echter kwamen we vrij snel weer op een deel van de route die we al hadden gereden….

Mis communicatie met de GPS Tracker ? of lag het aan de voorrijder. Het duurde niet lang of de mede-organisator kwam zich er ook mee bemoeien, na een korte 2 of 3 navigatie check stops, kwamen we uiteindelijk wel weer op de goede wegen uit. Goed opgelost heren ! Na dit kleine misverstandje/onduidelijkheidje, reden we toch verder richting Leer om daarna Papenburg aan te doen, waar we langs de BotenBau Industrie werden geloodst. Toto op dit moment nog geen enkel spatje regen op ons vizier gehad, maar de berichten vanuit Emmen voorspelden ons niet veel goeds. Want daar miezerde het al inmiddels. Via Aschendorf vervolgden we onze weg om uiteindelijk de grens weer over te steken, om in Vesting stadje Bourtange uit te komen. Er was voor deze stop niet gereserveerd, wat misschien ook wel prima was, want het weer werd er niet echt beter op. Na een korte vergadering werd er besloten om maar gelijk door te rijden, om ons het laatste stukje niet nog nat te laten regenen. Via Sellingen, Ter Apel (waar de eersten afscheid namen van de rest), Emmer Compascuum en Klazienaveen Noord, reden we weer Klazienaveen in, wat ook ons eindpunt bleek te zijn. Na nog weer een rookpauze (vooral Remco & Iwan) en wat onderling gebabbel werd de deelnamelijst weer door allen ingevuld.

Aangezien ik de laatste was die tekende, werd ik ook gelijk door de Tour Commissie gebombardeerd met het feit dat ik deze keer het Tourverslag maar moest gaan schrijven. Waarvan akte! Al met al een leuke dag met zijn allen en een aardige rit van zo’n 250 km op een herfstige zondag in Oktober.

Als laatste nog een bedankje richting de organisatie van deze rit, ik geloof dat dat Jans & Erik waren, voor het uitzetten van de rit. (en het weer vinden van de route )

Motorgroet,

Iwan Veerbeek

 

Toerverslag middagrit 6 oktober.

 

Op een koude zondagmorgen verzamelen we bij de mac Donalds in Emmen. Aan de start stonden 15 motoren dus een mooie opkomst. We gingen dan ook over grenzen heen dus dat beloofde wat.

Na een waarschuwing om uit te kijken voor eikels, takken en modder op de wegen gingen we van start in 2 groepen. Groep 1 reed gelijk een andere weg als de navigatie maar dat gebeurd wel vaker als je met de club mee rijdt. We rijden door o.a. door Oosterhesselen, Gees, Zwinderen, Geesbrug door naar Nieuw Balinge de omgeving is nu Vooral erg mooi door de verschillende kleuren bladeren die aan de boom zitten. Mooie plaatjes om te schieten maar daar is helaas geen tijd voor. Via Tiendeveen richting Stuifzand en zowaar komen we langs Siberië ?? . Het is al zo koud dus we rijden gauw door naar Pesse en gaan onder de A28 door naar Eursinge. Sinds ik motor rijd kom ik toch wel door heel onbekend gebied voor mij. Door naar Anholt (zou daar de sauna naar vernoemd zijn) paspoorten in de aanslag (Brexit) en door naar Engeland waar Karst nog een fotomomentje heeft gepikt. Door naar het mooie Ruinen en dan eindelijk opwarmen in Echten bij Hotel Boschzicht wat erg gezellig was ingericht. Groep 2 had flink doorgereden want die kwamen vlak achter ons aan. Na heerlijk opgewarmd te zijn door de koffie thee en diverse soorten gebak ging de reis verder door het mooie Drenthe. Je kunt merken dat we later in het jaar zitten de temperaturen dalen gauw. Door Hoogeveen naar Alteveer , Via Vuile Riete naar Slagharen waar we vlak langs het park reden is toch een leuk gezicht die attracties van dichtbij. Binnendoor naar Ane en naar de Krim. Elim, Nieuwlande en dalen werden ook nog even voorbij gereden en toen was het op naar Marokko ???. Jazeker het paspoort kwam weer van pas. Het eindpunt was de cafetaria in Nieuw Amsterdam waar de koukleumen besloten na 10 minuten wachten dat we naar huis gingen niet zo netjes vond ondergetekende maar ik had het ook wel erg koud. Toch maar afspreken dat we blijven wachten tot dat iedereen veilig aangekomen is de volgende keer.

 

Ester Snippe

 

Verslag dagrit 22 september 2019.

Om 09.45 verzamelen bij de Praxis in Emmermeer, eerst wat met mekaar gekletst te hebben en met nieuwe aspirant cq. nieuwe leden kennis gemaakt te hebben gemaakt waren er 15 motoren met 1 duo passagier aanwezig.

Er werd besloten met twee groepen te rijden , eerste groep met als voorrijder Herman Hemel en de tweede groep met Karst van Oosten als voorrijder.

Om 10.15uur vertrok de eerste groep[ 8 motoren] waarvan ikzelf meereed, tweede groep[7 motoren] volgde kwartier later .

We gingen via Erica , Schoonebeek richting Duitsland waar we bij Emlichheim Duitsland binnen kwamen. Vervolgens gingen we via Wilsum richting Getelo waar weer in Nederland kwamen . We reden nu door het Springedal gebied via mooie binnenwegen waar de boeren nog bezig waren met het maaien van het gras wat ik persoonlijk altijd lekker vind ruiken net alsof het voorjaar is en dat in september .We reden langs plaatsjes als Tiggelte richting onze koffie stop in Denekamp bij het landgoed Singraven bij het restaurant de oude watermolen.

Dit is echt een mooie pauze plaats waar ook veel fietsers en wandelaars gebruik van maken , we zagen nog een paar Max Verstappen fans op de fiets met een papegaai op het stuur , we genoten natuurlijk van de koffie met appel gebak of een aardbeien taartje .Omstreeks 12.30 uur vervolgden we onze tocht in het Dinkelland steeds nog via mooie binnenwegen via Oldenzaal , Saasveld ,Weerselo en vele plaatjes gingen richting onze lunch pauze in Hertme bij restaurant Jachtlust waar we omstreeks 13.30 uur arriveerden.

Dit was ook weer een goed uitgekozen lunch plaatst waar we hebben genoten van de bekende uitsmijters/ omeletten /tosti`s ect.

Na de lunch vervolgden we onze tocht via Borne , Almelo, Vriezenveen op weg naar een kleine stop bij de vistrap bij Diffelen waar volgens Herman wel eens een ijsco kar kon staan , helaas was de ijsco kar niet aanwezig , na de benen gestrekt te hebben werd de tocht voortgezet.

Even verderop in Rheeze zag Herman toch nog een snackbar met jawel softijs , dus hier maar gestopt en een ijsje genuttigd. Vervolgens de tocht vervolgd via Hardenberg , Gramsbergen , Coevorden naar Klazienaveen waar we omstreeks 17.30 arriveerden.

We hebben erg genoten van deze tocht , temperatuur was ongeveer 25 graden ,mooie wegen , Karst en Herman bedankt voor deze mooie dagtocht.

Vriendelijke groet,

Marten Maring

 

 

Verslag dagrit 25 augustus

Om 09.15 uur vertrokken 12 motoren en een duo passagier vanaf de carpool plaats
aan de A37 bij Veenoord / Nieuw Amsterdam. De opkomst viel wat tegen, misschien
het mooie weer, vakantie of de lange rit 325km ?
Via de snelweg A37 en A28 naar Zwolle een stukje snelweg, even gassen dus.
In Zwolle Zuid eraf richting Hattem en over de dijkweggetjes langs de IJssel richting
Apeldoorn. De koffiestop was in Oene, Zorgboerderij ”Dromen bij de Boer” voor mensen
met een beperking. Uiteraard koffie, met zelfgemaakte appeltaart door de cliënten..
Ook kregen we uitleg van de eigenaar over het reilen en zeilen binnen hun organisatie
(de koffie werd er bijna koud van) best wel interessant verhaal.
Toen verder richting Apeldoorn en via de Posbank naar lunchadres De Peerdestal
in Ellercom. Na de lunch tussen Doesburg en Dieren met het pontje over de IJssel,
(kosten wel € 1,50) Verder door de Achterhoek, met vele mooie plaatsen richting Holten,
waar door enkelen moest worden getankt. Daarna de Holterberg over naar de volgende
tussenstop, De Sallandse Berg om wat vocht voor de rijders bij te tanken.
Daarna richting Ommen en via Hardenberg, Beerze en de N34 naar Emmen
waar we rond half zes weer terug waren bij ijssalon Toscane.
Bedankt Jan en Karst voor de mooie rit.

Henk Duursma

 

Verslag toerrit 11 augustus

Aangezien ik gebombardeerd ben tot het schrijven van een verslagje waarvoor
mijn hartelijke dank meneer Karst (vind je steeds leuker worden )  doe ik daarvoor
maar een poging. Gestart vanaf de Mac Donalds vanmorgen om 11 uur ,helaas iets te vroeg voor een Big-Mac.

Maar  met de geur in de neus vertrokken voor ritje van 180 km en als je mij nu vraagt Janny waar ben je allemaal langs gekomen dan kan ik alleen maar zeggen goh weet ik allemaal niet meer hoor. Ik kom door zoveel dorpjes en plekjes ,de 1 nog leuker dan de ander en kom op plekkies dat ik niet wist dat ze bestonden. Maar als je me vraagt waar zijn de tussenstops om te smikkelen ja dat weet ik dan wel weer eerste was in Dwingeloo voor een lekker bakje koffie met appeltaart en /of kersenwafel met uiteraard slagroom.
daarna op weg voor een hele mooie route richting stukje Friesland  en weer terug via rolde om weer een stop te houden heerlijk weertje erbij en genoten op het terras.
de terugweg  begonnen met een volle buik om op het eind adres bij Toscane in Emmen nog een heerlijk ijsje op te peuzelen.

Heren heel erg bedankt voor het uitzetten van de route  en vooruit   jullie mogen het nog een x doen

Groetjes van de Gunlady en op naar de volgende rit.

Vroegevogelsrit 21 juli 2019

Het is zondagmorgen 21 juli 6.uur 30.

Het is nog knap rustig in Emmen , maar niet bij de Praxis , hoek Wolfsbergenweg – Oude Roswinkelerweg , waar wij ons verzamelden voor de vroege vogels rit.
Zeventien motoren kwamen bij elkaar , met deze keer alleen rijders.
Onder ons ook een gastrijder,  die ook gelijk maar lid werd , welkom !

We vertrokken om kwart voor zeven , en het ging via het woonwagenkamp richting ‘t Haantje , Kibbelveen en Schoonoord alwaar we het bos in doken.
Heerlijk frisse ochtend geuren opsnuivend gaan we richting Wezup , waar bij cafe Hegen , een heerlijk ontbijt op ons wachtte.
Uitbater Wim had goed zijn best gedaan , en een grote gedekte tafel stond voor ons klaar.
Na een klein uurtje stapten we voldaan weer op , het ochtend gloren tegemoet.
Richting Westerbork , Spier , Dwingeloo , Uffelte naar Meppel , waar we via het industrieterrein , mooi achterlangs naar Zwartsluis reden.
Daar was het tijd geworden voor een bak koffie , en ….. natuurlijk appel of aardbeien gebak.
Na deze smikkel ronde ging het op Genemuiden aan , waar we de pont pakten naar de overkant , waar we onze weg vervolgden via een prachtig dijk weggetje richting Hasselt.
Daarna Rouveen , Punthorst op Zuidwolde aan.
Ondertussen nog even een stop gehad op een carpool plek , om nog even voor het laatste stuk de benen te strekken , en nog even bij te kletsen , waar we ook vernamen dat het allemaal goed leek te gaan met Fenna en haar zoon , jullie sterkte en beterschap gewenst , ook voor Jan sterkte.
Toen  via mooie achter langs weggetjes weer op Emmen aan , alwaar we nog even na praatten
over deze zeer geslaagde ochtend.
Bij deze Karst en Michel , hartelijk dank voor het uitzetten van deze geslaagde rit.

Met vr. groet
Jaap de Vries.

 

Verslag avondrit 22 juni 2019

Daar was hij dan de eerste rit die ik kon mee rijden dit seizoen. I.v.m. het starten van een opleiding nog niet eerder in de gelegenheid geweest om mee te kunnen rijden.
We starten om 18.30 bij AutoAction waar we eerst een bakkie koffie konden nuttigen, volgens mij  ging Sjaak dit jaar volgens mij ook voor het eerst mee rijden. Aan de start waren 17 motoren en bij Exloo sloten Jan Vos en Fenna zich nog aan bij de groep. We reden via Emmen naar Borger, Gieten, Zuidlaren door het mooie Nationaal Landschap de Drensche AA richting Loon. Waar we voor een vriendelijke prijs mag ik wel zeggen een flink stuk gebak met koffie konden nuttigen bij de “Herberg van Loon”. Na de pauze vervolgende we onze weg naar Assen waar we nog even vlak bij mijn school langs reden. Nog even de TT-Baan van dichtbij bekeken, we reden er vlak aan langs. Vervolgens naar Hooghalen en daarna een heel mooi lang stuk langs het kanaal naar schoonoord waar mijn eega vandaan komt. Noord-Sleen ,Sleen Erm en zo naar Nieuw –Amsterdam en via de weg langs Porc Sandur (jaja je leest het goed) richting Oranjedorp en naar Klazienaveen waar de eindstop was bij de witte olifant. Na wat kletsen na afloop weer naar huis. 
Ik was blij dat ik mee heb kunnen rijden de temperatuur was perfect mooi nazomer weer. Volgende rit gaan we weer mee maar dan lekker achterop.

Met Vriendelijke motorgroet

Ester Snippe

Gezelligheidsrit 2 juni 2019

Op 02 Juni 2019 werd de jaarlijkse gezelligheidsrit die werd georganiseerd door Fenna Vos en Tieneke Duursma (partner van Henk ) weer verreden en het zou  weer een mooie rit worden.
De weergoden zaten ons met een temperatuurtje van + 30 gr en een aangename zuchtje wind mee.
Verzamelen was om 9.00 uur bij de Mcdonalds in Emmen, in totaal verschenen er 22 motoren met 24 man op de parkeerplaats een zeer mooie opkomst. Ook waren er 2 gastrijders bij die gelijk werden opgenomen in de groep.
Na een beetje tekst en uitleg door Jan Vos   vertrok de eerste groep voor een kleine 270 km om 9.30 richting Giethoorn via Schoonnoord ,Beilen, Dwingeloo, Steenwijk . Waar we werden ontvangen bij De Kruumte voor koffie met gebak. Nu viel ondergetekende op dat ( na benzine )  “appelgebak” het hoofdvoer is motorclub maar hier bij deze koffieplaats was dit anders want wat ik zo gauw kon tellen werden er  +/_ 18 tot 20 stukken aardbeiengebak naar binnen gewerkt.  En deze waren bepaalt niet klein maar smaakten heerlijk . Zo zien je maar weer wat een zonnetje kan doen, na menig bootjes met voornamelijk Aziatische toerristen te hebben aanschouwd namen we onze stalen rossen weer ter hand en vervolgende we onze weg op het gloeiende asfalt want die was namelijk al behoorlijk opgewarmd door de zon. De tocht ging verder via Scheerwolde en langs Muggenbeet richting Ossenzijl, Spannenburg naar Sloten waar we eerst een bezoek brachten aan het Indian Motorcycle museum van Tony Leenes. Een markante man die graag vertelde wat hij allemaal had meegemaakt in zijn leven en over zijn  hobby “ het verzamelen en opknappen van Indian motoren” , al met al een mooi en waardig geheel met veel prachtige motoren.
Hierna gingen we richting de lunchpauze die 20 minuten verderop lag in het pittoreske dorp Sloten. Een prachtige dorp omgeven van water waar we bij het restaurant De Zeven Wouden neerstreken waar we onze honger en dorst tegoed deden. Hier moesten we ook een vragenlijst invullen over algemene kennis  waar een winnaar uit voort zou komen, deze zou bij de volgende stop bekend  gemaakt worden. Na een klein uurtje vervolgende we onze reis op onze tweewielers richting Slijkenburg , Blokzijl en Zwartsluis richting Staphorst naar restaurant Het Vergulde Ros waar we nog een stop hadden om onze kelen te smeren. Hier voegde Ester Snippe zich bij ons  zou toevoegen om de laatste 65 km mee te rijden. Ook kregen we de uitslag van de vragenlijst, op de derde plaats was geëindigd Herman Hemel en op de 2e plaats Karst Van Oosten en op de bovenste tree onze topper “Gerda Van De Berg” met de meeste kennis. Proficiat dame en heren ,die de bijbehorende beloningen ( chocolade ) in ontvangst namen, en die vervolgens  weer rond lieten gaan bij de rest van de leden omdat deze anders toch zouden smelten met de hoge temperaturen. Hierna gleden we af richting ons eindpunt Emmen bij de Bikbar waar we tegen half 7 elkaar weer troffen, een uurtje later dan gepland maar dat was geen probleem met deze temperaturen. Allemaal nog even napraten over de rit en vervolgens mekaar gedag gezegd  om weer richting huis voldaan terug  te keren.
Fenna en Tieneke bedankt voor het uitzetten van deze mooie toertocht…………..

Met Vriendelijke motorgroet
Jan Snippe

18 mei 2019 Dinkelland route

Vandaag verzamelden 13 motoren van onze motortoerclub zich bij Motorhuis Bakker. Een aantal van ons hebben zich vergaapt aan de nieuwste motoren en kleding/accessoires. Na een kopje koffie/thee uit de automaat vertrokken we in 1 groep richting Oldenzaal. De prachtige route van 215 km lang, was uitgezet door Jan en Esther Snippe. De eerste stop was bij De Smid  gelegen in het kleine dorpje Lattrop, uitkijkend op de molen. Daar genoten we in het zonnetje van een lekker kopje koffie met appelgebak. Via mooie weggetjes en plaatsen waar we nog nooit gereden hadden, kwamen we aan in Borne. Bij De Viskoepel aten we een lekker stukje vis. Op de motor verder over bochtige weggetjes en nog steeds heerlijk weer, dit was echt genieten. De volgende stop was in Albergen bij Fraans Marie. Hemelsbreed ligt Albergen zo’n 10 km van Borne vandaan, maar wij deden er gelukkig wat langer over. Mooie landweggetjes en zelfs 2x een zandpad! Nog lekker op het terras bij Fraans voor iets fris, cappuccino of een alkoholvrij biertje en weer door. Eindpunt Toscane in Emmen hebben wij niet gehaald. Bij de Rietlanden zijn wij afgeslagen naar huis. Heerlijke dag gehad.

Wil & Nicole van der Voort

28 April was de Tulpen route door de polder.

Vertrek was om 09:30 vanaf de carpoolplaats Nieuw-Amsterdam/Veenoord.
We waren met een club van 11 motoren en 14 personen.
Daar konden we mooi 1 groep mee maken !

Het weer was prima, in ieder geval was het droog bij vertrek. We hebben eerst een stuk snelweg gehad om de nodige kilometers te maken richting de Polder.
De eerste stop was bij Geertien in Muggebeet waar het natuurlijk tijd was voor koffie met appel gebak.

Na gezellig te hebben gezeten en gekletst, was het tijd om verder te gaan. Na een tal van prachtige tulpenvelden te hebben gezien, was er de stop waar we op hadden gehoopt. We konden foto’s maken van wat mooie tulpen en ook onze benen even strekken. Dat lieten we ons echt geen 2 keer zeggen.

Na een kleine pitstop in Rutten om de nodige vloeistoffen bij te vullen in de motor kwamen we om 1 uur bij de Orchideeën Hoeve aan.

 

Aangezien we niet van iedereen wisten of de rest alleen kwam eten, of
misschien ook gebruik wilden maken om er binnen te kijken, hadden we met
zijn allen afgesproken om kwart over 2 weer bij de motoren te staan.

Helaas …. Het regende behoorlijk op dat tijdstip, dus we zijn nog even heerlijk binnen gebleven. Uiteindelijk besloten om toch maar gewoon te gaan, en maar zien wat er van terecht kwam. Buiten gekomen, was het zo goed als droog. We mochten een handdoek gebruiken om onze zitting droog te maken, ontzettend fijn ! Iedereen in de startblokken om weer verder te toeren.

Totdat 1 motor het niet deed….. Met een man of wat erom heen, wat gekeken en aangerommeld, deed hij het gelukkig weer! Inmiddels was ook de regen weer van de partij. Onze zittingen waren alweer nat geworden, maar toch gaan zitten en gewoon gaan.
Na een pittig buitje, was het gelukkig vrij snel weer droog en hebben we ook van deze rit nog heerlijk genoten.

In Pesse hebben we nog even gezellig koffie gedronken bij restaurant ’t Trefpunt voordat het laatste stuk richting Emmen werd aangevangen.

In Emmen hebben we nog even het nodige papier werk ingevuld en de rit besproken en ieder wel thuis gewenst. Iedereen bedankt voor deze fantastische, gezellige en leuke dag.
We hebben genoten van de mooie route en de prachtige omgeving.
Tot de volgende keer,

Jan en Jeanette Middeljans.

Zondag 7 april Middagrit,

Wat een prachtige dag voor een middagrit, het is heerlijk weer de temperaturen stijgen tot soms wel 20 graden. Wat een mazzel en en dat in april. Het was mede door het weer ook een goeie opkomst, er waren 18 motoren en 4 bijrijders. Ook waren er 2 nieuwe rijders bij, die natuurlijk van harte welkom zijn.

De 2e rit van dit jaar en deze rit is 150 km lang. En Gerard en Roelof hebben deze uitgezet. Het word een rit door Drenthe. En we zijn in twee groepen gestart bij van der valk in Emmen.

Nou denk je dat heb ik toch allemaal al gezien? Nou dat blijkt dus niet waar te zijn, wij zijn door dorpen heen gereden waarvan ik het bestaan niet wist. Ik had nog nooit gehoord van wateren of Drijber. En wat een prachtige omgeving, heel bosrijk en heel veel bochtige wegen. Wat wil je nog meer als motorrijder?

Een pauze was ingelast in Appelscha en natuurlijk konden we buiten zitten. Een kop koffie met wat lekkers erbij of een glaasje fris. Het was weer reuze gezellig. Maar we zaten nog maar net of groep 2 kwam ons al vergezellen.

Het 2e deel van de route bleek al even mooi te zijn als het eerste deel. Veel bos, heide en zelfs nog dikke buffels die de weg overstaken terwijl wij er aan kwamen. Maar voor deze giganten blijf je wel even staan wachten. De route word nog eenmaal onderbroken want soms is de nood zo hoog en moet je wel even. Gelukkig kun je dan even het bos induiken.

De finish is bij de snackbar de viersprong in Nieuw Amsterdam. Waar de meesten van ons een ijsje bestelden. Er word nog even gezellig na gekletst over de route en de meesten vonden het een mooie rit. Dus Gerard en Roelof bedankt namens ons allen.

Rita Heijne

De aftrap van het seizoen 2019 is begonnen van MTC de Hondsrug.

De kop is er weer af, zondag 17 maart de eerste rit van het seizoen 2019 met wel bekende start plaats Mac Donald`s Emmen.

S ’morgen bleef het maar spannend telkens maar even op buienradar kijken gaan we wel of niet. Maar uiteindelijk toch maar het ijzeren paard uit de winterslaap gehaald.

 

Onderweg dacht ik nog, zal ik er strak alleen staan maar niets was minder waar aan de start waren toch nog 6 motoren.

Brain streelde de show hij moest natuurlijk even zijn nieuwe aanwinst laten zien FJR 1300 prachtige als of er al niet genoeg van deze machines bij de club rijden.

Voor wij van start gingen moest nog even het regenpak aan voor sommigen. Het eerste deel van de rit bleef het onderweg maar regenen soms lichte motregen de rest van de middag was droog en kan af en toe de zon er nog bij.

De ingelaste koffiestop bij Cafe Calluna in Ommen was een fijne onderbreking die natuurlijk zo als ……. vergezeld ging met een heerlijke bak koffie en een lekkere stukje appeltaart met slagroom.

Na de pauze kwam de kernmerken van Karst weer na voren. Karst groep 1 en Roelof groep 2 als Karst het nu koud had of naar de wc moest is nog steeds onbekend hij had het tempo er weer goed in.

De organisatie had er een korte middagrit van gemaakt 150 km dat belooft nog iets voor de volgende middagritten.

Het seizoen is gestart zonder problemen en dat met een temperatuur van 7 graden. De rit eindigde weer in Emmen bij de bekende snackbar Kwalitaria de Bikbar.

Jan en Karts bedankt voor het uitzetten van de rit.

Jans Heijne

Verslag Toerkampioen 2018

Er waren dit jaar 15 ritten waaronder ook de goededoelenrit met een deelname van 45 personen.
De toercommissie wil iedereen de zich heeft ingezet voor het uitzetten van de toerritten hiervoor enorm bedanken.
Ook dit jaar was er weer veel variatie in de verreden routes.

 

De eerste rit van 18 Maart werd verzet naar 27 Mei in verband met de temperatuur( -10 naar +27).
Het motorweekend dit jaar ging richting de Eiffel met 12 motoren en 1 passagier.
Gemiddeld waren er 13 rijders per rit aan de start, met de meeste rijders op 12 Augustus(22) en de minste op 23 September en 11 November (5).
Dan nu de uitslag van het toerkampioenschap 2018 van MTC de Hondsrug
De punten zijn dit jaar verdeeld onder 38 leden.
We noemen alleen de top 5 van de puntenrangschikking,de volledige uitslag is ook aanwezig en in te zien.
5e Plaats met 68 Punten Ester Snippe,
4e Plaats met 83 Punten Karst van Oosten,
3e Plaats met 93 Punten Jan Snippe,
2e Plaats met 96 Punten Herman Hemel ,
En onbetwist op de 1e Plaats met 105 Punten en daarmee toerkampioen 2018
Jans Heijne.

Puntenverdeling 2018
5 Punten: Janny Bruintjes,Roel Sanders en Alfred Appeldorn.
10 Punten: Gerda v/d Berg, Koert Booys, Jeanet Boer,Hennie Behrens, Bep Zwart,Sjaak Bakker, Sjaak Kroezen en Geert Hendriks.
15 Punten: Carolien Vingerhoed en Gerard Kuper.
20 Punten: Wilma Strampel, Remko Nijland.
21 Punten: Michel de Vries.
25 Punten: Harma Koster, Wiebe Plenter en Harma Dilling.
30 Punten: Wil v/d Voort, Nicole v/d Voort, Brian Kelly en Rob Nibbelke.
33 Punten: Bennie Grimberg.
35 Punten: Rita Heijne.
44 Punten: John v/d Werf.
50 Punten: Fenna Vos.
53 Punten: Marten Maring.
55 Punten: Jan Vos.
60 Punten: Roelof Pomper.
63 Punten: Erik Prins.
66 Punten: Jolanda Hemel.
68 Punten: Ester Snippe.
83 Punten: Karst van Oosten.
93 Punten: Jan Snippe.
96 Punten: Herman Hemel.
105 Punten: Jans Heijne.

Nieuwjaarsreceptie 6 januari 2019

NIEUWJAARSBORREL 6 januari 2019 in de vertrouwde omgeving van Bert van Boven aan de Phileas Foggstraat in Emmen. Om 15.00 uur begon de bijeenkomst in de gezellige bar van Bert van Boven waar 25 leden acte de présence gaven op deze grijze, miezerige zondagmiddag. Voor de drankjes werd weer gezorgd door Bert en er werden heerlijke hapjes rondgebracht, ons aangeboden door de club.

 Zeker, de 25 bezoekers waren er wat minder dan vorig jaar maar het werd er zeker niet minder gezellig door. De ontvangst met koffie, thee en een overvloed aan oliebollen gaf een prettige start aan de terugblik op het afgelopen motorjaar. Een terugblik met natuurlijk de jaarlijkse puntenverdeling, die normaal gesproken plaatsvond op de feestdag van de club, maar dit keer dus tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst. Gelukkig stond ik dit jaar nog net niet in de laagste puntensector van slechts 5 punten, maar behaalde ik de 10-punten-score waarbij het woord score dus geen naam mag hebben in dit verband. Een beetje lid dat meerijdt zit toch wel boven de 40 punten, om maar even een idee te geven wat ‘meerijden’ inhoudt. Op de derde plaats eindigde Jan Snippe, die er wat verloren uitzag met zijn gewonnen beker ehhh… drinkmok en zelfs voor de foto teruggeroepen moest worden. Wel behaalde hij 93 punten en dat is toch wel een mok waard zou ik zeggen. Verder was Jan overigens totaal niet verloren hoor om eventuele mistverstanden te voorkomen.
De tweede plek was over afgelopen jaar weggelegd voor Herman Hemel waarvan de prijs mij voorbijging alvorens deze te hebben gezien maar………. ( wordt door de redactie wel even aangevuld!) De eerste plaats met 105 punten was voor Jans Heijne, die trots het club T-shirt en de beker omhoog mocht houden en daar met brede lach mee op de foto ging. Jans heeft trouwens altijd een brede lach en daar wordt een mens vrolijk van.
Gefeliciteerd Jans. Je reed er niet alleen al die ritten voor mee maar was ook op ander gebied voor de club weer een onmisbare schakel. Jans, naar mijn idee altijd ferm gesteund door vrouw Rita, stond daar trots in ons midden. Trots omdat hij en zijn vrouw ook kortelings opa en oma genoemd mogen worden.

Oh ja, die twee kochten ook nog even een model-Nissan als ik het goed heb voor de jonge kleindochter. Een prachtig kindermodel dat mij aan de armzalige plaatijzeren types uit de 50-er jaren deed denken. Bert en andere leeftijdgenoten weten wel wat voor auto’s ik bedoel. Wat een luxe heden ten dage.
Er werd gezellig gebabbeld onderling en ik maakte daar geen uitzondering op. Soms leer je de mensen toch weer wat beter kennen en daar hou ik van.
Zelf verliet ik rond 19.00 uur de festiviteit, maar ik ben er zeker van dat het nog wel even doorging.

Henny Behrens

 De snertrit laatste tourrit van het motor seizoen 2018 van MTC de Hondsrug.

Zondag 11 november ‘18 alweer de laatste rit van het seizoen wat gaat die tijd snel zeg.

Het weer, het is droog daar is het ook mee gezegd. De voorspelling was morgens een bui en middags regen, maar niet is minder waar onderweg een paar drupjes maar dat mag de pret niet drukken.

 

Voordat de rit begon was de voorbereiding al op volle gang. De organisatie Jans en Rita Heijne waren al een tijdje met de rit bezig er moest naast de rit ook nog van alles in de rit gepland worden zoals het overhandigen van de cheque en het snert eten bij de Fam. Hemel.

De laatste tourrit van het seizoen is de zogenaamde snertrit. Dit is een ochtend / middagrit met beperkte kilometers en een hoog karakter van ontspanning. De start was bij één van ons bekende startplaatsen Aquarena zwembad in Emmen.

De opkomst was magertjes aan de start verschenen maar liefst 5 motoren.
We reden door het mooie Drenthe, halverwege de rit hadden we nog ff een pitstop in Zuidlaren. Het vervolg van de rit ging richting UMCG waar we een afspraak hadden met Barbera Baijens van het kinderziekenhuis. Eenmaal in UMCG aangekomen werden we ontvangen door Barbera. Het moment waar iedereen op zat te wachten was aangebroken het overhandigen van de cheque. Het binnengehaald geld van de Open Toerrit werd overhandigd aan het UMCG. Met trots kunnen we terug kijken hoe de motorclub MTC de Hondsrug het kinderziekenhuis een hart onder de riem te stak.

De terugreis naar Klazienaveen verliep goed, wij konden nog even genieten van wat bochten werk.  In Buinerveen nog een korte stop om de benen te streken en volgens door naar de snert pan.

De finish was op de broekweg waar we konden smullen van het eigen gemaakte snert van Jolanda. De snert met roggebrood en spek zijn voor rekening van de club.

Al met al weer een geslaagde dag.

Rita Heijne

 

Middagrit 6 oktober 2018

Het was deze zaterdag in oktober prachtig weer, dus hadden we echt zin in een mooie motorrit met MTC de Hondsrug. De organisatoren hadden deze keer het verzamelpunt bij Auto Action op industrieterrein Bargermeer bedacht. Naar verluidt een prima adres voor het onderhoud van je auto😊! Op het programma stond een rondje om Emmen dus niet te ver van huis. Wellicht vanwege het mooie weer stonden er maar liefst 21 motoren (inclusief een mooie KTM) aan de start. Om kwart over één is groep 1 start gegaan tien minuten later gevolgd door de tweede groep. De route ging richting Roswinkel, waarna we al snel Duitsland binnen reden. Vaak zijn de wegen in Duitsland perfect, maar de nu gevolgde lappendeken was dat helaas niet. Dus niet te hard rijden en opletten op kuilen en andere onvolkomenheden. Rijdend langs de A31 naar Twist gingen we Nederland weer binnen richting de nieuwe Schaapskooi Bargerveen die kort geleden nog door Koning Willem Alexander is geopend. Voor velen een eerste kennismaking met dit nieuwe mooie stukje Drenthe. Het restaurant was “nog” niet goed ingesteld op het vele bezoek en de grote toeloop vanwege het mooie weer, maar uiteindelijk heeft iedereen wat te drinken gehad al/of niet met wat lekkers erbij. Ook hebben we de nieuwe schaapskooien (met koeien!) even bewonderd. Een mooi stukje natuurbeleving om de hoek is zeker een aanwinst. Daarna was het tijd voor het tweede gedeelte van de tour. Toen bleek dat rondje Emmen was uitgebreid met een behoorlijk stuk site seeing Klazienaveen! We zijn zo ongeveer door alle straten in Klazienveen gereden. Naar later bleek langs de adressen van alle leden uit Klazienaveen. Wat ons betreft mag dit een eenmalige actie zijn of wellicht een keertje een rondje langs alle leden uit de Rietlanden. Dit zijn er vast een stuk minder! Gelukkig maakten we na het rondje Klazienaveen het rondje om Emmen verder af en reden we richting Zandpol en het mooie Westenesch om via de Hondsrugtunnel in Emmen te eindigen in Klazienaveen bij Restaurant de Witte Olifant. Na het bijwerken van de administratie “het invullen van de deelnemerslijst” is iedereen tevreden huiswaarts gekeerd.
We bedanken de organisatoren voor het uitzetten van de route.

Met vriendelijke groet,
Wil (en bijrijder Nicole) van der Voort

 

Dagrit zondag 23 september

Voor de dagrit van zondag 23 september werden we om 10 uur bij Tankstop Ensing in Emmen verwacht. Na een lekkere bak koffie en het bewonderen van de nieuwe shop van Harma vertrokken we voor de rit. Het was een beetje aan de frisse kant maar de weergoden waren ons nu nog goed gezind. 6 deelnemers waren op de uitnodiging van de organisatie afgekomen. Herman reed voor en de route ging zuidwaarts door Duitsland richting het Twenteland. Inmiddels begon het een klein beetje te regenen dus werd er een korte stop gemaakt om de regenpakken aan te trekken. De koffie pauze was bij ‘Singraven de Watermolen’ in Denekamp. We namen plaats aan een ronde tafel bij de haard. Helaas hadden ze de haard niet branden dus konden we niet lekker opwarmen bij het haardvuur.
Na een paar bakkies koffie en cappuccino waren we weer klaar voor het vervolg van de mooie route.  We konden onze weg weer vervolgen nadat iedereen zijn natte motor- en regenjas weer aangetrokken had. Tijdens de stop was de buienradar meerdere malen geraadpleegd om te kijken of er snel een eind aan de regen zou komen. Maar heel Nederland was bedekt met regenwolken en er naderde diep rode vlekken op de radar en dat beloofd meestal niet veel goeds. Alle motoren werden weer gestart en we vervolgden de route. Het was glad op de straat geworden door de hoeveelheid water, dus er moest beheerst en rustig worden gereden. We reden via weer vele mooie wegen richting de lunch stop in Saasveld. Aangekomen bij Patycantrum Bruins werden de motoren voor de zaak geparkeerd. Iedereen was inmiddels behoorlijk nat geregend en tijdens de lunch werd er door de toercommissie besloten dat we de kortste route naar huis zouden nemen.
Een verstandig besluit waar iedereen het zondermeer mee eens was. Na het nuttigen van de uitsmijters en de broodjes bal hadden we nog ongeveer 50 km voor de boeg voordat we thuis zouden zijn.
Ondanks het weer was het een zeer leuke dag en een mooie route.

Organisatoren bedankt voor het uitzetten en regelen van deze dagrit,
Groet,
Erik Prins

Open toerrit zaterdag 8 september 

Open toerrit trekt drieënveertig deelnemers.
Eindelijk is het dan zover onze jaarlijkse open toerrit ook wel goede doelen rit genoemd.
Het is zaterdag 8 september “het weer” is droog, wel wat frisjes maar de zon schijnt, dus een schitterend begin van de dag. De open toerrit rijdt vandaag voor het goede doel het Beatrix ziekenhuis: ‘Kinderen vechten tegen kanker’.

Wij mogen net als andere jaren weer bij motorhuis Bakker in Nieuw Weerdinge starten en bij aankomst staat de koffie en cake al klaar. Wat een service !!
Om 9 uur zijn de eerst rijders er al om zich in te schrijven, tot 10 uur druppelen er steeds meer binnen. Om 10 uur hebben zich 44 motorrijders ingeschreven en natuurlijk de bijrijders niet te vergeten, wat een geweldige opkomst.
Er worden drie groepen gevormd en de eerste groep vertrekt om half 10, ook zijn er motorrijders die de rit zelf gaan rijden. En als dan de laatste groep wil vertrekken is er een gastrijder die zijn rits van de jas stuk trekt. Dat is balen maar wij zijn gelukkig bij motorhuis Bakker en die hebben een leen jas voor deze rijder. Zodat hij later rustig opzoek kan gaan naar een jas, toppie. En dan kan ook de laatste groep vertrekken. De route voerde door tal van kleine plaatsjes. De een nog leuker dan de andere. De rijders en de gastrijders waren zeer te spreken over de mooie route en de pauze plekken.

Organisatie bedankt en natuurlijk ook alle deelnemers die mee hebben gereden aan de Open toerrit van MTC de Hondsrug !!
Het was weer een gezellige en geslaagde dag en er is een mooi bedrag bij elkaar gereden voor ‘Kinderen die vechten tegen kanker’.

Rita Heijne.

 

Middagrit zondag 26 augustus

Verslag MTC Motor rit 26-08-2018.
Het is zondag morgen en ik maak mijn motor gereed voor een tourrit met MTC uit Emmen. Het is een middag rit van ongeveer 180 kilometer. We verzamelen ons bij Shell station Pollux te Klazienaveen. Het weer is goed, ongeveer 20 graden en droog, dat is wat we graag willen. We starten om 12 uur met 14 motoren en 5 opzittende.
We spreken af om in 1 groep te gaan rijden,onze voorrijder is Roelof Pompert.
Vanuit Klazienaveen zijn we via Nieuw amsterdam richting de Duitse grens gereden
Vervolgens zijn we via een paar prachtige plaatsen weer de grens over gereden naar Nederland. In het Vasse hadden we onze eerst rustplaats, bij Cafe Bolsher. Daar hebben we genoten van een mooi bakkie koffie en naar keuze een heerlijke appeltaart of krentewege. Na ongeveer 45 minuten zijn we weer verder gegaan door het mooie Twente land richting Ommen. In Ommen aan gekomen hebben we genoten van een grote groene pad ,die ook het gras mooi kort hielt. Via Ommen zijn we door gereden naar Vilsteren waar we onze tweede stop hadden. Dat was bij restaurant Expo Madrid in Vilsteren,daar hebben we iets gedronken ,en enkele motor rijders hebben daar ook iets gegeten. Het was goed verzorgd. vanuit Vilsteren zijn we via diverse dorpen richting Hardenberg gereden, heerlijk binnen door zonder stress. Via Colledoornveen, Anne en Coevorden zijn we naar Nieuw Amsterdam gereden, waar ons eindpunt was. Bij Cafe de Viersprong konden we nog iets drinken, daarna zijn we huiswaarts gereden. Het was weer een geweldige mooie rit, met leuke en gezellige mensen. Wil nog even de voor rijden bedanken voor deze prachtige rit.

Een motor groet van Remko Nijland.

 

Dagrit Rondje Groningen zondag 12 augustus

Hallo allemaal,
Onze beurt om een verslag te maken van de motorrit op zondag 12 aug. 2018.
Iedereen verzamelde zich bij aquarena in Emmen. Een grote opkomst wat natuurlijk geweldig is. We vertrokken in 2 groepen van 9 motoren en dan waren er nog een paar met duopassagiers. Vertrek 1e groep om 9.30 uur, op weg door het Groningerland, noord-west gedeelte. In het begin nog wat frisjes maar toch heerlijk motorweer.
Op weg naar de 1e stop voor koffie, gebak en bezoek aan toilet. Dit was in Garnwerd aan zee, een prachtig plekje aan het water. Na de stop weer op weg naar onze lunchplek.
Tot nu toe al een prachtige rit, door dorpjes, tussen de weilanden door. Het werd ook steeds zonniger. Wat later dan gepland kwamen we bij de lunch-stop aan waar we hartelijk werden ontvangen. Dit was in Ten Post, restaurant de Molen.
Het eten smaakte heerlijk en na verloop van tijd weer op de motor om huiswaarts te keren.
Het was warm en veel fietsers onderweg. We kwamen door veel kleine dorpjes wat erg leuk was en het was behoorlijk druk door markten, vakantiegangers maar super gezellig overal.
We hadden geen stop meer onderweg en reden in 1 stuk door naar ons eindpunt in Borger.
Nog even bijpraten, een ijsje eten en daarna ging ieder z’n eigen weg naar huis.
Schitterende dag met mooi weer, grote groep en een prachtige route.
Roelof en Wilma

Ladiesride zondag 8 juli

De jaarlijkse Ladiesride was op 08 Juli weer een feit. Deze rit werd uitgezet door Ester Snippe en Jolanda Hemel. Het verzamelpunt voor deze rit was bij het zwembad te Emmen. Hier verzamelden zich 16 motorrijders waarvan 3 een passagier hadden, ook waren er 4 gastrijders.
2 gastrijders hadden van de rit in de krant gelezen en de andere 2 waren uitgenodigd.
De rit ging door het mooie Drentse land via Erm ,Dalen, Wachtum via Spier naar Wapse waar de dames de koffie/lunch hadden gepland bij deWapserherberg.
Na de lunch werd de rit voortgezet door Drenthe en ook werd Friesland aangedaan met Elsloo, Makkinga wat door een festiviteit tijdelijk was omgedoopt in Kattinga om via Donkerbroek en Haule Drenthe weer binnen te rijden alwaar in Drouwen bij het Boomkroonpad nog een drankje werd gedaan .  Bij dit drankje namen velen ook nog een lekker gebakje. Na deze korte onderbreking werd de rit voortgezet door bij Ees het bos in te duiken om naar de finish te rijden in Emmen bij Snelbuffet Westerhof.
Al met al was het een mooie rit!!

CHAPEAU DAMES!!!!

Herman Hemel

Gezelligheidsrit zondag 24 juni

Zondagmorgen 24-06 werden we om 9.15 uur verwacht bij de Mac in Emmen voor de gezelligheidsrit uitgezet door Jan en Fenna Vos en Rob Nibbelke. De opkomst was magertjes, maar 12 personen waaronder Bert van Boven met auto die verder in de rit fungeerde als opslagplaats voor onze helmen tijdens de lunch.
Als dit nu aan het kouwe weer lag of door het vroege tijdstip weet ik niet maar we starten om 9.30 uur vol goede moed en hopend op betere temperatuur.
De rit ging vanaf Emmen richting Erm en Coevorden om daarna door te stoten naar Hardenberg. En om vervolgens te stoppen bij de koffiepauze in Luttenberg vlak voor Raalte. Om er te komen moesten we een stukje met de benenwagen ivm opbouwen van een markt voor de deur van het etablissiment waar vervolgens koffie en thee met appelgebak werd genuttigd. Hierna hebben we rondje gereden rond om Raalte om vervolgens te stoppen in Raalte voor een lunchpauze bij de taverne Tivoli die naast het American Motorcycle Museum lag waar we ook een bezoek aan zouden vereren.
Vlak voor de lunch moesten we de telefoon inleveren en kregen we allemaal een papier met vragen die we moesten beantwoorden. In totaal 26 vragen waar veel zweetdruppels bij loskwamen, want de vragen logen er niet om. Van motormerk tot autoband en van Donald Duck tot formule1 en natuurlijk een paar instinkers. Ook werd er een vraag gesteld ..wat nu de beste motormerk was allertijden .. zelf dacht ik natuurlijk Yamaha maar mijn hand schreef het anders, BMW werd het en ik had het goed ondanks ik andere bedenkingen daarover had. De lunch was voortreffelijk en zeer ruim zelf ondergetekende had er genoeg aan. Hierna gingen we naar het museum voor al het pracht en praal wat we zien kregen allemaal Harley Davidson,s en Indians in verschillende jaartallen tot ongeveer 1975.
Echt mooi spul zat er tussen en ook mijn eerste motorfiets (13 jaar was ik toen) stond er een AFM Harley Davidson ss 250 ss en door deze werd ik besmet met het motorvirus.
Wat ons wel opviel was de brandgevaarlijke omgeving waar deze rijwielen zich in bevonden (zeer veel hout) maar al met al een lust voor het oog. Hierna vervolgende onze weg slingerend door de omgeving weer richting het eindpunt Erm waar we een warm drankje namen voor het opwarmen van onze gelederen en om op de uitslag van de vragenlijst wachten. 1e werd Herman Hemel, tweede en derde waren Jan Snippe en John van de Werf.

Duim voor de bedenkers van deze tourrit was een mooie rit.

Jan Snippe

Avondrit zaterdag 2 juni

Nadat we eerst Karst zijn nieuwe aanwinst een Honda VTR hadden bekeken vertrokken we om 19.00 uur vanaf zwembad Aquarena. We waren met 11 motoren en 5 duo passagiers en er werd besloten om in 1 groep te gaan rijden. We gingen via Weerdinge richting Nieuwe Weerdinge. In Nieuw Weerdinge gingen we via verschillende landweggetjes richting Valthermond en verder richting Terapelkanaal. Via plaatjes als Slegge, Rijsdam, Overdiep, Harpel en Jispinghuizen. We reden vervolgens door een mooi stukje Westerwolde door het bos en verschiilende wildroosters. Vervolgens via Wedde en Vriescheloo kwamen we al gauw op onze koffie pauze plaats aan, dit was bij eetcafe De Driesprong in Bellingwolde. Hier werden we voorzien van koffie en thee met uiteraard de appeltaart. Hier hadden we verder geen keuze in de taart soorten maar de appeltaart was wel lekker. Bijkomstigheid was dat ik als Groninger ook hier Gronings kon praten. Het weer was ons gunstig gestemd, af en toe wat donkere wolken en hier en daar een paar druppels regen. De temperatuur was ongeveer 19 graden dus plezierig om te rijden. Na de koffie vertrokken we richting Rhederbrug, verder via een betonweg. waar we nog even een paar meter door de berm moesten omdat de hitte het beton had uitgezet met als gevolg dat het omhoog ging staan en dus niet bereden kon worden. We gingen verder via Veelerveen en Poldert richting Bourtagne. Vervolgens richting het plaatsje Over de Dijk naar Sellingen en via Laudermarke kwamen we uit bij Terapelsesluis (?). Hier gingen we linksaf via het bos naar Ter Apel vervolgens naar de Maten richting Roswinkel en via de grote weg naar Emmen naar de eindbestemming grillroom Jeruzalem. Hier arriveerden we na ongeveer 120 km gereden te hebben om omstreeks 22.30.

Complimenten voor Ester en Karst voor het organiseren van deze mooie avondrit.

Marten Maring

 

Middagrit 27 mei (uitgestelde rit van 18 Maart.)

Wat een tegenstelling van weer, 18 maart koud en nat nu tegen de 30 graden.
De rit begon bij de Raket in Rogat, we zijn gestart om ca 12 uur, via Meppel Richting Nijeveen Giethoorn richting de polder, man man wat rijden we in een mooie omgeving en mooi weer, wat wil je nog meer? Op Urk de middag pauze, mooie plaats aan het IJsselmeer, waar we hebben gegeten en gedronken (alcohol vrij hoor) drinken was ook nodig bij die warmte, wat zweten in dat zwarte motorpak, na de pauze op Urk zijn we verder gegaan richting Kampen, van Kampen naar Rouveen lichtmis Nieuwleusen nog steeds een prachtige route, compliment aan de uitzetters, via Balkbrug, Zuidwolde naar Hoogeveen, na een heerlijk ijsje bij Toscane zei er iemand we mogen wel opschieten want er komt slecht weer aan, want het is al in Brabant!!weet niet of diegene weet waar Brabant is? Want net buiten Hoogeveen op weg naar huis kwam er toch een bak water naar beneden met ook nog hagel, dus al het zweet was al van ons afgespoeld toen we thuis kwamen, was ook tevens een heerlijke verkoeling na zo’n warme dag.
Nogmaals de complimenten voor de uitzetters van de rit, het was weer een hele mooie gezellige dag! Op naar de volgende rit, de avondrit op 2 juni!

Geert Hendriks

Dagrit 13-05-2018 Toch nog een nat pak !!

Net als vorig jaar hadden we op Moederdag weer een toerrit en ik heb bij moeders gemeld dat ik hierdoor pas aan eind van de middag kom. De start is ditmaal bij de carpool Zuidwolde en ik geef mijn Garmin opdracht om naar het beginpunt te navigeren. Waarschijnlijk weet de Garmin dat ik graag bochten maak want hij wil bij klaverblad Holsloot eerst een rondje en dan de A37 op. Maar ik heb toch netjes de afslag gepakt. Even later zie ik al een groepje motoren rijden. En ja hoor….het zijn mede clubleden. Ondanks dat het Moederdag is, is er toch een redelijke opkomst namelijk 10 motoren en 13 personen.
Bij de start een dreigende lucht en het lijkt te gaan regenen. Onze koprijder Herman trekt de regenbroek aan. Dan blijft het vast droog gok ik, en gelukkig bleef het droog. Zoals de aankondiging vermelde gaan we dit keer door mooie Salland en over de Sallandse heuvelrug . Herman en Erik hebben er een mooie route van gemaakt met voor mij bekende en toch ook weer onbekende stukken.

De route leidt ons langs of in de buurt van Ommen, Oud Leusden en zelfs nog door Emmen, maar dan bij Dalfsen. Natuurlijk kan een stukje dijkweg niet uitblijven bij Whije. De pauze is bij Tapperij en eethuis ’t Hof van Colmschate. Ook nu weer wordt de lucht dreigend uit en uit voorzorg gaat de luifel al uit, maar ook nu waait het over. We vervolgen onze route via Bathmen, Holten en natuurlijk over de Holterberg. Dit blijft een mooi stukje natuur. In de buurt van Ommen wijkt Herman in eens af van de route en dat blijkt bewust te zijn. Onze Pink Lady had bijna een lege tank en had dit gemeld via de intercom aan Herman. Bij het tank station wordt even gekeken waar we de route weer opgepakt kan worden. Herman zijn navigatie wil even niet meewerken en daarom rij ik tot Beerzeveld even voorop. Via Reezerveen en Kerkeveld komen we op bij de eindbestemming: ijssalon Toscane in Hoogeveen. Daar wordt als verrassing nog getrakteerd op een ijsje. In Hoogeveen schijnt heerlijk het zonnetje en als ik op buienradar kijk zie ik al boven Emmen rode vlekken. Gauw naar huis maar als ik de A37 afrij richting N34 begint het wat te regenen. En dan net voor Emmen komt er toch een hooooooosbui !! En ik ben binnen twee minuten drijf en drijf nat. Maar dit heeft de pret niet mogen drukken.

Herman en Erik bedankt voor het organiseren van deze mooie rit !!

Met vriendelijke groet,
Karst van Oosten

Middagrit 29 april 2018

Het zag er somber uit op de radar en idd we moesten de regenpakken te voorschijn halen voor we konden vertrekken vanuit Emmen. Er hadden zich ook weer 2 gastrijders gemeld wat natuurlijk altijd leuk is. Het delen op de diverse facebook sites is dus een goede zet om meer bekendheid te krijgen. Remco heeft zijn belofte aan Herman ingeloste en deelde kaas en droge worst uit bij de start.

Er waren 12 motoren en 15 personen die de regen trotseerden. We vertrokken in 2 groepen van 6 richting Duitsland waar het gelukkig al gauw droog werd. De meesten trokken het regenpak dan ook weer uit tijdens de kleine pauze om even de benen te strekken en de bips wat te ontspannen want de duitse wegen zijn wel wat hobbelig en ik als nieuwe rijdster ben dit nog niet echt gewend.
De pauze was bij Debbeler’s Kleine Tredde waar iedereen een lekkere Duitse Torte uitzocht of pommes mit curryworst. Toen we terug kwamen bij de motoren bleken die vol te zitten met vliegen ????
We vervolgenden onze weg en ik merk dat ik nog wel moet oefenen met de bochten en helemaal met zo’n snelle voorrijder.
We reden nog langs de lange brug waar de zweeftrein overheen ging maar lag er nu verlaten bij.

Al met al heb ik nu een andere ervaring met rijden in Duitsland, achterop zitten is echt heel anders als zelf op de toch wel slechte wegen rijden.

Ester Snippe

Bekijk hier de foto’s

Dagrit 8 april 2018 Rondje Lemmer

Wat een fantastische dag voor ons motorrijders om een lange dag tegemoet te gaan. Ik vertrok om 7.50 uur vanuit Nieuw Weerdinge en reed samen met John v.d. Werf vanuit Emmen naar de vertrekplaats in Hoogeveen. In twee groepen ging het richting het land waar de plaatsaanduidingen in twee talen vermeld dienen te worden anders komen er te veel mensen in opstand. Tsja, we spreken hier toch echt over Nederland waar we in sommige delen onze eigen bevolking niet kunnen verstaan.
KOFFIE
Dat taalprobleempje heeft gelukkig geen enkele invloed op de prachtige provincie waar we bij de Beach Club in Lemmer heerlijk op het grote terras zaten met onze koffie met gebak.
PROEFRIJDERS
Vandaag hadden we ook vijf nieuwe kennismakingsrijders in de ploeg. Ik had eigenlijk wel een grotere opkomst voor deze rit verwacht gezien het lang van te voren aangekondigde mooie weer. De rit werd in onze ploeg voorgereden door Jan Snippe en dus reed op plek twee mevrouw Snippe voor ons nog beter bekend als Esther. Esther moet toch wel een zware dag hebben gehad want zo’n eerste rit met de club over zo’n afstand met nog maar kort het rijbewijs in je zak…… ja Esther ik herken dat. Maar ze deed het goed hoor en ervaring opdoen is van het grootste belang.
Ook Carolien was gelukkig weer van de partij met haar nieuwe Suzuki, waar ze zichtbaar blij mee is. Na de koffie was het langs de IJsselmeerdijk rijden door bekende en minder bekende plaatsjes met natuurlijk het mooie Hindeloopen waar we een paar straatjes reden waar motorrijders geloof ik niet thuis hoorden maar dat geheel terzijde. Zelf zag ik ook nog een hinde lopen en zag er op deze rokjesdag niet slecht uit haha.
LUNCH
In Joure stapten we later binnen in de Oranjerie waar we de lunch gebruikten en ook daar was het heerlijk toeven met dit weer. Wel werden we af en toe geplaagd door wat onverwachte wegafzettingen en natuurlijk de onvermijdelijke onvolkomenheidjes in de route. Met enige hulp van John en Jans kwam het toch allemaal weer goed en zaten we weer op het juiste routevervolg.
STOP
Het is niet nieuw en al meerdere malen voorgesteld en gold ook voor vandaag. Een tweetal extra stops over een afstand ( voor mij) van totaal 353 km kan geen kwaad. Uiteraard spreek ik hier ook voor mezelf want ja, de oude l….n onder ons moeten zo nu en dan toch even de benen strekken de rug rechten en de vingers laten masseren. Voor de volgende lange rit misschien weer even in overweging te nemen. Gelukkig moest er ook nog getankt worden en hadden we op die manier de gelegenheid even te strekken.
Een prachtige rit door het Friese , die rond zes uur eindigde in Nieuw Amsterdam, vanwaar we weer na het tekenen van de deelnemerslijst op huis aan gingen. Om 18.30 uur kwam ik weer thuis en naar ik aanneem zijn ook alle anderen weer veilig thuis gekomen en zien we terug op een mooie dag. Met dank aan de routemakers zien we uit naar de volgende rit, al zal ik er minder aanwezig zijn dan voorheen gezien o.a. mijn plek in de Harz in Duitsland.

Henny Behrens

Bekijk hier de foto’s

 

Theorieavond 30 maart 2018

Al voordat het motorseizoen 2018 begint nemen een aantal leden van MTC de Hondsrug deel aan een theorieavond om alle verkeersituaties weer goed te kunnen inschatten. Op de algemene leden vergadering in februari 2018 werd de vraag gesteld ‘Doen wij weer een theorie avond ?’. Er was veel animo want 23 leden hadden zich aangemeld. Henk Duursma en Herman Hemel hebben daarna contact opgenomen met Dibo te Emmen. Docent Freddy ontving ons op vrijdagavond 30 maart om 19:00 uur met een kop koffie en cake. Herman verwelkomde ons allen en wenste ons veel succes en gaf het woord aan Freddy. Freddy gaf tekst en uitleg hoe de avond ingedeeld zou gaan worden. Tevens gaf hij uitleg over de bediening van de tablet die voor ons op tafel lag en die we nodig waren om de toets te maken. Eerst werden de voorrangs- en gewone verkeersregels regels nog een keer uitgelegd want deze zijn verandert voor verkeersdeelnemers door de jaren heen. Van voetgangers tot automobilisten en alles wat op de openbare weg kan voorkomen.
Het theorie examen duurde ongeveer 20 minuten en bestond uit 25 vragen waarvan je slechts 3 fout mocht hebben, vragen onderverdeeld over ja/nee en meerkeuze vragen. Makkie werd er geroepen door een enkeling. Het was muisstil bij het maken van het theorieexamen, bij de laatste vraag ging er een zucht van verlichting op. Meteen kwam de vraag hoeveel heb ik fout? Van de gemaakte toets was maar één onder ons met maar drie fout, de rest was allemaal gezakt. Karst was als enige geslaagd, gefeliciteerd Karst !! Na een korte pauze met koffie om een beetje bij te komen van de schrik werden alle vragen en situaties besproken zodat men wist welke vragen er fout beantwoord waren. Na de uitleg was men ervan overtuigt dat er instinkers bij zaten en van o ja ik wist de vraag wel maar had niet goed gelezen. Smoesjes dus…..
Het was uiteraard een zeer leerzame en gezellige avond. Ik hoop dat er volgend jaar weer zo’n avond georganiseerd wordt want dan zijn we zeker weer van de partij en ik hoop andere leden ook.

Organisatie bedankt.

Jans en Rita Heijne

Bekijk hier de foto’s

Een kort overzicht van het toerseizoen 2017                                                                                                Er zijn 14 ritten verreden die meetellen voor het toerkampioenschap. Helaas is de open toerrit afgelast vanwege het slechte weer. Ook dit jaar hebben we weer zeer verschillende weersomstandigheden gehad tijden de toertochten. Varierend van super mooi tot de hele rit regen regen en nog eens regen. Maar het vervelende weer was maar bijzaak omdat alle organisatoren er weer in geslaagd zijn om mooie gevarieerde routes te maken. En ook veel variatie in de richting van de routes maakt het rijden steeds weer leuk omdat er weer nieuwe gebieden worden verkend. De hoogste opkomst was tijdens de avondrit op zaterdag 27 mei, er namen 22 rijders, 3 passagiers en 2 aspirant leden deel aan deze rit. De laagste opkomst was op zondag 22 oktober tijdens de dagrit, er namen 7 motoren deel aan deze rit. Maar vanwege het slechte weer is er besloten om deze rit halverwege in te korten om weer veilig huiswaarts te keren. Het uitzetten van een rit vergt altijd enige inspanning, route uitstippelen, uitzetten in Basecamp, voorrijden en dan indien nodig aanpassen. Maar dit was afgelopen jaar weer prima gelukt. De toercommissie wil iedereen die zich heeft ingezet voor het uitzetten van de toerritten hiervoor enorm bedanken. Dan nu de uitslag van de toerkampioen van MTC de Hondsrug 2017. Het is tot op het laatst spannend geweest wie de toerkampioen van 2017 ging worden maar ook dit jaar hebben we weer een winnaar. De toercommissie heeft dit jaar geen extra budget aan de penningmeester moeten vragen, zoals vorig jaar het geval was. Maar dit jaar hebben we 1 extra prijs voor het toerkampioenschap van 2017, nl een poedelprijs. En deze poedelprijs is gewonnen door Ester Snippe. Ester kon het beste met de ballen overweg en won daardoor het spel tijdens de gezelligheidsrit. Ester wil je naar voren komen om je poedelprijs in ontvangst te nemen. De uitslag toerkampioen 2017: 5 punten Koert Booys, Roel Sanders, Jozef kap, Tim Heijne, Fenno Everts, Alfred Appeldoorn, Peter Steemers, Krista Prins, Sjaak Bakker, Brian Kelly 10 punten Albert Wassen, Carolien Vingerhoed, Bennie Grimbergen 15 punten Hennie Behrens, Janet Boer, Egbert de Vries 17 punten Bep Zwart 20 punten Eric Klaassens, Jan Middeljans 22 punten Karin Bijlsma, Henry Bijlsma, Gerard Kuper 31 punten Roelof Pomper 32 punten Sjaak Kroezen 35 punten Henk Duursma, Remco Nijland 37 punten Jan Vos 39 punten John vd Werf 45 punten Rob Nibbelke 50 punten Marten Maring 52 punten Geert Hendriks 59 punten Erik Prins 61 punten Jolanda Hemel 62 punten Jan Snippe 71 punten Karst v Oosten 72 punten Jans Heijne Toerkampioen 2017 met 74 punten Herman Hemel De Toercommissie Bekijk  hier de foto’s Na het grote succes in 2017 is ook de aftrap van 2018 begonnen met de Nieuwjaarsreceptie Het was een geweldige opkomst maar liefst 34 personen lieten deze mooie middag niet aan hen voorbij gaan. Het was natuurlijk eerst even een handje schudden voor het nieuwejaar. Nadat iedereen zijn plekje had gevonden werd het al snel duidelijk dat deze middag geen activiteiten middag was maar gewoon een paar uurtjes lekker bijkletsen. Achter de bar hadden we deze keer vier dames Albertje, Jolanda, Rita en Ester deze verzorgden de hapjes en drankjes. Ook werd de opmerking gemaakt ‘gezelligheid kent geen tijd’ en dat klopte ook voordat we het wisten was deze gezellige middag alweer voorbij. Een enkeling bleef nog hangen en dat kwam natuurlijk mooi uit want de boel moest nog even opgeruimd worden.  De organisatoren Bert van Boven en Jans Heijne kunnen met een tevreden gevoel terug kijken naar een zeer geslaagde middag. Bekijk de foto’s Erik Prins en Jans Heijne — Middagrit naar Duitsland en Twente Die topsnelheden zijn zo ontzettend onbelangrijk 2017-10-08 Vandaag was ik weer eens van de partij en ik moet zeggen dat ik de ritten wel enorm mis. De meesten onder u weten waarom, dus dat behoeft geen nadere uitleg. Een voor mij leuk weerzien met de mensen die aanwezig waren. Wat heeft dat in Godsnaam met de middagrit te maken van vandaag? Nou helemaal niks, maar dat wou ik even kwijt. Het weer Nu we het toch over onze Lieve Heer hebben allereerst maar even het weer: Wat een mazzel hadden wij als we nog even terugdenken aan zaterdag. Een heerlijke rijtemperatuur met een zonnetje dat af en toe weliswaar even achter wat wolken verdween maar het was gewoon heerlijk. Zo ‘praatje weer’ hebben we gehad. Nu maar naar de rit.Vertrek Eerst even bijpraten voor de start. Vertrek Aquarena zo rond 12.15 uur. Een voorwoordje van Roelof Pomper en de terechte waarschuwing om op te passen met de natte plekken, bladeren en combinaties daarvan. Dat was niet overdreven, want ik voelde persoonlijk op een bepaald moment mijn achterwiel even voor zichzelf beginnen. Waar praten we dan over? Nou misschien een onverwachte verplaatsing van een paar centimeter. Maar toch, dat gevoel wil je absoluut niet voelen. Dat is geen alliteratie maar een gebrek aan het juiste woord voorhanden hebben. Omdat iedereen me begrijpt laat ik het deze keer maar even. Lopen Het voor mij bijzondere van de rit van vandaag was het LOPEN van de rit. LOPEN? Ja, op zeker moment voel je dat de rit geen obstakels kent, de weggetjes/wegen lekker aansluiten en dat er geen ongewilde vertragingen inzitten. Nou moet je daar wellicht ook het verkeer even voor mee hebben op zo’n dag, maar ik vond het opvallend smooth gaan. Dat betekent dat je heerlijk kunt accelereren en daarvoor zitten we toch altijd weer op die motor. Die topsnelheden zijn zo ontzettend onbelangrijk. Versnellen en het onvermijdelijke vertragen is waar het om draait. Pauze Wachten op de koffie met de traditionele appeltaart met slagroom De koffiestop was een hele fijne op een plek waar we in het voorjaar ook al eens hebben ‘aangezeten’. Midden in het bos genieten van de cappuccino met appelgebak en slagroom, na een kilometer of tachtig te hebben gereden is bijna vergelijkbaar met…… nou ja vul zelf maar in wat je wilt of denkt. Het vervolg was een ruime mengeling van smalle en wat ruimere wegen met de opvallende eigenschap dat ze allemaal van prima kwaliteit waren. Onze Oosterburen hebben op dat vlak een hele inhaalslag voor de boeg. Landschap Het Twentse land, dat weer een groot deel uitmaakte van deze rit, lachte ons toe met dit prettige najaarsweer. Wil je weg uit Drenthe? Ga naar Twente!  Ja sorry, betere rijmen krijg je niet zomaar voor niks. De makers Een pluim gaat uit naar de makers van deze route te weten John van der Werf en Roelof Pomper. De ervaring doet zich gelden en dat moet en mag gezegd worden. Het slot Afscheid nemen bij De Viersprong. Rond 16.00 uur arriveerden wij in Nieuw-Amsterdam bij de bekende snackbar, waar wij overigens keurig aan de lijn denkend allen buiten bleven staan. Lekker nakeuvelen, lachen en benen strekken aldaar en geleidelijk afscheid nemen van de enthousiaste clubleden, die vandaag terecht op de motor stapten. Op naar het volgende evenement op 22 oktober. De snertrit op 12 november hoop ik in ieder geval zelf ook mee te kunnen rijden, dus ik duim vast voor een soortgelijke dag met een zonnetje en zonder regen. Henny Behrens — Gezellige boel bij Vroege Vogelrit 2017-07-16 Het was een gezellige boel zondagmorgen vroeg bij Van der Valk hotel in Emmen, want er waren weer een aantal MTC-vroege vogels aan het ontbijten. Zoals gewoonlijk werd er weer genoten van het heerlijk uitgebreide ontbijt. Na de nodige lekkere broodjes, croissants, verse jus en koffie werden de motoren gestart voor de Vroege Vogelrit. Vrolijke boel bij het ontbijt in Van der Valk Emmen. Jans Heijne reed voorop bij de eerste groep en Karst van Oosten nam de tweede groep voor zijn rekening. In Weiteveen staken we de grens over richting Duitsland. Na een uur toeren over mooie bochtige wegen kwamen we rond tien uur aan in Beuningen voor een kop koffie. Alleen de uitbater was te laat uit zijn bed gestapt, want toen we aankwamen stond de koffiepot nog niet aan. Maar na even wachten kwamen de goed gevulde koffiekannen op de tafels. Na de nodige cafeïne werd de route vervolgd. Over weer een mooi stuk over smalle, maar mooie bochtige paadjes en weggetjes kwamen we aan bij een pannenkoekenboerderij in Zenderen. De kok werd flink aan het werk gezet om de vele goed belegde pannenkoeken te bakken. Nadat iedereen zijn bord leeg had werd de route weer hervat. Na weer een mooi stuk te hebben gereden werd het eindpunt bereikt in Nieuw-Amsterdam. De organisatie is er weer in geslaagd om een zeer mooie route uit te zetten en alles was weer super goed geregeld. En nu op naar het gezellige klootschieten en bbq. Geert Hendriks en Erik Prins — Ladies Ride met maar één dame De eerste Ladies Ride georganiseerd door alleen dames. Een unicum in de geschiedenis van MTC De Hondsrug. Karin, Bep en Jolanda tekenen voor de rit op zondag 2 juli 2017.  Maar voordat er een kilometer verreden is, is de rit eigenlijk al mislukt. De reden; Bep en Jolanda kunnen beide hun stalen ros niet berijden door blessures. Bovendien laten de overige dames binnen de club Karin ook nog eens in de steek waardoor ze als enige elf mannen op sleeptouw moet nemen.  Karin en haar mannen aan de maaltijd. We vertrekken dit keer vanaf carpoolplaats Het Haantje. Karin dus voorop en Henri als laatste man. Hij wil al die mannen goed in de gaten houden achter zijn Karin aan. We rijden richting Zweeloo, Meppen, Spier en na nog geen goed half uur stoppen we alweer in Nationaal Park Dwingelderveld. PLASPAUZE (tja, vrouwen). Na een kwartier rijden we weer over mooie binnen- en dijkweggetjes richting Dieverbrug, Steenwijk en langs de noordkant van de Weerribben. In Lemmer hebben de dames een mooie pauzeplaats gevonden; Beach Club Lemmer. Na de lunch wordt op het strand nog snel een groepsfoto gemaakt van Karin en haar volgelingen. Alleen Herman Hemel en Erik Prins ontbreken, want die stonden alweer bij de motoren. Nog even een groepsfoto op het strand. We vervolgen onze weg weer over mooie slingerende dijkweggetjes, waar Henri ook nog even gebruik maakt van zijn actioncamera wat leuke beelden oplevert. Kijk maar eens op https://youtu.be/00Q49OeGsXc. Bij Zwartsluis is het alweer tijd om te stoppen. Nu hebben de dames weer een ijsje gepland. Het is gelukkig mooi weer, dus daar heeft iedereen wel zin in. Het laatste gedeelte van de route gaat via Staphorst, IJhorst, Balkbrug en de route eindigt in De Krim bij Cafetaria Raterink. Maar iedereen is nog vol van de lunch en ijs dus helaas voor de cafetaria geen omzet. Ondanks het afwezig zijn van Bep en Jolanda wil ik de dames bedanken voor de mooie rit en wat mij betreft mogen jullie volgend jaar op herhaling, maar dan zonder ongelukjes vooraf graag en wat meer dames aanwezig. Karst van Oosten — Dertien deelnemers TT-Nightride Tijdens de ledenvergadering kwam het al even ter sprake, de TT-Nightride. “Wat doen we hiermee?”, was de vraag van Jan Snippe. Nou, werd er gezegd, pak dit maar op te zijner tijd. Zo ging er onlangs een mailing rond met de vraag: ’Als je wilt meerijden meld je dan aan bij de organisatie van de TT Nightride.’ In Klazienaveen meldden zich elf deelnemers aan, onder wie zeven leden van de club. (Jans Heijne met dochter en zoon en aanhang, Jan en Ester Snippe, Karst van Oosten, Carolien Vingerhoed, Erik Prins en Herman Hemel). Zij kwamen samen bij de Praxis in Klazienaveen en vertrokken om halfzes naar Assen. Wachten voor de start. “In Assen moesten we ons verzamelen bij de Bonte Wever. Daar was het al lekker druk was. Hier troffen we nog twee leden van de club (Henri en Karin Bijlsma). Om 19.00 uur gingen we naar de briefing voor de Nightride waarna we ons klaar maakten voor twee rondjes door de binnenstad van Assen. Na deze rit reden we terug naar de Bonte Wever. Daar konden we ook de consumptiebon inleveren in ruil voor een glaasje drinken. De bon kregen we van de gemeente Assen. Om halfnegen was de TT-Nightride alweer voorbij. Terug in Klazienaveen sloten we het spektakel af met een gezamenlijk etentje bij shoarmazaak Aladin, zo langzamerhand ons clubhuis.” Herman Hemel — Dörenther klippen en Tecklenburg geliefde bestemming voor motorrijders2017-06-18 Dertien motoren stonden om negen uur op de parkeerplaats bij McDonalds in Emmen. We hadden met dit prachtig weer iets meer deelnemers verwacht maar het was ook vaderdag. Het was stralend weer en we vertrokken in twee groepen. In rap tempo ging het naar de Duitse grens. We passeerden de grens over een mooi smal bruggetje over de Schoonerbeekerdiek en we waren in Duitsland. Toch een tikkeltje te duur. Sparen dan maar. Het ging over mooie 100 km wegen met veel bochten (flits 50!) richting Nordhorn. Voor deze plaats gingen we linksaf. Via een veldweggetje met aan weerszijden het koren al weer op middelhoogte kwamen we in Löhne. Hier was het tijd voor de koffiepauze bij Bikers Bar Emsvechte. De hausgemachte Kuchen waren ja prima. Ook op zondag kun je in de winkel de glimmende tweewielers zien. Een aantal droomde alweer over de aanschaf van een andere motor.. Träume ja… Neu alles d’ran 24999,- kohle. Verder ging het over mooie glooiende asfaltwegen. Weinig verkeer en geen drempels. Lekker 100 rijden. Zo belandden we in Ibbenbüren. Hier parkeerden we bij de Burger King voor de lunch. Patat en/of hamburger waren de favoriete menu’s. Tijdens de maaltijd ontstond er nog een discussie over Garmin en de (nieuwe) Tomtom. Sommigen denken dat TomTom over een tijdje de koploper is (mister GPRS schrijft er ook positief over in Promotor. Een klein addertje onder het gras: mister GPRS wordt gesponsord door TomTom en het blad Promotor is nu commercieel). Garmin en TomTom Onze Tecklenburgroute is uitgezet in Garmin Basecamp. De kaart op pc in Basecamp is gelijk aan de kaart in het toestel. Dus geen verschillen bij het overzetten. Wij reden dan ook een foutloze route. We hadden een wegomleiding bij Meppen. Garmin herberekent niet. We reden gewoon terug naar een punt in de oorspronkelijke route op eigen inzicht.  TomTom kaart Tyre is niet gelijk aan de kaart in het toestel. En alleen met Tyre kun je een gpx route maken. Dat kan niet met Mydrive en die kaart zit in het toestel. Mydrive kan wel gpx importeren (wel 400 mb geheugenruimte vrij s.v.p.!) maar maakt daar weer een track(spoor) van. Op zich geen probleem maar tracks hebben alleen begin- en eindpunt en dus geen tussenstops. Een TomTom track/spoor zal altijd over een weg lopen. Je kunt niet off-road programmeren. Tenslotte zal TomTom altijd herberekenen bij afwijkingen. Je moet maar afwachten waar hij je weer de route opstuurt. Haarspeldbochten Van Ibbenbüren ging het naar Tecklenburg. Die weg was prachtig! De haarspeldbochten werden enthousiast genomen. In Tecklenburg parkeerden we de motoren in de parkeerkelder. Jan en Ester bleven bij de motoren. Wij liepen daarna naar het dorpspleintje. Heerlijk ijs en weizenbier!  Kijk mam, ik mag al zonder helm en met een ijsje tussen mijn tanden. In de jaren zestig was ik hier voor ‘t eerst: we gaan naar de bergen. Herinner mij nog dat pa gewoon met de Kever dwars door Tecklenburg reed. Ook door dat smalle tunneltje. Daarna ging het over prachtige bochtige 100 km wegen naar Haselüne. We bleven natuurlijk voorzichtig want het spreekwoord ‘Beter één band op de grond, dan twee in de lucht’ kent elke motorrijder. Bij de truckersplaats Haselüne nog even de benen weer op de grond. Karst liet hier zijn gisteren nieuw gemonteerde banden zien En zoals ze dan zeggen hij had de haren alweer van de pruim gereden. Schaamrandjes waren reeds volledig opgekruld. Langs de oude grensovergang bij Twist kwamen we weer in ons drempelrotonde landje. Het liep toen tegen vijven. In Klazienaveen, bij shoarmatent Aladin, zaten we nog gezellig na tot zes uur. Prachtige dag! Henri en Karin Bijlsma — Mooie avondrit en commotie bij de pauzeplaats 2017-07-12 Met een beetje hulp van Erik Prins hebben we (Herman en Jolanda Hemel) onze eerste rit ‘uitgezet’. We hebben echter alleen de rit een beetje aangepast door de start en eindstop te veranderen. Als jullie goed hebben opgelet was het de Nachtrit van twee jaar geleden die we nu dus bij avondlicht hebben gereden. Beter goed gejat dan slecht gemaakt. Toch? De route op zaterdag 27 mei ging door het mooie Drenthe. We reden in twee groepen met twee nieuwe aspirantleden en twintig leden. De rit begon in Klazienaveen met als pauzeplaats Diffelen, waar enige strijd ontstond wat de betaling betreft.  We hadden voor de aanvang van de rit gebeld met hoeveel personen we zouden komen maar geen vast bedrag per persoon afgesproken. De kastelein dacht hier echter anders over ondanks dat sommige leden niet hetzelfde als een ander had gebruikt. Na enige commotie zijn we er uitgekomen en werd de rekening in een keer voldaan, zoals de kastelein dit graag wilde. Ze zaten namelijk midden in de dinertijd en er kon daardoor niet per persoon afgerekend kon worden. Dit was overigens niet door de organisatoren afgesproken. De rit werd vervolgd richting Kerkenveld en verder naar Klazienaveen. De rit eindigde met 160 kilometer op de teller bij de plaatselijke shoarmatent Alladin waar nog wat werd gegeten en gedronken op het terras. Ook a omdat het een superavond was qua temperatuur. Een goede leer voor de volgende keer: afspreken bij de pauzeplaats dat iedereen á la carte bestelt en betaalt. Herman en Jolanda Hemel — Ongeluk Geert en Bep in Duitsland Afgelopen weekend, 2, 3 en 4 juni 2017, was ons motorweekend waar wij allen lang naar uit hebben gekeken. Het weekend was supergezellig; de heenreis, de ritten, alleen zat het ons een beetje tegen op de terugreis. We zijn maandagmorgen voor de terugreis naar huis om 9:30 uur  vertrokken uit het hotel. Naar een klein half uurtje te hebben gereden kwamen we door Reifferscheid dit is een prachtig gebied voor motorrijders. Motor Geert wordt uit de sloot getakeld. In één van de zo vele bochten waar wij alleen maar van kunnen dromen kwamen Geert en Bep onverwacht ten val, we probeerden hulpdiensten in te schakelen maar niemand van ons had bereik op zijn telefoon. Een achteroprijdende auto stopte waarna een vrouw en man ons te hulp kwamen (het was hun bekend dat er in dit gebied geen ontvangst was op de telefoon) de man reed naar het dal en waarschuwde de hulpdiensten.Na korte tijd kwamen ambulance en politie ter plaatse. Ambulancepersoneel onderzocht Bep waaruit bleek dat ze mee moest naar het ziekenhuis, Geert was er zonder kleerscheuren afgekomen maar had de schrik er goed in net als wij allemaal. De motor van Geert werd opgehaald door een bergingsbedrijf. Na een ander half uur werd de terugreis voorgezet, we hadden namelijk nog een beste trip voor de boeg. Zo rond de klok van half zes zocht Geert contact met ons en vertelde dat Bep was geopereerd aan enkel ( er is een plaatje ingezet) en haar middenhandsbeentje deze was gebroken. Bep lag op dat moment nog op de uitslaapkamer waar ze de nacht ook zou blijven. Motor Geert op de sleepauto. Aan de vrouw (Konni Jungling) die ons te hulp kwam, hebben wij veel steun gehad. Zij was ook al snel in het ziekenhuis om Geert verder te helpen, ze is mee geweest naar het afsleepbedrijf en zij heeft Geert geholpen bij het zoeken naar een hotel en is weer mee geweest naar het ziekenhuis. Volgens Geert is zij tot wel drie uur middags bij Geert en Bep gebleven. Zulke bijzondere mensen kom je niet elke dag tegen. Namens de club gaan we Konni bedanken met een dik bos bloemen. Woensdagavond 7 juni, Wij hebben contact gehad met Geert. Het gaat alweer iets beter met Bep ze heeft alweer pretoogjes zoals we haar kennen. Uit het gesprek met Geert begrijp ik dat het de goede kant op gaat met Bep (Het gaat de donderstraal alweer beter volgens Geert). Bep is alweer op de been. Geert had dinsdag de motor ook weer opgehaald, op een paar krassen na is alles oké, ook heeft hij er alweer opgereden. Als alles goed gaat mag Bep donderdag (8 juni) naar huis. Het vervoer is nog niet duidelijk maar ze denken dat ze per ambulance naar huis wordt gebracht. Geert gaat er op de motor achteraan. Namens Geert en Bep iedereen bedankt voor de goede hulp. Wij zullen jullie per mail op de hoogte houden hoe het met Bep en Geert gaat. Lief en Leed, Jans en Rita Heijne. — Zonovergoten en fris 2017-04-30 Een zonovergoten zondagochtend bij Shellstation de Pollux in Klazienaveen was het beeld bij de verzameling van zo’n 22 motoren voor het vertrek van de middagrit. Het was dan wel nog fris met slechts 12 graden maar de berichtgeving luidde dat dit kon oplopen naar zo’n 17 graden en dat gebeurde dan ook.Deze rit, uitgezet door Roelof en John, bleek een schot in de roos. Niet dat dit zo verwonderlijk is, want per saldo valt er nooit iets te klagen, maar het verbaast mij toch elke keer weer dat we zoveel mooie stekken tegenkomen in dit land en zij weten ze te vinden. Via een zeer ‘ingewikkelde’ rit over mooie weggetjes reden we naar Zwolle en vandaaruit langs vele kleine dorpen die we misschien wel van naam kennen, maar waar ik bij mijn weten nog nooit eerder was geweest. Kruidenvrouw Klazien Een bijzondere daaronder was Zalk. En ja, Zalk werd jaren geleden op de kaart gezet door ons eigen kruidenvrouwtje Klazien, wie kent haar niet, wereldberoemd in Nederland en omstreken. En dan weer die prachtige dijk langs de IJssel waar het motorrijden de ultieme vorm van verplaatsing is. De pauzeplaats Het was lekker weer, een zonnetje erbij maar op de motor toch een beetje fris. Om circa halftwee werd de stek aangedaan waar de koffie met appelgebak kon worden genuttigd. Dat lijkt misschien niet zo’n toer om zo iets te ‘bespreken’, maar vind op zondag maar eens een plek op de Bijbelbelt waar op de dag des Heren nog iets is geopend. Na enig speurwerk is dit dan toch nog gelukt, bravo! De route liep verder door Kampen, Zwartewater en omstreken en wat ons de hele dag al opviel was het feit dat Nederland nog voor het grootste deel lag te slapen dan wel lag bij te komen van de Koningsdag. Ik doe maar even een gok. Onvoorstelbaar weinig verkeer op zo’n mooie dag is iets wat je toch niet verwacht. Wat mij betreft mogen ze elke zondag in de huisjes en bedjes blijven zitten cq liggen, des te meer kunnen wij motorrijders uit de voeten op de soms toch smalle maar oh zo mooie weggetjes. Verbazing En gekke dingen kom je toch altijd weer tegen. Zo zag ik onderweg een wit bord met bedrijventerrein aanduiding onder de naam ‘Voor de blanken’. Voor de blanken? Jazeker. Ik dacht, dan zal er zo wel een bord verschijnen met ‘Voor de kleurlingen’, maar dat heb ik niet waargenomen. Deze groep moet het kennelijk zelf maar uitzoeken. Vervolgens liep het langs het Dwingelder Veld weer richting Emmen waar de bekende ijssalon het eindpunt betekende. Deze groep mensen onder wie ook een tweetal nieuwe rijders had een mooie dag achter de rug en kijkt ongetwijfeld uit naar de rit van 14 mei. De jarige voorzitter, Jans Heijne, in het zonnetje. En oh ja, Jans was vandaag jarig en dus zeggen wij allen nog even… van harte Jans en nog vele gezonde jaren. Henny Behrens — Motorrijders komen altijd als ze dat gezegd hebben 2017-04-09 Twintig motoren staan op zondag 9 april rond tien uur in de volle zon op de parkeerplaats in Emmen. Eerst even bijpraten over motordingen en zo. Er worden twee groepen geformeerd. De eerste tien motorrijders vertrekken met Jans en Erik.Groep 2 heeft een kleine vertraging door een kapotte zekering van de motor van Jeanet Boer. Vervanging van een steekzekering lost het probleem gedeeltelijk op: maar het rechter knipperlicht mag door Jeanet niet gebruikt worden want hierin zit kortsluiting. Zo vertrekken we daarna over de N34 richting Eelde. We worden keurig ingeklemd door Karst en Herman. Vanaf Eelde gaat het binnendoor naar de eerste stop: Klooster-café/hotel in Kloosterburen. Geweldige sfeer rond dit voormalige eeuwenoude klooster. De koffie is goed. De appeltaart moeten we er echter bij denken. De eigenaresse had namelijk niet (meer)op ons gerekend. Ze had de afgelopen weken niks gehoord. Lieve mevrouw: motorrijders komen altijd als ze dat gezegd hebben: Van de twee kopjes koffie hoeven we maar eentje af te rekenen. Ter compensatie. We komen zeker nog een keer terug. De reis voert daarna langs de waddenkust van Groningen en Friesland. De wegen zijn bochtig en het gebied redelijk onbekend: de meesten van ons zijn hier nog niet geweest op de bike. De lunchlocatie is rond halfdrie in St Anna-Parochie. We Lange rij motoren langs de weg in Sint Anna-Parochie. komen hier groep 1 ook weer tegen. Daardoor staat er een hele rij motoren langs de straat. In de zon is het 20 graden. We genieten van een Groningse Aaierbal en zowat. Verder gaat het door Friese dorpjes met Friese namen en Friese verkeersdrempels. Doordat het landschap zo plat is hebben ze die drempels extra hoog gemaakt. Hebben ze toch nog wat reliëf. We stoppen nog een keer op een parkeerplaats. Daarna over de autoweg Drachten-Emmen naar het eindpunt: Een parkeerplaats met versnapering bij Sleen, Het is dan al zes uur. We hebben vandaag ongeveer 300 km weggetikt. We bedanken de uitzetters Karst en Jans voor de prachtige rit. Henri en Karin —- Openingsrit naar Twente over ‘uit de kluiten gewassen’ fietspaden 2017-03-19 – MTC De Hondsrug opende op zondag 19 maart het seizoen met een middagrit naar Twente. Over Twente kunnen we qua natuur kort zijn: altijd weer mooi om door dat glooiende coulissen-landschap te mogen rijden. Een groot deel van deze rit, voerde over laten we zeggen ‘uit de kluiten gewassen’ fietspaden. Ik doel hiermee natuurlijk op de niet overbemeten wegbreedte. Wel heerlijk rustig met weinig tot geen verkeersaanbod, maar bij bochten die een ietsepietsie scherper blijken dan verwacht heb je natuurlijk ook slechts diezelfde breedte ter beschikking en dat blijft altijd oppassen op nog natte wegen. Het weer Onderweg naar Twente. Ondanks het feit dat ik in de regen moest starten in Nieuw-Weerdinge, besloot ik toch te gaan en wel om twee redenen: 1. Ik belde John van der Werf over het weer en hij voorspelde dat het wellicht mee kon vallen. John mag dan geen weerman zijn, hij kreeg aardig gelijk. 2. Na een aantal maanden niet te hebben gereden wilde ik dat toch wel graag laten gebeuren vandaag en kwam hiervoor natuurlijk niet voor niets 400 km vanuit de Harz om mee te rijden. Bij de Aquarena-start regende het al nagenoeg niet meer en vervolgens bleef het de rest van de middag ook vrijwel droog.  Alleen het laatste stukje moesten we nog even genoegen nemen met wat regen, maar mijn regenpak liet geen water passeren. Opkomst Toch nog een opkomst van ik dacht veertien motoren, zodat er in twee ploegjes van zeven werd gereden. De wind deed natuurlijk ook een duit in het zakje, maar de opgekomen diehards kon het niet deren. De ingelaste koffiestop was een fijne onderbreking die natuurlijk vergezeld ging met de altijd weer lekkere appeltaart met slagroom. De rit eindigde in Nieuw-Amsterdam bij de bekende snackbar waar we nog even bij elkaar zaten om na te praten. Uiteraard bleek de Zumo en de inmiddels geprezen TomTom een belangrijk onderwerp van gesprek. Tja, het valt niet mee dat na de aanschaf van de dure Zumo de TomTom de voorkeur blijkt te gaan krijgen en daar zit je dan. Geluid in de helm Koffie met natuurlijk appelgebak met slagroom. Ik bleek trouwens ook niet meer in staat om na enige maanden geluid uit mijn ZENA Bluetooth te toveren. Het blauwe lampje dat moet gaan branden bleef uit. Gelukkig zit je dan naast Herman Hemel, die je er simpel even op wijst dat je twee knoppen tegelijk moet indrukken om dit te bewerkstelligen.  Ai, als dat maar goed gaat. Want zo begint het zegt men altijd! Wij hebben weer gelachen, lekker gereden, lekker geouwehoerd en dat op een zo sombere zondagmiddag en dan ben je héél blij dat je toch maar bent gaan rijden. Met natuurlijk dank aan Gerard en Roelof voor het uitzetten van de rit. Henny Behrens — Uitslag toerkampioen MTC De Hondsrug 2016 2017-02-04 SLEEN – Halverwege de Feestavond maakte de Toercommissie de Toerkampioen 2016 bekend. Eerst werd nog een kort overzicht van de ritten in 2016 gegeven. Er zijn twaalf ritten verreden die meetelden voor het toerkampioenschap. Er zijn geen ritten uitgevallen of afgelast door bizarre weers- of andere omstandigheden. Het weer heeft zich in al haar facetten laten zien; regen, sneeuw, hagel, kou, bewolkt en gelukkig ook mooi en zonnig weer. Een beker voor de andere prijswinnaars. De hoogste opkomst was tijdens de dagrit op zondag 25 september, er namen 27 rijders en drie passagiers deel aan deze rit. De laagste opkomst was op zaterdag 28 augustus tijdens de gezelligheidsrit, er namen negen motoren deel. Het goede doel gekoppeld aan de open toerrit van 10 september was dagbesteding De Spil in Klazienaveen. Er namen 47 motoren deel aan deze rit en er werd een extra gift gedaan door twee personen. Het totale bedrag dat aan De Spil is overhandigd was maar liefst 600 euro. Het bedrag werd overhandigd na de laatste rit van het jaar, De Snertrit. De toercommissie wil iedereen die zich heeft ingezet voor het uitzetten van de toerritten enorm bedanken. Jans Heijne Toerkampioen 2016 Jans Heijne (links) krijgt de trui die behoort bij de titel Toerkampioen 2016. Herman Hemel overhandigt hem de trui. Rechts Erik prins. Het was tot op het laatst spannend wie de toerkampioen van 2016 zou worden, maar zoals altijd was er uiteindelijk toch een winnaar. De toercommissie heeft extra budget aan de penningmeester moeten vragen, want er moesten meer dan drie prijzen ingekocht worden. Toerkampioen 2016 werd voorzitter Jans Heijne. Hij had precies één punt meer dan de nummers twee Roelof Pomper en Erik Prins. Weer een punt daarachter kwamen Jolanda en Herman Hemel op de derde plek. De uitslag: 19. 2 punten Wim Hassink 18. 5 punten Rob Nibbelke, Tim Heijne, Koos Grobbe  17. 7 punten Anne Veendijk, Sjaak Bakker  16. 10 punten Michel Schipper, Be Duinkerken  15. 15 punten Caroline Vingerhoed, Jeanet Boer  14. 20 punten Egbert de Vries, Albert Wassen, Eric Klaassens, Geert Hendriks, Karin Bijlsma, Henri Bijlsma  13. 22 punten Koert Boois  12. 25 punten Jozef Kap, Marten Maring  11. 27 punten Roel Sanders, Bert van Boven  10. 30 punten Remko Nijland, Bennie Grimbergen  9. 35 punten Bennie Kip, Hennie Behrens, Jan Middeljans, Sjaak Kroezen    8. 36 punten Gerard Kuper  7. 39 punten Jan Vos  6. 40 punten Jan Snippe  5. 42 punten John van de Werf   4. 46 punten Karst van Oosten  3. 60 punten Jolanda Hemel, Herman Hemel  2. 61 punten Roelof Pomper, Erik Prins  1. 62 punten Jans Heijne en Toerkampioen MTC de Hondsrug 2016. De Toercommissie Eten, schieten, quizzen en ook nog feest 2017-02-04 SLEEN – De Feestavond van MTC De Hondsrug moest iets speciaals worden. De organisatie was er dan ook al een flinke tijd mee bezig. Aan de opkomst lag het niet, maar liefst 28 leden en partnerleden hadden zich aangemeld. In de ambachtelijke Hollandse keuken van Restaurant & Zalencentrum Wielens in Noord-Sleen waren ze al ver voor aanvangstijd driftig bezig alles voor te bereiden. Zo rond halfacht werd het heerlijke eten op tafel gezet. Voor de koks waren er complimenten te over. Schieten met pistool. We kwamen natuurlijk niet alleen voor het eten. Op het programma stond ook Schieten met wedstrijdgeweren, Schieten met pistool en Blindschieten onder begeleiding. Voor de meeste leden was dit toch wel een nieuwe ervaring. Het schieten stond onder begeleiding van Schietsport Vereniging Sleen (SVS). Bert Van Boven was erin geslaagd een paar vrijwilligers zover te krijgen ons de beste instructies te geven. De instructies waren goed, maar de uitvoering van de leden liet nogal te wensen over. Een enkeling deed het redelijk en wist de kaart te raken. Maar er was ook een aantal die hun kaart konden bewaren voor de volgende keer. Geen gaatje te vinden. Pubquiz De pubquiz viel nog niet mee. Het eind van de avond had met de Pubquiz nog een bijzonder feestelijk tintje. Een makkie dachten de meeste leden. In teamverband (maximaal 4 personen) moesten vragen worden beantwoord die door de quizmaster gesteld werden. De quiz bestond uit verschillende rondes waaronder actualiteiten, geluid en plaatjes. De vragen waren zeer divers en hadden betrekking op: geschiedenis, aardrijkskunde, topografie, muziek, sport etc. Een van de leden dacht slim te zijn door gebruik te maken van de telefoon, maar dat is verboden en zal de volgende keer leiden tot diskwalificatie van het team. Gelukkig kwam ook hier een einde aan want bij sommigen van ons kwam het stoom niet alleen meer uit de oren. Er werd nog even lekker na gekletst en gedronken waarna er tegen halftwee toch echt een einde kwam aan een zeer geslaagde Feestavond. De feestcommissie bedankt iedereen voor de gezellige avond.  Bert van Boven, Karst van Oosten en Jans Heijne Garminavond voorziet in behoefte  Een volle zaal op de Garminavond. Hoe ga je goed om met je Garmin-device. Dat dit niet altijd meevalt blijkt wel tijdens de toerritten als de routes weer eens niet gelijk op de Zumo staan. Om dat te voorkomen werd weer de bekende Garminavond gehouden.  Maar liefst achttien bezitters van dit type navigatieapparaat kwamen op 18 januari opdagen. Na de ontvangst met koffie en koek en nadat iedereen zijn of haar laptop en Zumo had geïnstalleerd startte deskundige Roelof Pomper de uitleg. De vragen die werden gesteld beantwoordde Roelof zo goed mogelijk. Tevens werd er op de Garmin een route gemaakt en bewerkt. Toen het bij iedereen allemaal duidelijk was, werd de avond afgesloten met een drankje. Het bleef tot twaalf uur nog erg gezellig. Erik Prins en Herman Hemel

Contactmiddag: Leerzaam en zeer de moeite waard
2016-11-27 – “U hebt uw bestemming bereikt: de bestemming ligt links, ” zegt de navigatie. Maar er ligt helemaal niks. Gelukkig zijn wij niet de enigen. We zien nog wat vraagtekens in enkele auto’s. Na wat gekeer op de smalle weg komen we uiteindelijk op het terrein van de Trialclub Zuidoost-Drenthe, waar we vanmiddag te gast zijn. Een terrein zo groot als een voetbalveld. Met heuvels en heel veel rioolbuizen, bielzen en blokken.

In de kantine snort de houtkachel en lacht de koffie en cake ons toe. Na het welkomstwoord van Annegienus krijgen wij uitleg van clubvoorzitter Erik Gankema over het wel en wee van trialrijden. Veel meer wel dan wee horen we: ongelukken komen nauwelijks voor. In deze tak van sport gaat het namelijk niet om snelheid, maar is het de bedoeling om een parcours af te leggen zonder een voet aan de grond te zetten. Dat parcours zit vol steile hellingen, krappe bochten en pittige obstakels voor de hoogste niveaus. Het tempo is dus heel erg laag. Kinderen kunnen met deze sport al beginnen vanaf een jaar of drie, vier en je kunt tot op hoge leeftijd doorgaan. Zeventigers zijn geen uitzondering en er is zelfs een Engelse wedstrijdrijder van maar liefst 84 jaar.
Trial rijden is niet duur. Je hebt al een goede beginnersbike voor 1500 euro. En in een hele middag verstook je misschien 1,5 liter benzine. Onderhoud bestaat eigenlijk vooral uit schoonspuiten.  Allemaal heel anders dan bij onze toermotoren! En ook het gewicht is heel laag; een moderne motor weegt minder dan honderd kilo.
Tot zover de theorie.

Hindernissen

We gaan naar buiten waar twee rijders op ons wachten. Eén op een klassieke Royal Enfield, de andere op een moderne 1-pitter. We zien de beide heren diverse hindernissen nemen. Steil omhoog tegen rioolbuizen. Boven heel knap balancerend. En omlaag over grote keien en spoorbielzen. Wat een motorbeheersing hebben deze heren! De rijders vertellen ons dat ze de moeilijkste route reden. Je kunt deze sport overigens op verschillende niveaus beoefenen. Op aspirantniveau heb je zelfs helemaal geen hindernissen, alleen maar slingerpaadjes over zanderige heuveltjes.

Video’s
Terug in de kantine krijgen we nog video’s te zien over het rijden in Schotland. Dat gaat dus gewoon bergop door de bedding van een rivier vol grote keien. Ter afsluiting is er een drankje en kaas en worst en noten uit eigen tuin. Iedereen is het er wel over eens: deze middag is leerzaam en zeker de moeite waard!

Iedereen is het er wel over eens: deze middag is leerzaam en zeker de moeite waard!

Wil je een keer kijken op de trialclub raadpleeg dan de website: www.trialclubzuidoostdrenthe.nl

Je bent van harte welkom!

 

Henri en Karin

—-

In Duitsland is het altijd zo heerlijk stil op de weg
2016-09-25 Op een dag, die je normaal gesproken zou doorverwijzen naar de maand juli of augustus, meldden zich op 25 september 28 motoren in Klazienaveen. Temperaturen die in de middag opliepen tot 25 graden Celsius en dat is naar mijn mening de meest prettige temperatuur voor het motorrijden. De rit werd voorbereid en ‘uitgezet’ door Wim Hassink en Annegienus Veendijk. 

Omdat ik weet waar Wim zeer goed thuis is in een groot deel van Overijssel en de Achterhoek (al woont hij in Drenthe), had ik de stille hoop dat wij ook in die richting zouden gaan. Uiteraard is met name de Achterhoek een bekend gebied in ons land, maar er zijn nog velen onder ons, waaronder ikzelf, die er niet vaak tijd doorbrachten.

De rit had één belangrijk kenmerk: we wisselden voortdurend van Nederland naar Duitsland en omgekeerd met één opvallend detail: de Duitse kant is altijd zo heerlijk stil op de weg en staat in groot contrast met de Nederlandse zijde. Niet dat we daarbij aan filevormingen moeten denken, maar gewoon de gemiddelde drukte door auto’s en natuurlijk fietsers, die zich dit prachtige weekend ook niet lieten ontnemen.

Plasje

Onze eerste stop in De Lutte kende ik, omdat ik die een paar jaar geleden al bezocht met Wim. Een prachtige locatie waar de koffie klaarstond om zelf in te schenken en dus konden de liefhebbers na het eerste kopje gerust een tweede of derde ‘pakken’.

Ik ben ook zo’n liefhebber maar ik vrees tevens de gevolgen van veel koffiedrinken en als je éénmaal op die motor zit kun je nu éénmaal niet even snel een plasje doen. Nou ja, strikt genomen kan het wel, maar dan zal je toch eerst over moeten gaan op het betere incontinentiemateriaal en daar willen wij voorlopig nog niet aan!

Het eventuele gebak of de appeltaart werd uiteraard wel keurig aan de tafels uitgereikt. Vreemd genoeg bleek het eerste deel tot de koffiestop niet overeen te komen met de gedownloade routegegevens in mijn Garmin, maar ja, als je er tussenin rijdt heb je nooit een echt probleem.
Het tweede deel van de reis, dat naar de lunchstop voerde, bleek mijn route stipt en

correct, hetgeen ook bleek te gelden voor deel drie, die ons weer naar huis moest leiden.

Pijltjes
Onze voortreffelijke voorrijder Wim Hassink, liet het derde deel over aan Eric Prins, omdat Wim na de lunchpauze een snellere route naar huis moest nemen. Na enige tijd begon de Zumo van Eric kuren te vertonen, verdween het beeld en zag hij nog slechts pijltjes. Kortom niet meer toereikend om voorop te rijden.

Aangezien mijn route tot op dat moment nog steeds goed was ben ik maar voorop gaan rijden en tot mijn opluchting bleek de tekst van de ‘dame van de Zumo’ telkens de juiste te zijn en arriveerden wij na pakweg 265 kilometers op het gewijzigde eindpunt. Niet ijssalon de Noordpool, maar snackbar De Viersprong in Nieuw-Amsterdam werd de afscheidsplek en kon de lijst voor de handtekeningen rondgaan.

Herhaling
IJssalon de Noordpool heeft weinig zitplaatsen en dat was de voornaamste reden voor deze wijziging. De stoelen aldaar en de versnaperingen deden ons goed na al die kilometers en uiteindelijk moet je een goede zit hebben om het na-praat-verhaal ook nog prettig door te brengen. Al bij al een zeer geslaagde dag en wat mij betreft is die grensstreek achter Enschede en die Achterhoek een herhaling waard.

Het wisselende coulissen-landschap en de fraaie huizen, landerijen en bossen die aan je voorbij trekken laten zien dat Nederland toch een prachtig landje is en dat een aantal Nederlanders buitengewoon riant woont, maar dat terzijde. Stilletjes begin je te hopen dat het eind november nog steeds een graadje of twintig zal zijn, maar dat zal ijdele hoop zijn, want de komende wintertijd zullen we niet kunnen ontlopen. De afgelopen vijf weken met zomerkwaliteit klasse 1, kunnen ze ons in ieder geval niet meer afnemen, dus hou je daar maar aan vast.
Henny Behrens

—
Boogschieten tijdens Gezelligheidsrit
2016-08-29 – Zoals altijd hoort bij de Gezelligheidsrit ook een activiteit waar je punten mee kunt verdienen voor het toerkampioenschap. De opkomst valt eigenlijk wat tegen, negen deelnemers, maar dat is wel goed voor mijn kampioenschap. 

We vertrekken in een groep met Jans Heijne voorop met als tussenstop Lindelaar Recreatieboerderij in Terwispel. We rijden via Schoonoord langs het Oranjekanaal naar Hooghalen. Maar in Smilde moeten we door een flinke onweersbui noodgedwongen een

half uurtje schuilen. Allemaal het regenpak maar aan en weer verder en dan geen regen meer. Maar dat is beter dan geen regenpak en wel regen. Via Veenhuizen, Haule en Lippenhuizen komen we aan in Terwispel.

Wat we gaan doen wordt door de organisatie, Jans Heijne en Erik Prins, nog even geheimgehouden tot na de koffie. Maar ik weet ook waar we naar toe gaan en wat we gaan doen. De navigatie van Jans ging namelijk twee weken voor de rit stuk en de route was niet opgeslagen op de computer. Gelukkig wist hij de route grotendeels uit het hoofd. Omdat Erik met vakantie was, ben ik toen met Jans meegereden. Van de triplog heb ik een route gemaakt.

Oefenen
Na de koffie gaan we boogschieten en dit is nog niet zo eenvoudig. Gelukkig mogen we eerst wat oefenen. Al had dat oefenen voor sommigen best wat langer mogen duren. De een raakt het bord niet eens en de andere schiet de pijlen in het verkeerde bord.
Na het boogschieten staat er voor ons een uitgebreide lunch klaar. Dan wordt ook bekend gemaakt wie er heeft gewonnen met het boogschieten en wie daar extra punten mee heeft gescoord voor het toerkampioenschap.

Erik Prins

Erik Prins is de beste boogschutter onder ons, met op de tweede plaats Remco Nijland. Derde is Jans Heijne. Helaas geen extra punten voor mij. Had ik de week ervoor maar stiekem geoefend dan had ik misschien gewonnen.
Na de lunch rijden we verder richting Nieuwehorne, Oldeberkoop en bij Oude Willem in Diever stoppen we nog even voor een lekker ijsje. Door het mooie Dwingelderveld rijden we richting Mantinge, Zweeloo en weer naar Emmen.

Karst van Oosten

—
Borstels vervangen de kloten
Na de nodige voorbereidingen (boodschappen doen, slager regelen, tent bouwen, stoelen en tafels aanslepen) konden we op zaterdag 20 augustus beginnen met het klootschieten met aansluitend de barbecue. Voor dit traditionele evenement hadden zich vijftien leden aangemeld.

Zo rond drie uur had iedereen zich gemeld bij Herman en Jolanda Hemel in Klazienaveen. Het ‘feest’ was niet zoals gewoonlijk bij Jan en Fenna Vos in Valthe. Zij gingen de volgende dag namelijk op motorvakantie.

Nadat iedereen koffie met cake had gehad werd om halfvier aanstalten gemaakt om te vertrekken voor een rondje klootschieten. Iedereen stond echter verbaasd te kijken toen op de bolderwagen een briefje stond met de naam ‘Borstelwagen’.

Om het klootschieten mogelijk te maken ben je namelijk ‘kloten’ nodig, maar aangezien de route langs nogal wat waterwegen voerde hadden wij besloten om hiervoor wc-borstels te gebruiken.

De hilariteit was groot bij de onthulling van deze ‘verrassing’. Nadat de teams waren

samengesteld gingen de deelnemers op pad. Halverwege was natuurlijk ook weer de bekende pauzestop.

Na de pauze kreeg Erik Prins het voor elkaar om aan het eind van de tocht de borstel in een boom te parkeren, waar even later de tweede ook hing. Bij thuiskomst was er voor iedereen een lekkere kom groentesoep. Om zeven uur kwam de slager met de bbq en het vlees. Daarna was het nog lang gezellig. De laatste vertrok om elf uur naar huis.
Herman Hemel
—
Vroege Vogel Rit doet zijn naam eer aan

2016-07-17 Om te beginnen: de Vroege Vogel Rit doet zijn naam eer aan. Want het was toch echt wel vroeg. Zeker voor ondergetekende die ’s morgens niet op zijn best is.

Vroeg het bed uit naar buiten kijken en het weer ziet er goed uit. Nog een beetje stram op de motor en hup naar Hotel Van der Valk Emmen, waar we om zeven uur al aan het ontbijt moeten zitten. Daar aangekomen zijn er geloof ik zeventien motorfietsen waarvan twee duo’s. Dus totaal negentien personen. Gezellig samen uitgebreid ontbijten en als je iets te kort kwam dan lag dat echt aan je zelf. Alles was ruim voorzien.

Gesloten
Bij het afrekenen nog een meevaller van 50 cent per ontbijt. Geen 14,50 maar 14 euro. De groepen worden zoals gewoonlijk opgedeeld en gezien het aantal deelnemers is het in dit geval dus twee groepen.
We gaan weg met een beetje bewolking, maar in de loop van de dag zal de zon goed doorbreken. De route is keurig uitgezet en we rijden niet een keer verkeerd. Wat wel verkeerd ging was de koffiepauze onderweg. Deze was tot ieders verbazing gesloten!
Daar stonden we dan, en iedereen had toch echt wel trek in een bakkie. Even verder kijken en we konden tegenover de kerk in het dorp een prima kop koffie krijgen, op het terras in het zonnetje.

Lik uit de pot

Nu zijn we met zijn alle toch echt wel wakker en we rijden het vervolg van de route. Bij een afslag linksaf (ik geloof niet dat deze op de geplande route stond) negeerde we een verboden in te rijden bord. En daar was een lokale bewoner het niet mee eens en gaf duidelijk met handgebaren aan dat we vooral rustig moesten rijden. De route werd vervolgd en uiteindelijk kwamen we bij het einde aan. Restaurant/cafetaria, eigenlijk weet ik de naam ook niet meer, maar het leek precies op ‘Lik uit de pot’. Een aantal nam een ijsje of een bockworst en ik zag ook schnitzels uitgeserveerd worden voor de wat stevigere trek. Vandaar reed iedereen voor zich weer naar huis na een mooie toerrit.

Bij deze ook ieder een mooie en zonnige vakantie toegewenst.
Michel Schippers

—
MTC-leden verkennen de mooie wegen van de Eifel

2016-07-1/3 Ruim een half jaar kijk je uit (althans zo werkt dat bij mij) naar die datum, vrijdag 1 juli. Verreweg de belangrijkste vraag die je hierbij bezighoudt is: ‘Krijgen we mooi weer’. Vraag me niet van wie je zoiets dient te krijgen, maar zo zeggen we dat nu éénmaal altijd.

De vooruitzichten waren zeker verre van ideaal en als je daarbij bedenkt dat als héél Europa mooi weer heeft, de Eifel bij uitstek de streek is die daar graag van wenst af te wijken dan zoek je het dus eigenlijk een beetje op. Oftewel: regen is men niet alleen in Nederland en Brittannië heel erg gewend, de Eifel spant misschien wel de twijfelachtige kroon. Ik moest vrijdagochtend al met een licht buitje vertrekken, maar het was van dien aard dat ik nog geen regenpak had geraadpleegd. Het effect was wel dat de zeer schone motor na aankomst bij het Van der Valkhotel (Hotel Emmen), haar (of zijn) propere schoonheid al weer had verloren.

Al wachtend op alle deelnemers besloot een aantal, waaronder ikzelf, om toch maar dat benauwde regenpak er overheen te gooien, want als je normale kleding éénmaal te nat is dan rijd je de hele dag in die natte boel rond. Bovendien had ik al een soort van reputatie opgebouwd en die luidt als volgt: “Als Henny zjjn regenpak aan heeft, dan blijft het sowieso droog”. Nou… dit keer ging dit ongeschreven wetje toch even mooi niet op.

De start vanaf huis was voor mij toch niet, zoals ik gewend ben, prettig verlopen. Ik heb nooit een wekker nodig dus ja, waarom zou ik die dan gebruiken? Door het late voetbal van de avond ervoor werd ik pas om 7.20 uur wakker en de verzameltijd was 8.30 uur. Lekker begin, want alles moest op een holletje en als ik ergens een hekel aan heb. Snel onder de douche en alles afwerken op de automatische piloot. Uiteraard was ik als gewoonlijk nog zeer ruim van te voren aanwezig dus toch een beetje voor niets druk gemaakt.

De regen was zeker aanwezig maar over het totaal van de dag viel het toch nog mee, hebben we de regenpakken kunnen opbergen en konden we weer redelijk droog doorwaaien.

Terug naar dat klimaat
Waarom dan naar de Eifel? Nou ja, de meesten van ons kennen die streken vanuit de jeugd, want dat was in de jaren vijftig toch al héél ver weg en je voelde je als in de Alpen en wij allen weten dus ook nog erg goed wat een mooie streek dat is en bovenal hoe de weggetjes van toen er nog steeds zijn, al zijn ze gelukkig vaak een pietsie breder en beter geasfalteerd.

VulkaanEifel
De streek binnen de Eifel waar wij ons ‘kamp’ zouden opslaan is in feite een deel van de VulkaanEifel. Dat is gewoon het deel waar de toppen nog goed herkenbaar zijn als oude dode vulkanen. Dood zijn ze zeker, maar de vergezichten zijn altijd weer prachtig. De valwinden zijn ook redelijk berucht maar de wegen, de dorpjes zijn en blijven een soort van walhalla voor onder andere motorrijders.

Het hotel

En daar kwamen we in de namiddag aan bij het motorhotel aan de Tunnelstrasse in Altenahr. Een nog redelijk jong stel uit Baarlo in Limburg is eigenaar sinds een jaar of acht. Ze hebben er na veel verbouwingen en verbeteringen er een gezellig geheel van gemaakt. We konden overigens die eerste avond best buiten op de terrassen zitten, want de temperatuur was O.K.

Bier en eten verrassend goed
Bij aankomst kreeg ik als één van de weinigen een laatste eenpersoonskamer dus ik bracht al mijn spullen in etappes alle buiten- en binnentrappen op en dacht toen inderdaad van dat eerste biertje te gaan genieten. De euforie mijnerzijds over de kamer was echter van zeer korte duur want alvorens van dat biertje te kunnen genieten werd mij verzocht een plekje bij John van der Werf te betrekken,  omdat één van onze leden diabeet is en daarom graag alleen op een kamer wilde zitten.

Geen probleem natuurlijk, maar toen kon ik van voren af aan beginnen en al mijn spullen in etappes naar een ander gebouw gaan verhuizen. Zit je na 450 km natuurlijk niet op te wachten. Met kamergenoot “to be” op dat moment (John) was het uiteraard erg gezellig om dit kleine vertrek te delen.

Het van oorsprong voor één persoon bedoelde kamertje had gewoon een tweede bed binnen haar muren gekregen en ja… dan is het gewoon onmiddellijk een tweepersoons kamer hé. Maar alles was uitermate schoon en verder niets op aan te merken. Douche, toilet en de bedden functioneerden naar behoren en zaterdag lagen er al weer een stel schone handdoeken.

De zaterdag hebben we uiteraard in groepen een stuk van de Eifel verkend en inderdaad, het is nog net zo aantrekkelijk als vroeger en de route was mooi. De zaterdagavond was een barbecue-avond en ondanks een grote hoeveelheid mensen (onze MTC was uiteraard niet de enige groep) was het voortreffelijk in alle opzichten.

Slager

Nee, niets is overdreven zoals ik het hier stel. De eigenaar, genaamd Toets, was oorspronkelijk van beroep slager dus ja… dan weet je van wanten zal ik maar zeggen. Genoemd door zijn ouders naar de wereldberoemde Toots Thielemans. De reden? Heel gewoon hij heet ook vanachteren Tielemans.

De ribben en de kippenpoten waren al kant en klaar en behoefden dus alleen maar warm gemaakt te worden en alle vleessoorten waren ook prima van kwaliteit. Veel salades, stokbrood, diverse sauzen, waaronder ook satésaus maakten het tot een mooie avond en wat is het dan jammer dat ik niet zoveel kan eten.

Voetbal

Zowel vrijdag- als zaterdagavond konden de liefhebbers van voetbal hun hart ophalen en de elftallen die aantraden maakten er een spannende zaak van. Vooral natuurlijk Duitsland tegen Italië, waar het laat op de avond een landelijk feest is geworden voor de Duitsers. Overigens zijn er uitsluitend Nederlandse motorrijders en overige Europeanen in dit hotel, Duitsers zijn er niet te vinden, althans binnen de hotelgrenzen. Dat was dus weer laat naar bed zaterdagavond na een verlenging en een onvergetelijke afronding met strafschoppen, ‘dass sogenannte ELFMETER schiessen.’

De Terugreis
Zondagochtend weer vroeg op, want ja, na het ontbijt, dat ook zeer goed te noemen was, moeten de MTC-leden weer naar huis. Overigens stond er een grote pot met paracetamol bij de ontbijtkeuzezaken om eventueel de opgelopen hoofdpijn, veroorzaakt door een teveel aan drank de avond daarvoor, te onderdrukken. Héél apart natuurlijk.

Voor vertrek mocht ik mij op verzoek van Jan Vos nog inspannen om een leuk stukje in het gastenboek te schrijven, dus zogezegd/zogedaan. Voor vertrek werd er een groepsfoto van ons gemaakt door Angela, die later door haar op de bewuste pagina in het gastenboek zal worden bijgevoegd. De temperatuur was op zaterdagavond niet meer zo fijn en ook op zondag was het minder warm, maar voor motorrijders geen probleem. De terugtocht was niet helemaal droog, maar over de dag genomen viel het toch erg mee.

Wat rest, is te vertellen, dat we op beide avonden onder het genot van een drankje en het voetbal voor een aantal van ons, weer buitengewoon hebben gelachen, met hoofdrollen dit keer voor Gerard Küper en Roel Sanders en Jans Heijne is ook altijd goed voor zijn bijdragen. Maar ook andere leden zoals Wim Hassink wisten hun vrolijke duiten in de zakjes te stoppen die voor het nodige plezier zorgden. Een deel van ons sloot af bij de Witte Olifant in Klazienaveen waar nog even lekker werd nagekletst. Ik kwam om 17.50 uur weer thuis en kijk terug op een geslaagd weekend en voor zover door mij ingeschat gold dat voor allen.
Henny Behrens
—
TT Night Ride is leuke beleving

2016-06-25 In de TT week vroeg Carolien Vingerhoed of wij (Jan en Ester Snippe) zin hadden om mee te rijden in de TT Night Ride in Assen. Ik heb ook gelijk de familie Hemel gepolst en die hadden ook wel zin in een tochtje op de vrijdagavond. De rit en één consumptie na afloop waren gratis.
Niet wetende wat ons te wachten stond zijn we met z’n vijven naar Assen gereden. Het was heerlijk motorweer, dus dat was al goed. In Assen werden we naar de voormalige ijsbaan geleid waar we in de rij konden aansluiten. Steeds meer motoren sloten aan, van jong tot oud zowel de motoren als de rijders. Allerlei soorten motoren. Mooi om te zien. Ook waren sommige deelnemers zelf fraai uitgedost. Ik hoorde later dat we met zo’n 800 motoren hadden staan ronken.
Daarna reden we onder begeleiding twee rondjes dwars door de stad waar duizenden mensen stonden te zwaaien. Een geweldig leuke beleving. Kinderen die een high five gaven of het gebaar van gas geven maakten. Misschien een leuk idee om volgend jaar met meer leden mee te doen aan de TT Night Ride. Wij gaan zeker weer.
(Naschrift: Ester Snippe maakte ook een leuk filmpje van de TT Night Ride. Deze is te zien op de Facebookpagina van MTC De Hondsrug.)
Ester Snippe
—
Tot op de draod nat in Harderwijk
2016-06-12 Op de parkeerplaats van Total pompstation aan de A37 bij Zwinderen verzamelden zich op 12 juni zestien motoren en twee passagiers. Er werd daardoor in twee groepen gereden. Omstreeks 09.30 uur ging de eerste groep over de A37 richting de Lichtmis. Hier begon de route richting Zwolle.

Het weer leek niet zo best die dag, maar de buien die voorspeld waren bleven vooralsnog weg op een enkele spat op het vizier na. De tocht ging over de IJsselbrug en dan langs de IJssel richting Twello. Hier stond de koffie en appelgebak al op ons te wachten om de innige mens te voorzien van wat brandstof.

Campergangetje
Voor de tweede groep duurde het echter wat langer dat ook zij aan konden schuiven. Deze groep kwam langs de IJssel achter een camper te zitten die weigerde, of durfde niet aan de kant te gaan, dus ging het in campergangetje over de dijk. Toen de tweede groep uiteindelijk aankwam in Twello, zat de eerste groep nog gezellig bij De Waardige Waard op het terras. Na een paar fotomomentjes en wat grappen en grollen ging de eerste groep er weer vandoor om de route te vervolgen. Enige tijd daarna volgde ook de tweede groep.

Over het mooie natuurgebied de Veluwe gingen we via Vaassen, Vierhouten, Ermelo en Diermen richting Zeewolde. Daar kon een lunch worden genuttigd bij restaurant The Lux. Op het zonnige en gezellige terras aan het water kon iedereen zijn of haar versnapering nuttigen. Tijdens de lunch werd er nog even overlegd of ook de motoren moesten worden voorzien van brandstof, terwijl er wel heel erg donkere wolken opdoemden.

Tankstation
Na de lunch werd de route weer opgepakt en gezocht naar een tankstation. Groep twee week even van de route af om in Harderwijk te gaan tanken, dat ging allemaal zeer voorspoedig (tip: tank de tank niet te vol, want het overtollige druppelt er vanzelf weer uit ook al loopt de motor niet. Spreek uit ervaring!).

Na het tanken reed groep twee over de N302 terug om de route weer op te pakken. Ongeveer bij aquaduct Harderwijk kwam er ineens heel, heel veel water uit de lucht vallen. Er lag gewoon een schuimlaag van water op de weg iedereen was tot op de ‘draod’ nat. Gelukkig was deze bui van korte duur.

De route liep verder  richting Elburg en Oosterwolde. Ondertussen zagen we afwisselend dreigende luchten achter ons en voor ons. Dit was best wel spannend. Komt er nog een bui? Maar het bleef gelukkig bij die ene heftige bui. Bij Kampen werd de IJssel weer overgestoken en de tocht vervolgd naar Genemuiden en Hasselt. Bij de Lichtmis gingen we de A28 op om vervolgens in één streep naar de finishplaats bij Total A37 te rijden, maar dan aan de andere kant vanzelfsprekend.

Mooie route
Hier ontmoeten beide groepen elkaar weer en werd er nog even nagepraat over de dag. Na het invullen van de naam voor de clubcompetitie (volgende keer graag met een pen in plaats van een potlood; verzoekje) ging iedereen nat of droog weer huiswaarts.

Het was een mooie route, uitgezet door Jans Heijne en Karst van Oosten, met leuke tussenstops en verassende wegen. Omleidingen, die achteraf (maar ja, dat is makkelijk praten) niet nodig waren, over een industrieterrein. Dan denk je wel even; waar zijn we nu beland! Maar dan volgt weer een leuk kronkelweggetje met mooie vergezichten. Ik vond het een zeer geslaagde dag!

Eric Klaassens

—
Over truien en petjes
2016-06-18 Herman Hemel is bij de bedrukker van truien geweest om te passen. Wat betreft de truien kwam voor Herman 3xl als goed passend uit de bus. De maten lopen op naar 5xl en 7xl. Maar deze zijn volgens hem erg groot.
Een bedrukte zwarte trui met geel geborduurd MTC-logo (sweater met ronde hals) kost 35 euro. Een zwarte pet inclusief logo kost 15 euro.
Ook T-shirts zijn mogelijk. Helaas kan het logo dan niet geborduurd worden. Wel is het mogelijk een T-shirt te laten bedrukken. Als hier veel belangstelling voor bestaat, kunnen we hier mogelijk toe overgaan. Laat dat dan even weten aan Herman.
Ook eventuele bestellingen van een trui of pet kunnen zich bij Herman melden. Doe dat dan per e-mail: hermanhemel1@gmail.com

Degene die al besteld hebben hoeven niet nog een keer bestellen.

—
Verendag voor de motor

2016-06-11 Verendag? Jazeker, en geen veren voor een nieuwe boa voor Gerard Joling of voor in je kussen, maar veren voor de motor.

Veerkarakteristieken
Elke motor heeft veren en voor de achterzijde is dat al heel lang het zogenaamde mono-shock systeem, oftewel de centraal onder geplaatste centrifugaal veer met daarin een schokdemper. De voorzijde is nog vrijwel altijd een voorvork met oliedruk veerpoten, al zijn de laatste jaren de up-side down vorken heel gewoon geworden. Upside down wil in dit geval zeggen dat de inverende delen van de vork van onderuit in de vork steken, waar dat vroeger altijd precies andersom was.

Al twee keer waren de heren van Motorhuis Langezwaag aanwezig op één van de clubavonden van MTC De Hondsrug om tekst en uitleg te geven over…en vooral het belang van de veerwerking uit te leggen.

In Nederland zijn slechts een klein aantal motoronderhoudsmensen die zich hierin hebben gespecialiseerd. Motorbedrijven zijn geïnteresseerd in beurtjes uitvoeren en hebben zeker niet de neiging om de veerwerking te inspecteren zolang er geen specifieke klacht van de klant wordt geuit.

Zoals gezegd gingen wij zaterdag 11 juni met zeven motoren naar Langezwaag ( in de buurt van Heerenveen), om daar eens voor deze geïnteresseerden naar de veerwerking van hun motor te laten kijken. Eén van de deelnemers was daar min of meer voor de koefnoef bij, maar daarover straks meer.

Voor hen die deze uitdrukking niet kennen: ‘voor de flauwekul’, maar dat klinkt zo negatief, dus laten we het voor deze ‘buiten mededinging’ noemen, maar hierover straks ook nog iets meer.

De aanpak
Eén voor één werden de motoren bekeken, bevoeld, bandenspanning gecontroleerd, die bij de meesten iets te hoog bleek te zijn en na melding van de leeftijd van de motoren en de kilometrage kwam het er kort gezegd op neer dat deze zes eigenaren in feite hun bezit na dit bezoek naar de onderdelenmarkt moesten doorschuiven!

Nee hoor, zo erg was het nou ook weer niet, maar er werden toch wel wat zaken geconstateerd. Te weten: Bij één speling op het balhoofd hetgeen direct werd nagesteld en verholpen en bij de anderen was er sprake van moeheid van de centrale veer, hetgeen neer komt op onvoldoende weerstand bij zowel in- als uitveerbeweging.

Bij enkelen kon al enig resultaat worden geboekt door wat instellingen te wijzigen en om mijn eigen bezit maar even te benadrukken: de voorvork invering kwam niet geheel tot zijn (of haar) maximale invering. Aangezien er bij mij geen instelmogelijkheden zijn, was de verklaring dat er een teveel aan olie in de vork moet zitten.

U snapt het al: een kraantje om gewoon even wat af te tappen bestaat niet, dus dat vereist andere ingrepen. Mijn centraalveer was niet direct slecht en kreeg een ‘tandje’ nastelling om iets meer weerstand te geven, maar het advies luidde om deze eventueel te vervangen.

Mijn voorvork wordt dan ook meteen aangepakt en natuurlijk dan ook maar voorzien van nieuwe keringen. Tsja, deze jongens staan er niet om vliegen te vangen dus willen wel wat verdienen en ik ben de laatste die ze dat kwalijk kan nemen. Het leverde het Motorhuis een aantal opdrachten op, waaronder ikzelf behoor.

Een aantal andere kleinere zaken kwamen aan de orde, zoals de juiste afstelling van voorrem- en koppelingshandle. Ik doel hierbij op de stand van de handle ten opzichte van het stuur zodat het in één lijn ligt met de arm en de hand.

Ook werden er wat gevalletjes gaskabelspeling geconstateerd, maar dat kunnen de meesten onder ons zelf even bijstellen. Roelof bleek een paar om vervanging schreeuwende handvatten te hebben om zijn mooie Hondastuur en ook die werden direct gemonteerd.

De proefrit
Op alle motoren werd overigens ook een ruime proefrit gemaakt over diverse bestratingsvormen en kuilen om afwijkingen te constateren. De algemene opvatting van de aanwezigen was wel dat er ter zake kundig werd gesproken en geadviseerd.

Nu terug naar de zevende aanwezige. Dit betreft John van der Werf die aanwezig was met zijn drie dagen oude  Kawasaki  Z1000 met 600 km op de teller, dus dit verklaart dat deze motor maar even ‘buiten mededinging’ bleef. Laten we John in deze even onze kroongetuige noemen.

Al met al werd het een redelijk lange dag, waarin we weer wat wijzer werden over een aantal zaken en waar wij zeker geen spijt van hadden om deze bij te wonen.

1. De ons aangedragen ‘truc’ om bij het opschakelen van de tweede naar drie, vier, vijf en eventueel zes, het gebruik van de ontkoppeling achterwege te laten werkt uitstekend. De bak gaat feilloos naar de volgende versnelling zonder schok. Uiteraard wel het gas even dicht zoals te doen gebruikelijk en let wel: “Ik heb het over opschakelen en niet over terugschakelen.”

Het scheelt toch het in dit geval onnodig gebruik van de linkerhand en dat bevalt mij wel.

Henny Behrens

—
‘Gewoon nog een keer rijden’
Prachtig ontluikend voorjaarsgroen en mooie bremgele velden

2016-05-07 Dat het vandaag, zaterdag 7 mei, een mooie rit zou worden wist ik al, omdat ik de rit al twee keer had bijgewoond bij het ‘voorrijden’. Tot zover dus geen verrassing, maar als je verzamelt in Klazienaveen met een strakblauwe hemel boven je hoofd en een vooruitzicht op pakweg 25 graden dan krijg je niet alleen een ietwat ander gevoel bij de start, maar dan heeft je gezicht een grote smile van oor tot oor.

Daar kwam natuurlijk nog een factor bij in de zin van een prachtig ontluikend voorjaarsgroen en hier en daar mooie bremgele velden of beter gezegd bloeiende koolzaadvelden. Dan verbaas je je over de snelheid waarmee de blaadjes en het overige groen zich vormen.

Er meldden zich 24 motoren en dan denk ik soms: “Hoe mooi moet het vooruitzicht op een rit eigenlijk worden om eens een aantal van pakweg 40 rijders te begroeten”? Ik zie het nog niet gebeuren maar dat terzijde.

Pauzestop
De rit kende een relatief lang voortraject en daarom liet John van der Werf als voorrijder onze groep een pauzestop maken bij het voormalige pontje over de Ems, waar de plaatselijke bevolking met trailers en bootjes aankomen om gebruikmakend van de betonnen plaat, waar voorheen het verkeer overheen reed om op het pontje te komen, hun boot te water te laten. Een gratis helling dus voor de liefhebber.

Koffie en lunch
De koffie werd genoten aan het water waar twee kanalen die zich aanéén rijgen te weten het Dortmund-Ems-Kanal en het MittellandKanal. Op dit punt staat een restaurant (uitspanning) genaamd Am Nassen Dreieck waar Kaffee und Kuchen ons na dit lange voorstuk dubbel lieten genieten.

Na deze welverdiende rustpauze ging het verder richting Ibbenbüren en Westerkappelen noordwaarts langs Wallenhorst richting Rieste waar we aan de Alfsee op een mooie voorziening bij de grote camping aldaar de lunch op ons af lieten komen. Een ietwat chaotische bediening, maar uiteindelijk had iedereen zijn of haar drankje en de bestelde maaltijd. Een prettige lange stop aan een hele lange tafel, waarna we weer fit onze rit konden vervolgen.

John had nog een mooie tussenstop ingelast na de lunch aan een leuk meertje:  het zogeheten Hochwasser Rückhaltebecken Haselünne. Een plek waar heel wat campers stonden en waar het ook goed toeven was voor wandelaars fietsers en vissers. Prettig om je benen even te strekken en in dit geval ook nog te kunnen genieten van een warme zon.

De derde groep werd overigens voorgereden door Gerard, die zich ook de inspanning had getroost om de afspraken voor de lunch te regelen en omdat ik niemand voor mij hoorbaar heb horen klagen over de begeleiding van vandaag mag ik aannemen dat ook bij de twee andere groepen, waar ik uiteraard geen deel van uitmaakte, ook alles naar wens is verlopen. Één ding staat vast: we kwamen allen aan op de geplande plaatsen en dus valt er niets te mekkeren.

Zelfs Sjaak Kroezen was voor ons op deze zaterdag onverwacht aanwezig. Simpel: hij had zichzelf en zijn maat een vrij weekend toegekend en na zoveel werken dit eerste jaar in de eigen toko is dat ook zeker verdiend!
Het leek Roelof die een andere groep begeleidde een goed idee om de rit te beëindigen bij de ‘Witte Olifant’ in Klazienaveen, waar we nog lekker een half uurtje bij elkaar zaten met een verfrissend drankje en dwars als ik ben hield ik het bij een ‘kinderijsje’!  Nou ja, kinderijsje voor wat betreft het formaat (zoals door mij gewild) maar wel met een volwassen prijs! Na het tekenen van de deelnemerslijst gingen wij om 17.15 uur weer onze eigen weg richting huis.

Misère na thuiskomst
Nadat ik pakweg een kwartier thuis was hoorde ik een niet te definiëren harde klap. Geen idee waar het vandaan kwam. Het bleek dat mijn kapstok waar mijn motorkleding en helmen hun plaats vinden van de muur was gestort. De vier pluggen en schroeven bleken na een jaar of twee niet meer bestand tegen het grote gewicht van alle kleding.
Gelukkig stond mijn motor op dat moment nog niet min of meer naast die kapstok, omdat ik deze nog vliegvrij moest maken en dat heeft er voor gezorgd dat ik (althans op het eerste oog) geen schade heb opgelopen anders was die aanzienlijk geweest.
Persoonlijk heb ik nog nooit een kapstok van de muur zien storten, maar de klap met dat gewicht aan jassen en helmen was enorm. Niet echt het thuiskomertje waar je op zit te wachten. Mijn helmen, die met bepaalde regelmaat al van mijn buddyseat zijn gevallen, zijn dus ook hun leven op de kapstok niet meer zeker.
Terugkomend op de rit van vandaag: “Gewoon nog een keer rijden wat mij betreft”, want ik weet zeker:  ‘Over een paar maanden is het weer de moeite waard een tank leeg te stoken over dit traject’.
Henny Behrens

 

---

Veel belangstelling voor Garminavond
2016-04-26 Voor de derde achtereenvolgende keer doceerde Roelof Pomper de leden van MTC De Hondsrug de werking van de routes op een Garmin navigatieapparaat. Zoals gebruikelijk de laatste tijd, stelde Bert van Boven zijn ruimte weer beschikbaar.

Enkele weken terug werd een mailing rondgestuurd naar de leden om de interesse te peilen voor deze Garminavond. Op 26 april om halfacht waren er zestien leden aanwezig om weer wat op te steken van de Garmin en Basecamp, het programma waarmee de routes kunnen worden gemaakt. Tijdens de koffie met koek installeerde iedereen zich met laptop en Garmin.
Onder de bezielende leiding van Roelof Pomper werden eerst de grondbeginselen van de Garmin en Basecamp nog een keertje doorgenomen. Toen dit voor iedereen een beetje duidelijk was plaatste Roelof een route op elke laptop. De aanwezigen konden hier mee stoeien en de route bewerken voor het eigen toestel.
Om halfelf, toen iedereen de software enigszins onder de knie had, werd de bijeenkomst afgerond. Het is de bedoeling om aan deze Garmin instructieavond een vervolg te geven.
Herman Hemel en Erik Prins

——

Het kost een paar centen en een paar liter, maar dan heb je ook wat
2016-04-24 ‘Ga ik wel of ga ik niet’, dat was bij veel leden waarschijnlijk de gedachte. De weersverwachting was van dien aard dat een normaal mens wellicht thuis was gebleven, maar gelukkig zijn er de nodige leden die zich niet altijd als normaal willen manifesteren en dus kwamen er toch veertien motoren met hun berijders opdraven om de elementen uit te dagen.

Ok, het was een niet al te warme dag, om het voor eind april zacht uit te drukken, maar de juiste kleding weet daar wel raad mee. Deze route had dit keer eens niet zijn start in Emmen, maar vlakbij Ommen en dat maakte het al wat anders.

Winterbui

Aangekomen op de startplaats kwam er een winterbui voorbij voorzien van nogal wat hagelstenen en dus leek het aanvankelijk echt een uitdaging te worden. Gelukkig konden we daar droog schuilen en met goede moed en een opgeruimd karakter werd de aanvankelijke twijfel om deel te nemen geheel vervangen door zin in een leuke middagrit.

Toen we tegen 12.15.uur vertrokken was het nagenoeg droog en de rest van de dag kwamen we met enig geluk, tussen de vele op zicht afstand dreigende buien door, droog vooruit. De eerste stop vond plaats bij tapperij Bijsterbosch op de IJsseldijk. Daar bleek dat wij niet de enige motorrijders op de weg waren, want er stonden meer motoren op de parkeerplaats. Binnen werd er dubbel genoten van de koffie en het appelgebak en niet te vergeten de aangename binnentemperatuur.

Zeebenen

Na vertrek gingen wij een paar honderd meter verderop de rivier over met het pontje. Dat pontje deinde op en neer in de sterke wind en de stroming.  Zij die geen zeebenen hadden kregen al snel het gevoel van: ‘Was ik maar aan de overkant’. Gelukkig duurde dat ook niet lang want per slot ging het maar over de breedte van een Nederlandse rivier.

Deze route bracht de meesten op een stukje Nederland dat als nieuw overkwam, omdat er normaal geen oversteek per pont wordt genomen. Een mooie route overigens die ons naar de tweede stop bracht in Lemele bij Restaurant de Driesprong. Deze stopplaats ligt in feite aan de voet van de Lemelerberg.

Iedereen die deze route op de Garmin Zumo had geladen kwam erachter dat de route echt klopte en dat gaf aan dat er nauwkeurig werk werd gemaakt bij het uitzetten van de route. De nacontroles van een route lijken niet voor niets en het voorrijden van soms meer dan een keer zorgt dus voor een positieve uitwerking. Eens te meer gaat de stelling op: ‘Het kost een paar centen en een paar liter, maar dan heb je ook wat’.

Navigatie en routeplanning
We mogen dus blij zijn dat we leden hebben als Roelof, Gerard en John die hun inspanningen voor deze rit op het gebied van navigatie en routeplanning met succes afgerond zien. Dat zal niet betekenen dat alles altijd tot 100 procent zal kunnen kloppen en daarom hebben wij dinsdag 26 april nogmaals een bijeenkomst voor de liefhebbers van deze materie.

Er zijn te veel factoren zoals instellingen en verschillende bouwjaren van de Zumo’s die er voor ‘zorgen’ dat niet altijd alles optimaal kan zijn. Ditmaal zullen we elkaar treffen bij Bert van Boven, die zijn ruimte ter beschikking heeft gesteld voor deze bijeenkomst.

De reis eindigde in Nieuw-Amsterdam bij Snackbar de Viersprong, waar de niet echt gezonde hap, but who cares, weer lekker smaakte. Zal het de komende rit, begin mei, dan echt voorjaar zijn? De tijd zal het leren, maar ook vandaag was het voor de motorrijder weer een leuke dag.
Henny Behrens

—
Acht verkeersregelaars MTC bij Kleine Hein

2016-04-16 Bij de wielerklassieker Rabobank Omloop Kleine Hein op zaterdag 16 april kwamen meer dan honderd vrijwilligers in actie om alles goed te laten verlopen. Wat mooi om zoveel betrokkenheid te ervaren bij al deze vrijwilligers.

Henk Duursma, contactpersoon tussen MTC de Hondsrug en wielerclub WSV Emmen, leverde maar liefst acht verkeersregelaars op de motor. De samenwerking met de politie van Emmen verliep voortreffelijk. Henk Duursma kon met tevredenheid terugkijken op een in alle opzichten geslaagde dag.

Ogen en oren te kort

De weersvoorspellingen beloofden overigens weinig goeds voor deze zaterdag. De voorspelde regenbuien bleven gelukkig uit, maar daar stond tegenover, dat het hard waaide. Feitelijk was het ideaal weer voor een wielerklassieker. In plaats van pelotons, die lang gesloten blijven, werd er nu vanaf het vertrek strijd geleverd. Er gebeurde van alles en de volgers kwamen ogen en oren te kort om dit allemaal te registreren. Na afloop had elke renner zijn eigen verhaal, maar over één ding was iedereen het eens: het was loodzwaar.
Jans Heijne

---

MTC-leden rijden Primaverarit 2016 van ANWB
2016-04-16 Elk jaar organiseert de ANWB als grote voorjaarsrit de Primavera. Een rit die ook in het teken staat van de lezers van het motormagazine Promotor (ook van de ANWB). Dit jaar was het voor de deelnemers voor het eerst mogelijk om op verschillende plaatsen in de route deel te nemen aan de ‘speciale verrichtingen’. De meesten kennen die wel vanuit het behalen van het motorrijbewijs.

 Opvallend is het grote aantal deelnemers, niet alleen in aantallen maar ook van een zekere leeftijd. Een ruwe gok zegt mij dat het gros boven de vijftig jaar oud is, maar ook velen van boven de zestig.

De speciale verrichtingen waren voor mij een onderdeel tijdens het lessen waarvan ik dacht: “Na het behalen van het rijbewijs, behoef ik dat gelukkig nooit meer te doen”. Niet dat het kwaad zou kunnen om dat juist wel te doen, maar wellicht heeft het te maken met feit dat ik slechts drie jaar geleden mijn rijbewijs behaalde en die verrichtingen bepaald geen sinecure waren.
Omdat ik tot op heden niet meedeed aan een winterstop, heb ik ook geen afkickverschijnselen die weer moeten worden weggepoetst in het voorjaar.

Gebied: Overijssel en Drenthe
Deze keer was de route gepland in Overijssel en Drenthe, met als startplaats Wijthmen vlakbij Zwolle en een slot in Raalte. De startplaats was een groot parkeerterrein en binnen bij restaurant De Mol kregen we naast koffie en gebak ook het T-shirt uitgereikt en de bonnetjes voor later de lunch en het avondmaal.

Jazeker… voor dit evenement betaal je een bedrag vooruit voor deelname en daarbij inbegrepen: een T-shirt, de koffie, de lunch en het avondeten. Een succesformule natuurlijk, want een Nederlander die betaald heeft gaat, zolang het geen stront regent, naar dit evenement, want uiteindelijk heeft hij ervoor betaald.

Het weer
Ik was vroeg op en vertrok naar de afgesproken plek op de snelweg naar Hoogeveen om de mederijders van MTC De Hondsrug te vergezellen te weten: Roelof Pomper, Jolanda Hemel en Jan met vrouw Fenna Vos.

Net voordat ik mijn huis wilde verlaten, om 07.45 uur, kwam er een enorme bui over in Nieuw-Weerdinge. Ik dacht, mijn god waar ben ik aan begonnen, maar lees hiervoor… Hij had betaald en dan… Gelukkig regende het na een paar minuten een beetje minder fors en was het bij aankomst aan de snelweg nagenoeg droog. Zo vertrokken we om 08.30 uur vanaf die plaats naar het startpunt bij Zwolle.

De wat bejaarde TomTom van Jolanda wenste niet meer gescheiden te worden van de houder op het stuur en de kunststof houder hield het verder voor gezien. De rest van de dag heeft Pluvius ons bespaard voor het NAT en was het wisselend bewolkt met ook de nodige zon. Alleen de wind was wat fors, maar daar was mee te leven en zorgde er misschien ook wel voor dat de lucht werd schoon geblazen.

De juiste richting?
Op dit eerste stuk van onze rit op de snelweg richting Zwolle kreeg ik de indruk dat wij naar een verkeerd punt reden, omdat het op de andere zijde van de snelweg vergeven was van de motorrijders.

Er bleek ook een race op het circuit van Assen plaats te vinden, de Superbike Races, en dat wist ik niet, dus vandaar. Na een minuut of tien wachten waren wij in het bezit van ons T-shirt en de benodigde bonnetjes en gingen wij na de koffie op pad. Dit gebeurt op eigen initiatief, dus er zijn gescheiden ploegjes op de weg zodat het geen file van motorrijders oplevert.

De route
De door mij gedownloade route van de ANWB bleek al snel niet meer overeen te komen met die van onze voorrijder Roelof, maar ach, je rijdt er gewoon achteraan, dus wat kan je gebeuren? De route ging door de weilanden, langs leuke gehuchten en boerderijen door een zeer Christelijk deel van Nederland, maar het was er niet minder mooi om.

We reden ook over de Lemelerberg (nou ja berg?) en vervolgden via de Sallandse Heuvelrug en een stuk langs de IJsselse Vecht, door onder meer Beerze en vervolgden de rit door Drenthe. Bij Wijster was het tweede deel voor de deelnemers die zich met de pylonen wilden bezighouden, maar wij reden door naar Spier waar bij Van der Valk de lunch kon worden genuttigd. Een prima buffet waar van alles klaar stond en waar niemand met honger vertrok.

Onze rit door Drenthe ging onder meer door het altijd mooie Dwingelderveld. Het eindpunt was na ongeveer 250 km gelegen bij Raalte waar wij het avondmaal konden gebruiken. Ook hier was al niets te klagen over de verzorging en het eten, dus wat wil een mens nog meer. Vandaar reed Roelof ons voor binnendoor richting Coevorden en namen we daar op een parkeerplaats afscheid van elkaar voor het laatste stuk van de thuisrit.

Na ruim 340 kilometers kwam ik om 18.45 uur weer thuis en precies op het moment dat ik mijn motor naar binnen wilde duwen… begon het te spetteren. Wat een genot dat ik geen eten meer hoefde klaar te maken en op de bank kon ploffen met een biertje om halverwege de avond te merken dat mijn oogleden hadden besloten slechts één richting in te willen… naar beneden.

Al met al was het een mooie dag, hoewel een paar mensen onderweg ook het asfalt en/ of de berm hadden ‘getest’. Het bleef gelukkig bij lichte schade en voor ons als passanten waarneembaar zijn ook zij op eigen kracht weer thuisgekomen.
Henny Behrens

---

Brug Zwartsluis zorgt voor veel oponthoud en omleiding

2016-04-03 De weersverwachting was veelbelovend met name voor wat betreft de oplopende temperaturen, maar in de eerste ochtenduren werden we weliswaar niet echt nat maar kregen we wel te maken met de niet door de Buienradar zichtbare kleine spatjes. Zelfs de Buitenradar is niet perfect en soms moeten we gewoon aanvaarden dat niet alles ‘maakbaar/zichtbaar’ is.

Bij vertrek bij het Aquarena zwembad, waar 21 motoren opgesteld stonden,werd ons gemeld dat de route de dag ervoor (zaterdag) nog was aangepast  door onder meer wegopbrekingen. De route werd zaterdag nog helemaal verkend door Jan en Fenna Vos en laat zien dat een route maken niet even een ‘dingetje’ is om even te doen. Een slechte nachtrust voor Fenna van zaterdag op zondag, want ja, je wilt natuurlijk dat het allemaal lekker loopt. Niet meer je nachtrust laten verzieken hoor.

Dure Zumo
Wij wensen Rob Nibbelke die niet aanwezig kon zijn en op dit moment nog in het ziekenhuis verblijft beterschap en hopen natuurlijk op een snelle terugkeer in de groep. Ik was zo benieuwd of mijn op eigen kracht binnengehaalde route het zou doen op mijn dure Zumo. Uiteraard kon deze niet kloppen omdat de dag ervoor nog wijzigen waren doorgevoerd die wij niet meer konden verwerken.

Is dat een ramp? Welnee!! Gewoon de ‘voorman’ volgen en alles zal goed kom. Het eerste deel ging via Schoonebeek/Emlichheim zuidelijk om vervolgens ons eigen Overijssel weer in te duiken. Restaurant Het Witte Hoes bracht ons de koffie waar we naar verlangden met het appelgebak met slagroom.

Wielrenners
De Holterberg was vergeven van de wielrenners en misschien moeten we naar een nieuw tv-programma: ‘heel Holland rent wiel’. Op zaterdag 2 april was de officiële opening van de BMW verkoop/werkplaats van Herman Sietsma gevestigd in Zwolle. Wij waren ook

uitgenodigd om te komen kijken en kregen daar in de nog aanwezige feesttent koffie aangeboden en we konden de aanwezige voorraad BMW’s bekijken en natuurlijk een bezoekje aan het toilet brengen. Ook nooit weg voor de gemiddelde wat oudere motorrijder onder ons.

Vervolgens kregen we te maken (terwijl inmiddels de zon aan de hemel stond) met een niet werkende brug in Zwartsluis. Een tamelijk essentieel onderdeel als je een water wenst over te steken. Na enige tijd wachten in een file met auto’s gingen Jan en Fenna maar even ter plekke kijken of we wellicht met een aanloop het water zouden kunnen nemen, haha, maar we zijn toch maar gewoon omgedraaid om via een lange omweg toch over het water te geraken en uiteindelijk bij de geregelde uitspanning waar we wat hebben gegeten en gedronken. De groep Roelof kwam ‘gebroken’ in twee delen aan bij deze snackbar.

Regels
Er werd onderweg gewacht op wat achterblijvers (stoplicht – of voorrangsperikelen waarschijnlijk), maar deze besloten hun eigen weg te gaan waarop de wachtenden na verloop van tijd dit wachten maar hebben opgegeven. Uiteraard dient het zo niet te gaan omdat er bepaalde regels bestaan die aangeven hoe te handelen in dit soort situaties. Misschien is het zinvol deze regels nog eens duidelijk met elkaar door te nemen. Maar iedereen verscheen op de eetplek en gelukkig zijn we dus niemand echt verloren. Sterker nog: we werden daar bij de snackbar aangevuld door Bennie, die dit laatste deel van de rit toch heeft meegereden. Hij heeft wat lang moeten wachten op de groepen, uiteraard vanwege de brug die medewerking weigerde. De geplande tijd was ongeveer 13.00 uur, maar dat werd dus bij lange na niet gehaald. Ja Bennie, dan moet je maar gewoon in de ochtend meestarten!

Nakeuvelen
Vandaag werd ik bijna 300 km gevolgd door een dame op de motor (in dit geval Caroline Vingerhoed) en wie maakt zoiets nou mee op zo’n zondag? NB. Ze heeft me per saldo toch niet ingehaald mede door de regels die ook hier gelden. Even na 17.00 uur kwamen we aan op de eindbestemming bij de ijssalon in Emmen en werd er nog geruime tijd gezellig ‘nagekeuveld’ al dan niet genietend van een ijsje, over deze mooie maar lange motordag.

De kramp in mijn rechterhand heeft me niet belet om dit verhaaltje even op papier te brengen.

Henny Behrens

---

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Voor ik wegrij check ik nog gauw Buienradar. Ik zie een kleine bui en besluit op het laatste moment om toch maar de regenbroek mee te nemen. Dat is maar goed ook want het is amper droog gebleven die middag. De start is dit keer bij De Waog in Oosterhesselen. De organisatie is in handen van Jans Heijne en Erik Prins.

Kuren Garmin
Bij de start zijn er twintig personen en zeventien motoren aanwezig. Er wordt gestart in twee groepen. Ik zit in de tweede groep onder leiding van Erik en met als hekkensluiter Roelof Pomper. Onderweg blijft het regenen. Soms lichte miezerregen, dan weer wat harder. We doen de volgende plaatsen aan: Meppen, Nieuw-Balinge, Hoogeveen en De Wijk. Maar in Meppel gaat het niet helemaal volgens plan, want de Garmin van Erik vertoont kuren en Roelof neemt even de leiding over.

We gaan weer verder maar dan gooit een omleiding roet in het eten. Ook dat wordt snel opgelost door Roelof. Bij Vollenhove gaan we richting Blokzijl over de mooie Vollenhoofsedijk. De koffiestop is bij het Prins Mauritshuis in Blokzijl. Ik merk dat meer van ons er achter komen dat de regenpakken niet helemaal meer waterdicht zijn, maar dat mag de pret niet drukken. Even later zitten we aan de koffie met natuurlijk appelgebak en slagroom.

Geen ijsje
Als we Blokzijl weer verlaten rijden we nog een stukje over de Kuinderdijk tot Baarlo en komen we door het plaatsje met de opvallende naam Nederland. Ondanks de regen blijft de Weerribben een mooi stuk natuurgebied. Vervolgens doen we Frederiksoord,  Dwingeloo, Spier, Westerbork, Orvelte en Zweeloo aan. Via Noord-Sleen en Westenesch rijden we Emmen weer binnen. De finish is bij ijssalon Toscane maar iedereen is verkleumd dus geen ijsjes vandaag.

Ondanks dat het weer tegen zit rijden we een mooie route. Alleen jammer dat er weer gepoetst moet worden. De motor was zo mooi schoon voor de rit.
Karst van Oosten

---

Verkeerd rijden niet meer mogelijk
“Misschien is het een goed idee om een groep ‘kop-en staartrijders’ te vormen die tijdens toerritten voorop en achteraan rijden”, opperde Roelof Pomper tijdens de Algemene Leden Vergadering (ALV) in februari. De bedoeling daarvan is dat een vaste groep wordt gevormd die tijdens de ritten van de club dan wel voorop rijden of de groep afsluiten. Een aantal leden vond dit een goed plan.
Op 14 maart kwamen, op initiatief van de Toercommissie, twaalf leden van de club bij Bert van Boven bijeen om door Roelof Pomper het Garmin navigatieapparaat te laten instellen. Dat houdt in dat wordt gewerkt met Basecamp en met dezelfde kaarten. Daardoor staan bij deze leden de routes precies gelijk in de Garmin. Verkeerd rijden door iemand die voorop rijdt is dan niet meer mogelijk.
Toercommissie Herman & Erik ———————————————————————

2015-12-16 MTC De Hondsrug 25 jaar

MTC De Hondsrug bestond in 1999 25 jaar. Voor het Nieuwsblad van het Noorden was dat toen aanleiding om een reportage te maken over de club. Schrijver, zo staat in de krant is Rinus Hars. Volgens mij moet dat Inus Hars zijn. Een mooi verhaal, een mooie foto vol nostalgie.